Donna jako pisarka, ma szczególna umiejętność budowania napięcia. Tak jak np. Munro jest genialna w zabawie uczuciami odbiorcy a Cabre jest geniuszem konstrukcji, tak Donna pomimo tego, że czasem trochę przesadza z tym, że chce wyjść na oczytana intelektualistkę to świetnie sobie radzi w tworzeniu napięcia.
W tej książce nie do końca chodzi o głównego bohatera, przynajmniej ja mam takie odczucie. Wszystko tak naprawdę kręci się wokół niego. Świetnie zbudowane postaci pozwalają na pokazanie różnych typów osobowości, które reagują na przebieg zdarzeń. Bardzo po ludzku, historia brzmi w miarę realnie (nie aż do tego stopnia żebym w google sprawdzała, a czasem już tak się zdarzało, ale i tak jest nieźle). "Szczygła" nie czytałam, bo uważam, że dobrego pisarza można poznać po jego drugiej powieści, nie pierwszej. "Tajemna historia" zapewniła Donnie miejsce wśród ulubionych pisarzy :) Powieść jest tajemnicza, wciągająca, a co najbardziej lubię- porusza emocje i każe się zastanawiać, krzyczeć do bohaterów co powinni zrobić. Istnieje nawet ryzyko, że do tej powieści wrócę ;)

Donna jako pisarka, ma szczególna umiejętność budowania napięcia. Tak jak np. Munro jest genialna w zabawie uczuciami odbiorcy a Cabre jest geniuszem konstrukcji, tak Donna pomimo tego, że czasem trochę przesadza z tym, że chce wyjść na oczytana intelektualistkę to świetnie sobie radzi w tworzeniu napięcia.
W tej książce nie do końca chodzi o głównego bohatera,...