Niezwyciężony

Cóż... Lem jest chyba niezawodny. Chcesz dobrej SF, z nim nie zbłądzisz. Jak zawsze pięknie operuje słowem. Co do treści, jest ciekawie, ale nie jest to poziom Fiaska czy Solaris. Mam wrażenie, że to raczej długie opowiadanie.

Cóż... Lem jest chyba niezawodny. Chcesz dobrej SF, z nim nie zbłądzisz. Jak zawsze pięknie operuje słowem. Co do treści, jest ciekawie, ale nie jest to poziom Fiaska czy Solaris. Mam wrażenie, że to raczej długie opowiadanie.

Cudowna!

Nie jestem fanem Lema, to dopiero moja druga książka (na pewno nie ostatnia). Nie widzę sensu opisywania fabuły, świata, czy wysnutych wizji - kto ma przeczytać nie będzie zważał na fabułę. Podzielę się za to moimi odczuciami.

Początek wydawał mi się spokojny, za spokojny, wręcz zniechęcający. Z każdą chwilą dochodziło zaskoczenie, podziw, spójność świata do tego stopnia, że zacząłem rozumieć jak potrzebny był ten nudnawy wstęp.

Myślę że powoli dołączę do grona wyznawców Lema niedowierzających w jego ogromny dar przewidywania i tworzenia dzieł w równym stopniu niepojętych co wybitnych.

Cudowna!

Nie jestem fanem Lema, to dopiero moja druga książka (na pewno nie ostatnia). Nie widzę sensu opisywania fabuły, świata, czy wysnutych wizji - kto ma przeczytać nie będzie zważał na fabułę. Podzielę się za to moimi odczuciami.

Początek wydawał mi się spokojny, za spokojny, wręcz zniechęcający. Z każdą chwilą dochodziło zaskoczenie, podziw, spójność świata do tego...

Fenomenalna pozycja!

Fenomenalna pozycja!

Pozycja niezwykle wciągająca. Świetnie napisana - gotowy pomysł na film lub miniserial. Nie ma zastojów, a akcja gna do przodu. Niesamowity, trochę niepokojący klimat. Rewelacja.

Pozycja niezwykle wciągająca. Świetnie napisana - gotowy pomysł na film lub miniserial. Nie ma zastojów, a akcja gna do przodu. Niesamowity, trochę niepokojący klimat. Rewelacja.

„»Niezwyciężony«”, krążownik drugiej klasy, największa jednostka, jaką dysponowała baza w konstelacji Liry, szedł fotonowym ciągiem przez skrajny kwadrant gwiazdozbioru”.

Jest Moc i to już od pierwszego zdania! Wspaniała powieść. Ani za długa, ani za krótka - jak raz w sam raz. Do tego napisana według recepty Hitchcocka na dobry dreszczowiec, który - zdaniem hollywoodzkiego mistrza suspensu - „powinien zaczynać się od trzęsienia ziemi, a potem napięcie ma już tylko rosnąć”. Jak to w ogóle możliwe, że żaden filmowiec nie sięgnął dotąd po tę powieść? „Niezwyciężony” to gotowy scenariusz na pełen trwogi i wszechogarniającego poczucia zagrożenia, niebanalny, bo rozgrywający się w kosmicznych realiach, thriller. Taki z górnej półki – ma się rozumieć. Z ważnym filozoficznym przesłaniem dotyczącym istoty człowieczeństwa – jak to u Lema.

Historia opowiada o astronautach, którzy krążownikiem międzygwiezdnym „Niezwyciężony”, udali się w podróż na nieprzyjazną, bo pustynną i dotąd niezbadaną, planetę Regis III, gdzie osiem lat wcześniej zaginęła bez śladu i wieści załoga bliźniaczej jednostki „Kondor”. Książka ma bardzo dobre tempo akcji oraz tajemniczy i niepokojący klimat, jak również bohatera, z którym można się zżyć i któremu bardzo chce się kibicować. Sporo się tu dzieje, a stopniowo odkrywane fakty i zdarzenia, czynią tę opowieść coraz bardziej zdumiewającą. Pojawiają się pytania, czy człowiek powinien postawić swojej ekspansywnej, zachłannej ciekawości jakieś granice, czy ma prawo „uszczęśliwiać” i „cywilizować”, czyli wprowadzać własne zasady i porządki, nawet najdalsze i najdziksze (z naszego punktu widzenia),rubieże Kosmosu.

Stanisław Lem - genialny analityk i myśliciel – nie przepadał za ludźmi. Właściwie to całkiem ich nie lubił. Miał uraz do ludzi, nie wierzył w nich i dlatego stworzył świat ucieczki, daleki od naszego wszechświata.

Jeszcze tylko dodam, że „Niezwyciężony” był ulubioną powieścią radzieckiego astronauty, Borysa Jegorowa. Co zważywszy na to, kim był Jegorow oraz na fakt, że jego rodakami byli Arkadij i Borys Strugaccy, wystawia powieści Lema bardzo mocną, wysoką ocenę.

Jakże zasłużenie zresztą!

„»Niezwyciężony«”, krążownik drugiej klasy, największa jednostka, jaką dysponowała baza w konstelacji Liry, szedł fotonowym ciągiem przez skrajny kwadrant gwiazdozbioru”.

Jest Moc i to już od pierwszego zdania! Wspaniała powieść. Ani za długa, ani za krótka - jak raz w sam raz. Do tego napisana według recepty Hitchcocka na dobry dreszczowiec, który - zdaniem...

Bardzo dobra opowieść z ciekawym, sprawnie zrealizowanym pomysłem na świat i akcję. Dodaję natomiast 2 extra punkty za realizcję superprodukcji w Audiotece ktora jest wybitna. Muzyka, dźwięk i głosy aktorów/ lektorki windują całą historię na wyższy poziom, są hipnotyzujące i powodują momentami ciarki. Świetne doświadczenie. Polecam!

Bardzo dobra opowieść z ciekawym, sprawnie zrealizowanym pomysłem na świat i akcję. Dodaję natomiast 2 extra punkty za realizcję superprodukcji w Audiotece ktora jest wybitna. Muzyka, dźwięk i głosy aktorów/ lektorki windują całą historię na wyższy poziom, są hipnotyzujące i powodują momentami ciarki. Świetne doświadczenie. Polecam!

Książka którą pochłonąć można bardzo szybko, nie tylko ze względu na wciągającą narrację, ale także przystępny, choć skomplikowany, język. Przynajmniej dla mnie określone zwroty, czy rozwiązania fabularne były proste do przewidzenia, jednak to filozoficzne rozważania nad "niezwyciężonością" gatunku ludzkiego oraz zręcznie budowane napięcie w głównej mierze zachęcają do dalszej lektury.

Książka którą pochłonąć można bardzo szybko, nie tylko ze względu na wciągającą narrację, ale także przystępny, choć skomplikowany, język. Przynajmniej dla mnie określone zwroty, czy rozwiązania fabularne były proste do przewidzenia, jednak to filozoficzne rozważania nad "niezwyciężonością" gatunku ludzkiego oraz zręcznie budowane napięcie w głównej mierze zachęcają do...

Książka faktycznie nie zestarzała się, ale skoro akcja rozgrywa się w kosmosie, gdzie patagoniści poruszają się z prędkością podświetlną, używają pól siłowych i dział z antymaterii trudno żeby było inaczej. Zastanawiałem się jak autor wytłumaczy dziury w kadłubie Kondora, którego to poszycie miało zostać zrobione z niemal niezniszczalnego tworzywa. Jak się okazuje wystarczy zwykła broń krótka noszona przez każdego załoganta żeby podziurawić statek... Pierwsze 80% książki super się czytało. Opis walki cyklopa majstersztyk. Końcówka natomiast jak dla mnie słaba.

Książka faktycznie nie zestarzała się, ale skoro akcja rozgrywa się w kosmosie, gdzie patagoniści poruszają się z prędkością podświetlną, używają pól siłowych i dział z antymaterii trudno żeby było inaczej. Zastanawiałem się jak autor wytłumaczy dziury w kadłubie Kondora, którego to poszycie miało zostać zrobione z niemal niezniszczalnego tworzywa. Jak się okazuje wystarczy...

Jest to tak precyzyjnie napisane, że można by uwierzyć że stało się naprawdę.

Jest to tak precyzyjnie napisane, że można by uwierzyć że stało się naprawdę.

(8,5pkt)
--- Fabularnie interesująco - akcja rozgrywa się na tajemniczej planecie Regis III w konstelacji Liry, gdzie załoga krążownika "Niezwyciężony" bada okoliczności tajemniczego zaginięcia wysłanej tu wcześniej innej jednostki tej samej klasy. Po wstępnych oględzinach i pobieżnej analizie okazuje się, że na planecie istnieją ślady inteligentnych form życia. Pozornie wymarłe miasto, aura tajemnicy, niepewności, mylne tropy. Dochodzi do tragiczneo pierwszego kontaktu...
--- Niestety dla mnie Lem to nie Zajdel czy Asimov, bardziej intelektualista niż gawędziarz, język męczy, opisy rozpraszają i zmuszają do nieustannych powtórek. Przykładowe zdanie z książki - długaśne i zawiłe, wielokrotnie złożone, nieintuicyjne: "Maszyny grały basami silników, fontanny piasku biły spod balonowych kół olbrzymów, przodem, o dwieście metrów przed czołową terenówką, sunął, unosząc się nad powierzchnią gruntu, robot zwiadowczy, podobny do przypłaszczonego talerza, z szybko drgającymi czułkami, a strumienie powietrza, które wyrzucał spod siebie, burzyły czuby wydm, że wyglądało, jakby mijając je, wzniecał w nich niewidzialny ogień."
--- Reasumując: świetnie wymyślona historia, nowatorski pomysł niezidentyfikowanych form innego bytu w kosmosie, trzymający w napięciu kazus kontaktu człowiek-obcy/maszyna, ciekawie zarysowane postawy i relacje głównych bohaterów (Horpach - Astrogator, dowódca wyprawy oraz pierwszy oficer Rohan) i obniżające przyjemność czytania styl i maniera pisarska autora. Mógł to być Święty Graal a jest po prostu bardzo dobra książka hard SF z istotnym, socjologiczno-psychologicznym tłem.

(8,5pkt)
--- Fabularnie interesująco - akcja rozgrywa się na tajemniczej planecie Regis III w konstelacji Liry, gdzie załoga krążownika "Niezwyciężony" bada okoliczności tajemniczego zaginięcia wysłanej tu wcześniej innej jednostki tej samej klasy. Po wstępnych oględzinach i pobieżnej analizie okazuje się, że na planecie istnieją ślady inteligentnych form życia. Pozornie...