Pomiędzy dobrem a złem
„Człowiek nie jest ani dobry, ani zły” – pisał Honore de Balzac, choć ze stwierdzeniem tym zapewne wielu mogłoby polemizować. Bo czy zawsze mamy wybór pomiędzy byciem dobrym, a złym, czy też rodzimy się już z wyraźnym pęknięciem na naszej osobowości, która pogłębia się wraz z upływem lat, coraz wyraźniej odsłaniając ciemną stronę natury ludzkiej? A może to, czy jesteśmy dobrzy czy źli, jest determinowane przez okoliczności?
Niezależnie od funkcjonujących na ten temat koncepcji, niezależnie od naszej opinii, na świecie jest ktoś, kto przekonany jest o swojej mrocznej stronie. Dowody na jej istnienie są na tyle mocne, że trudno je podważyć, a jednak ten ktoś rozpaczliwie szuka potwierdzenia, że mrok nie opanował jego serca i duszy w pełni, kontrolując na każdym kroku swoje zachowanie i czerpiąc satysfakcję z każdego pozytywnego czynu. O kim mowa? O Callumie, chłopcu, który – według wszelkich znaków na niebie i ziemi – jest tylko naczyniem, w którym zamieszkała dusza Wroga Śmierci.
Wiele lat temu, podczas Zimnej Masakry, nie tylko zginęła matka chłopca, ale on sam został raniony w nogę, zaś jego ciało wykorzystał Constantine Madden. Teraz Callum musi żyć z tą prawdą, starając się jednocześnie nie dopuścić, aby poznało ją otoczenie. Jest to o tyle trudne, że w Magisterium zdobył prawdziwych przyjaciół, zaś po przejściu Próby Żelaza, czuje się tu jak w domu. A właściwie lepiej, bowiem ojciec, który po stracie żony całkowicie zanegował magię, wciąż jeszcze nie pogodził się z faktem, że jego syn uczy się w Magisterium. Dlatego wakacje Calluma są prawdziwą udręką, pogłębianą jeszcze przez niechęć ojca do Morda, oswojonego wilka, a właściwie ogarniętego chaosem zwierzęcia, które nieustannie towarzyszy chłopcu. Młody mag chętnie wróciłby do szkoły, choć myśląc o swojej sytuacji nigdy nie przypuszczał, że już wkrótce jego marzenie się ziści…
O niezwykłym odkryciu, jakiego Callum dokonał we własnym domu, o zamiarach ojca wobec chłopca, a także o sekretnych badaniach i tajemniczym artefakcie przeczytamy w drugim tomie historii o niezwykłej szkole i równie niezwykłym trzynastolatku. Już pierwszy tom cyklu „Magisterium”, zatytułowany „Próba ognia” stanowił mocne uderzenie magii i przeniósł nas do świata pełnego zaklęć, tajemnych mocy i zwierząt chaosu. Kolejna część, „Miedziana rękawica”, jeszcze mocniej utwierdza nas w przekonaniu, że autorski duet Holly Black i Cassandra Clare, stanowi poważne zagrożenie dla pozycji J.K. Rowling. W powieści znajdziemy silne wpływy autorki bestsellerów, widać również fascynację autorek postacią Harry`ego Pottera, jednak na tym gruncie wyrasta nowa jakość. Nastoletni Callum, nie tylko zmaga się z wyzwaniami stawianymi przez szkołę, ale i z własną naturą. Czytelnicy, którzy mieli już możliwość poznać tego odważnego chłopca doskonale wiedzą, czego się można po nim spodziewać. Ci zaś, którzy przygodę z magią rozpoczynają od drugiego tomu opowieści, z pewnością znajdą w Callumie przyjaciela, a właśnie przyjaciele będą mu teraz szczególnie potrzebni.


(...)

Pełna treść recenzji została umieszczona na stronie: http://qulturaslowa.blogspot.com/2016/07/holly-black-cassandra-clare-miedziana.html

Pomiędzy dobrem a złem
„Człowiek nie jest ani dobry, ani zły” – pisał Honore de Balzac, choć ze stwierdzeniem tym zapewne wielu mogłoby polemizować. Bo czy zawsze mamy wybór pomiędzy byciem dobrym, a złym, czy też rodzimy się już z wyraźnym pęknięciem na naszej osobowości, która pogłębia się wraz z upływem lat, coraz wyraźniej odsłaniając ciemną stronę natury ludzkiej? A...