Piotr Fronczewski to jeden z aktorów, których mi we współczesnym polskim kinie i filmie brakuje. Gra w teatrze, dobre i to. I dobrze, że mam dzieci. Genialny Juliusz Cezar w Asteriksie "Osiedle bogów" no i te audiobooki (polecam czytanego przez niego "Emila i detektywów", "Harry Potter" to już klasyka; zresztą w książce też o tym wspomina)....W wywiad z Piotrem Fronczewskim zanurzyłam się po uszy. Aż trudno uwierzyć, że to ten sam człowiek, którego znamy z filmów czy kabaretu. Wycofany, siłą niemal zmuszony do opowiadania o sobie, daje się na szczęście wciągnąć w pogawędkę. Tak nieśmiały, że aż trudno uwierzyć. Ale to chyba nie poza, chyba taki jest naprawdę. Przyciśnięty do muru przez właściwego rozmówcę i soczystą anegdotę zaserwuje, i przeklnie i pikantnych kawałków nie pożałuje. Marcin Mastalerz nie ciągnie za język na siłę, bo nie o to chodzi. Spotkali się dwaj inteligentni ludzie, po przyjacielsku sobie pogadali i wyszła z tego bardzo dobra literatura. Mastalerz wie, gdzie docisnąć, wie gdzie popuścić. Bo i to można wygrać (bawi mnie powracające czasem: "Zabij mnie panie Marcinie, nie pamiętam"). No i wizja staruszka Fronczewskiego na motocyklu - bezcenna. Chociaż mojemu sercu bliższa jazda konna - nie miałam pojęcia, że taki z niego ułan. Ta książka to także kawał historii polskiego kina, z najważniejszymi nazwiskami, filmami, spektaklami. Anegdota, potem refleksja, chwila zadumy, anegdota. Historia rodziny, miłości - do żony, matki. Nad całością unosi się jednak - jak to nazwać? Smutek przemijania? Gorycz? Niech każdy osądzi sam. Dla mnie to znakomita książka. Wielki plus także za szczerość. To nie jest książka udawana, Fronczewski nie stylizuje się na kogoś innego. On już nic nie musi udowadniać. No i wygląda na to, że rozmowa z Mastalerzem go wciągnęła. Podobał mi się też pomysł z kalendarium przed niektórymi rozdziałami. Kilka faktów z historii Polski czy świata, a na końcu obowiązkowo coś o Fronczewskim. Pomysłowe.

Piotr Fronczewski to jeden z aktorów, których mi we współczesnym polskim kinie i filmie brakuje. Gra w teatrze, dobre i to. I dobrze, że mam dzieci. Genialny Juliusz Cezar w Asteriksie "Osiedle bogów" no i te audiobooki (polecam czytanego przez niego "Emila i detektywów", "Harry Potter" to już klasyka; zresztą w książce też o tym wspomina)....W wywiad z Piotrem Fronczewskim...