Rachel Abbott, brytyjska pisarka z Manchesteru, opublikowała do tej pory sześć powieści, które łączy postać głównego inspektora Toma Douglasa. „Obce dziecko”, pierwsza książka wydana po polsku, jest czwartą w serii. Ponieważ jednak każda część opowiada inną historię, nie ma znaczenia, że nie znamy poprzednich odsłon cyklu. Ucierpi na tym być może trochę biografia Douglasa, ale bez uszczerbku dla głównej fabuły. A tak przy okazji zastanawia mnie, dlaczego wydawnictwo nie zaczęło publikacji od początku?

Abbott, której wszystkie powieści szturmem wdarły się na szczyty bestsellerów brytyjskiego Amazona, jest przykładem kariery na miarę dzisiejszych czasów. Karierę zrobiła najpierw w dystrybucji cyfrowej, a dopiero później jej powieści pojawiły się w wersji papierowej. Nie ma jednak znaczenia nośnik treści, bo „Obce dziecko” to świetny thriller psychologiczny, z gatunku tych, które pochłania się w kilka godzin.

W wypadku samochodowym w Manchesterze ginie Caroline Joseph, a jej sześcioletnia córka, która była świadkiem dramatu, znika i to na tyle skutecznie, że nie daje znaku życia przez sześć lat. W tym czasie jej ojciec -  Davis Joseph - zakłada nową rodzinę, rodzi mu się syn ... Warto podkreślić, że  to dopiero preludium do całej opowieści. Niespodziewanie bowiem w domu Josephów pojawia się zaginiona córka Natasha, ale początkowa radość z odnalezienia się dziecka zamieni się w koszmar. Dziewczynka, zastraszona, zamknięta na świat zewnętrzny, nosząca w sobie niewyobrażalną traumę dokonuje czynu, który na zawsze wywróci, zdawałoby się, ułożone życie Davida i jego drugiej żony Emmy. Zaprowadzi, szczególnie kobietę, na skraj obłędu, a konsekwencje czynu Natashy będą nieodwracalne. Śledztwo zostanie przydzielone głównemu inspektorowi policji Tomowi Douglasowi, który nawet nie zdaje sobie sprawy, że wydarzenie sprzed sześciu lat będzie dotyczyło go bardziej, niż to sobie mógł wyobrazić.

Rachel Abbott wprowadza czytelnika w świat, o którego istnieniu nawet nie chciałby wiedzieć. Koszmar, jaki został zgotowany Natashy, musiał odbić się na jej psychice. Co gorsze, dziewczyna uwikłana w sytuację bez wyjścia, niemająca wsparcia u dorosłych, musi sama podejmować decyzje na granicy życia i śmierci. Najbardziej szokujące jest to, że ona zna kulisy wypadku, w którym zginęła jej matka i ma świadomość, kto za tym wszystkim stoi. Powieść jest tak skonstruowana, że czytelnik stopniowo poznaje najbardziej wstrząsające fakty, choć z drugiej strony, mniej więcej od połowy książki wiadomo, kim są ludzie, stojący za  ostatnimi sześcioma latami życia Natashy. Ta wiedza nie przeszkadza jednak w śledzeniu z wypiekami na twarzy kolejnych rozdziałów „Obcego dziecka”. Nie można mieć bowiem pewności do samego finału powieści, kto z bohaterów przeżyje, a komu nie będzie dane poznać całej prawdy.

Akcja „Obcego dziecka” najpierw pędzi na złamanie karku, potem na chwilę zwalnia, aby pod koniec rozpędzić się do granic możliwości. Autorka umiejętnie buduje napięcie, gmatwa relacje między poszczególnymi postaciami, odkrywając ich najskrytsze tajemnice. Sympatia czytelnika przenosi się z jednego bohatera na drugiego w miarę jak fabuła odsłania ich, często wstydliwą, przeszłość. Abbott sprawnie posługuje się językiem, ma lekki styl, który znakomicie sprawdza się w literaturze sensacyjnej. Momentami wpływa na fabularną mieliznę, ale w ogólnym rozrachunku nie ma to większego znaczenia, jeśli chodzi o wysoką ocenę książki.

Można oczywiście napisać, że „Obce dziecko” porusza wiele problemów o charakterze społecznym, zwraca uwagę na psychikę ofiary, czy analizuje motywy postępowania zwykłych ludzi, którzy w sytuacji zagrożenia są w stanie poświecić wszystko dla ratowania najbliższych. Tak, wszystkie te wątki można odnaleźć w omawianej książce, ale może lepiej napisać, że to bardzo dobrze skonstruowana, wciągająca jak diabli powieść sensacyjna. Z intrygującymi bohaterami i słodko - gorzkim zakończeniem.

Polecam, ale z jednym zastrzeżeniem - nie zaczynajcie czytać tej powieści wieczorem, bo może się okazać, że skończycie ją następnego dnia rano. No chyba, że lekturę planujecie w weekend.

A na koniec mam nadzieję, że w niedługim czasie pojawią się po polsku brakujące części serii o sympatycznym Tomie Douglasie i jego policjantach z Manchesteru.

Tomasz Radochoński