Trudno zaprzeczyć, że futbol odgrywa w życiu wielu mężczyzn bardzo ważną rolę, ale jest wiele rzeczy, które dzieją się obok, które układają z tych małych cegiełek drobnych szczegółów i wydarzeń całe nasze życie. Autora książki znam głównie ze stanowiska komentatorskiego Ligi Angielskiej jednej z polskich stacji telewizyjnych, gdzie z podziwem przyznaję kapitalną znajomość futbolu, tego rodzimego również, którego ja po prostu nie mogę ścierpieć, oglądając kolejne i kolejne próby wyjścia z fazy grupowej wielkich rozgrywek (o ile uda się tam dostać) oraz przegrane batalie o Ligę Mistrzów. Przemek zabiera nas w lata dzieciństwa lat osiemdziesiątych w szarej Polsce, tego samego dzieciństwa, co moje, tylko nieco dalej na południu Polski i w innych realiach. Co prawda nie umiałem dobrze grać w piłkę, nie mogłem więc nawet marzyć o sukcesach i występach we wielkich klubach, a jednak ten piękny sport był również częścią mojego życia, tego życia, które można by uznać za szare i nudne, choć przecież wiemy, że były to najpiękniejsze chwile naszego życia. Zawsze podziwiałem autorów, którzy umieją opowiedzieć historię, którą sam przeżyłem, a ubrać ją w jeszcze lepsze słowa, tak pełne przemyśleń, które wyciągnął z mojej głowy z taką lekkością. Polecam tą książkę nie tylko fanom futbolu, ponieważ niesie za sobą wiele wartości i skłania do refleksji nad przeszłością i przyszłością.

Trudno zaprzeczyć, że futbol odgrywa w życiu wielu mężczyzn bardzo ważną rolę, ale jest wiele rzeczy, które dzieją się obok, które układają z tych małych cegiełek drobnych szczegółów i wydarzeń całe nasze życie. Autora książki znam głównie ze stanowiska komentatorskiego Ligi Angielskiej jednej z polskich stacji telewizyjnych, gdzie z podziwem przyznaję kapitalną znajomość...