Do książki przymierzałem się już od dłuższego czasu. Powody były dwa: brak czasu spowodowany innymi książkami i szkołą oraz w moim odczuciu niezbyt ciekawy film na podstawie pierwszego tomu. Ostatecznie nie dość, że książkę przeczytałem to jeszcze ją zakupiłem. Czy uważam tę transakcję za nieudaną? Nie, chociaż na początku bałem się, że tak będzie. Na samym początku od razu muszę wspomnieć, że książka jest o wiele ciekawsza od swoich ekranizacji. Każdy z tomów mógłbym spokojnie podzielić na dwie części (a trzeci na trzy). W pierwszej oraz w przypadku trzeciego tomu również i trzeciej części ukazywane jest nam codzienne życie w Panem oraz najróżniejsze interakcje pomiędzy postaciami. Z kolei w drugiej odgrywa się główne show czyli Głodowe Igrzyska... albo wojna. Kiedy pierwsza (a w przypadku trzeciego tomu również i ta trzecia) wypada nad wyraz dobrze to druga zawsze pozostawia trochę do życzenia i poziomem odbiega od pozostałych. W skrócie same Głodowe Igrzyska momentami umiały mnie zanudzić i miałem czasem wrażenie strasznego przedłużania ich na siłę. Co ja bym dał by w samej książce było o wiele więcej tego codziennego życia. Sam motyw Głodowych Igrzysk jest strasznie podobny do tego użytego w "Battle Royale". Grupka młodzieży musi walczyć o przeżycie. W przypadku drugiego tytułu akcja skakała z jednej grupki uczniów do drugiej przez co ciągle byliśmy świadkami najprzeróżniejszych walk. Dzięki temu łatwiej było się wciągnąć w całą akcje, poczuć klimat niebezpieczeństwa oraz przywiązać się do bohaterów co owocowało przejmowaniem się ich losem. W "Igrzyskach śmierci" jesteśmy prawie do końca odsunięci od głównych walk i skupiamy się na przeżyciu jednej-trzech jednostek. Nie jest to zły motyw jednak w tym przypadku jest on o wiele za długo przeciągany. To jest według mnie największa wada "Igrzysk Śmierci". Drugą już mniejszą może być rozwój niektórych postaci przy końcówce historii. Co tu dużo mówić, część z bohaterów pod koniec z w miarę sympatycznych stała się strasznie irytująca, a ich problemy czasami zbyt często roztrząsane. Podsumowując "Igrzyska Śmierci" nie są złą książką, ba, jest to kawał dobrej lektury, która mimo swoich wad potrafi porządnie wciągnąć. Trzeba na pewno wspomnieć, że jako tytuł młodzieży książka autorstwa Suzanne Collins sprawdza się w 100%.

Do książki przymierzałem się już od dłuższego czasu. Powody były dwa: brak czasu spowodowany innymi książkami i szkołą oraz w moim odczuciu niezbyt ciekawy film na podstawie pierwszego tomu. Ostatecznie nie dość, że książkę przeczytałem to jeszcze ją zakupiłem. Czy uważam tę transakcję za nieudaną? Nie, chociaż na początku bałem się, że tak będzie. Na samym początku od razu...