Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Za późno zawsze przychodzi za wcześnie.

Przekonał się, że w internecie można znaleźć wszystko. Niektóre rzeczy są przydatne. Niektóre ciekawe. Niektóre zabawne.
A niektóre kurewsko obrzydliwe.

Nie ma nic lepszego niż to, czego się nie widzi.

Zły los lubi złe towarzystwo.

Powody nigdy nie mają znaczenia, bo samobójstwo przeczy wszystkim ludzkim instynktom, dlatego jest szaleństwem.

Otóż niektórzy nierozważnie trwonią to, za co inni sprzedaliby duszę: zdrowe, wolne od bólu ciało. A dlaczego? Bo są zbyt ślepi, okaleczeni emocjonalnie lub egocentryczni, żeby za ciemną krzywizną ziemi zobaczyć następny wschód słońca. Które zawsze wschodzi, jeśli tylko wciąż oddychamy.

Bo może być lepiej, a jeśli dać losowi szansę, zwykle jeszcze tak będzie.

Samotność po śmierci ukochanej osoby to najgorszy rodzaj paraliżu.

(...) stare nawyki to silne nawyki.

[...] odkrył jednak przynajmniej jedną zaletę nieuleczalnego raka: można szastać pieniędzmi.

Nie mozna być zbyt chudym ani zbyt bogatym.

Tylko że nic nie jest na zawsze.

To cholerne miejsce jest jak mafia, myśli. Ile razy wydaje mi się,że już wyszedłem, wciąga mnie z powrotem.

(...) nieznajomość prawa nie zwalnia z odpowiedzialności.

Zaczął rozumieć, czym tak naprawdę jest zadowolenie: emocjonalnym odpowiednikiem końskich szerokości, gdzie wszystkie wiatry ucichły i człowiek po prostu dryfuje. Następuje, gdy kończą się cele do rozwoju.

Ziarna zasiane w dzieciństwie głęboko się zakorzeniają.

-Cześć Holly
-Dobrze się czujesz?
Zauważył, że ostatnio holly wiele rozmów zaczyna w ten sposób. Cóż zawsze to lepsze niż "obyś zdechł skurwysynu".

Zły los lubi złe towarzystwo.

Hodges zamyka oczy. Ból jest straszliwy, a on oddałby wszystko, co posiada, żeby od niego uciec, żeby uciec od tego co się teraz stanie. Oddałby wszystko, żeby spać, spać i spać. Ale znów otwiera powieki i zmusza się do spojrzenia na Brady'ego, bo trzeba grać do końca. Tak to działa: trzeba grać do końca.

Tak to działa: trzeba grać do końca.

Zemsta jest okrutna, a ja jeszcze bardziej.

Ziarna zasiane w dzieciństwie głęboko się zakorzeniają.

Gdy życie daje ci cytryny, zrób z nich lemoniadę!