Recenzując - a przynajmniej starać się to zrobić! – „Koniec warty”, pozwolę sobie upiec trzy pieczenie przy jednym ogniu, i zrecenzować to jako trylogię.
Zatem na początku był „Pan Mercedes” – Stephen King postanowił popełnić powieść kryminalną. Czy Mercedesem mu się to udało? Uważam że jak najbardziej! Pomimo że nie było tu znaku firmowego Mistrza, czyli (samego w sobie) horroru z elementami fantastyki, to wyszedł z tarczą. Książkę czytało się wybornie. Wiadomo, że do jego najlepszych, firmowych tytułów, „… Mercedes” nie miał startu, ale i tak książkę wspominam bardzo pozytywnie.
Potem nastąpił czas „Znalezionego nie kradzionego”. Tutaj moim zdaniem King zstąpił jeden schodek w dół. Była to niby ta sama historia, w spektrum świata Mercedesa, ale jednocześnie inna. Inna nie znaczy zła, ale niestety jakościowo ciut gorsza. Ale w dalszym ciągu Kinga broni styl jego pisania – on przede wszystkim w „Znalezionym…” nie nudził. Choćby za to – pozytyw!
No i mamy Grande Finale trylogii, czyli „Koniec warty”. Mamy tu w prostej linii kontynuację historii opisanej w „Panu Mercedesie”, z nikłym nawiązaniem do „Znalezionego…”. Ale mamy tu TEGO Kinga, który wprowadza w gatunek ‘kryminał’ swoje danie firmowe, czyli elementy paranormalne.
Początek książki jest bardzo udany. Wciąga praktycznie od pierwszej strony. Niestety, gdzieś tak od połowy zakrada się nuda. I tak siedzi sobie ta nuda prawie do końcowych kartek; dopiero w finałowej akcji „coś” się dzieje. Przyznam, że wiele sobie obiecywałem po ostatniej części trylogii Mercedesa, ale jednak trochę się zawiodłem.
Może narażę się Fanom Mistrza, a tak półżartem, to pewnie i sam sobie, ale ostatnimi czasy King obniżył nieco swój poziom średnim „Przebudzeniem” czy – sorry, ale jak dla mnie to beznadziejnym „Bazarem złych snów”, czy teraz „Końcem warty”; niemniej jednak takie powieści, jak właśnie te pozostałe tworzące trylogię Mercedesa – przede wszystkim pierwsza z tego cyklu - pozwalają wierzyć w niego! Że nie powiedział jeszcze ostatniego słowa, i że jeszcze niejeden raz zaskoczy nas, swoich Fanów wieloma dobrymi książkami, o których będzie się dyskutowało z takim samym zacięciem jak np. o „Lśnieniu”, „Bastionie” czy „Dallas ‘63”. Oby!
Oceniając trylogię jako całość, to daję z czystym sumieniem sześć gwiazdek. Mocne sześć gwiazdek. Byłoby może i siedem, ale słabsze fragmenty „Końca warty” nie pozwalają na to.

Recenzując - a przynajmniej starać się to zrobić! – „Koniec warty”, pozwolę sobie upiec trzy pieczenie przy jednym ogniu, i zrecenzować to jako trylogię.
Zatem na początku był „Pan Mercedes” – Stephen King postanowił popełnić powieść kryminalną. Czy Mercedesem mu się to udało? Uważam że jak najbardziej! Pomimo że nie było tu znaku firmowego Mistrza, czyli (samego w sobie)...