Jedna rzecz akceptować starą książkę taką, jak została napisana i uznawać, że wtedy to było w porządku, a zupełnie co innego serwować tę samą książkę młodzieży jako wychowawczą. Bo pamiętajmy, że Sienkiewicz dawno temu trafił do podstawówek nie w ramach kursu z historii literatury, do tego wystarczyłby jeden przykład jego twórczości, ale właśnie ze względu na wartości wychowawcze, które były w sam raz 100 lat temu, były względnie sensowne 50 lat temu i są całkowicie nieadekwatne dzisiaj.
Lektury szkolne mają do wykonania trzy zadania. Przy obronie rozmaitych staroci najczęściej mówi się o kursie historii literatury czy zapoznawaniu młodzieży z dziedzictwem kulturowym. Ale nie od tego się zaczyna! To punkt ostatni, tematy dla uczniów starszych, zdolnych czytać literaturę krytycznie i analizować różnice pomiędzy epokami. Na początku edukacji, przez większą część lub nawet całą podstawówkę nie chodzi jeszcze o historię literatury, ale przede wszystkim o wartości wychowawcze i w miarę możliwości zapoznanie dzieci z różnorodnością literatury, pokazanie im jej uroków, nauczenie ich, że czytanie nie boli i może być przyjemne, co stopniowo przygotowuje ich do czytania lektur trudniejszych. Sto lat temu Sienkiewicz był idealny, to były względnie świeżo napisane porywające powieści przygodowe o bardzo dzielnych i bardzo patriotycznych młodych Polakach. Dziś trzeba poszukać współczesnych odpowiedników, powieści napisanych językiem dzisiejszym i przedstawiających inne, dzisiejsze problemy. Nie cywilizowanie tępego murzyna i ścinanie krzyżackich łbów, ale może walka z dzikimi wysypiskami śmieci lub deweloperem wycinającym miejski park? Coś by się znalazło, coś, co uczy rozwiązywania rzeczywistych problemów, a nie tylko rozbudza tęsknotę za szabelką i wojowaniem ze wszystkimi krzywdzącymi nas od wieków sąsiadami. Dziecko czytające współczesną literaturę przygodową ma szansę nauczyć się czytać z przyjemnością i ze zrozumieniem i z czasem i wzrostem poziomu trudności lektur przygotować się na Prusa, Żeromskiego czy Hemingwaya, natomiast efekty wmuszania od najmłodszych lat Sienkiewicza podziwiamy przy każdym kolejnym raporcie o stanie czytelnictwa. Czy nadal warto trzymać go na liście lektur w takich niesamowitych ilościach? Nie napisano nic ciekawszego i bardziej wychowawczego?

Jedna rzecz akceptować starą książkę taką, jak została napisana i uznawać, że wtedy to było w porządku, a zupełnie co innego serwować tę samą książkę młodzieży jako wychowawczą. Bo pamiętajmy, że Sienkiewicz dawno temu trafił do podstawówek nie w ramach kursu z historii literatury, do tego wystarczyłby jeden przykład jego twórczości, ale właśnie ze względu na wartości...

Naprawdę nie rozumiem tej nagonki na Trylogię. "Ogniem i mieczem" i "Potop" to znakomite powieści przygodowe, niestety "Pan Wołodyjowski" już nie ma tego polotu, ale w dalszym ciągu to przyzwoita lektura. I teraz powiem Ci z ręką na sercu, że jeszcze nie raz wrócę do tych powieści.

Naprawdę nie rozumiem tej nagonki na Trylogię. "Ogniem i mieczem" i "Potop" to znakomite powieści przygodowe, niestety "Pan Wołodyjowski" już nie ma tego polotu, ale w dalszym ciągu to przyzwoita lektura. I teraz powiem Ci z ręką na sercu, że jeszcze nie raz wrócę do tych powieści.

Ja. Pana Wołodyjowskiego z 10 razy, Ogniem i mieczem 2 albo 3, Potop...milion razy.

Ja. Pana Wołodyjowskiego z 10 razy, Ogniem i mieczem 2 albo 3, Potop...milion razy.

Ja. Potop to nawet wiem, jak się zaczyna.

Ja. Potop to nawet wiem, jak się zaczyna.

2/3 ale za to kilka razy.
Mimo, że Sienkiewicza lubię czytać, to "Pan Wołodyjowski" był dla mnie nie do przejścia.

2/3 ale za to kilka razy.
Mimo, że Sienkiewicza lubię czytać, to "Pan Wołodyjowski" był dla mnie nie do przejścia.

Bete Noire, tu nie ma nagonki, tylko pytanie w temacie :) Trylogia to największa "cegła", do której przeczytania przyznają się miliony (!) Polaków. Równie dobrze mógłbym pytać o Chłopów, bo tez cegła, ale tu z kolei miliony przyznają się do nieprzeczytania.

W moim przypadku Chłopów nigdy nie dokończyłem (dwie pory roku zaliczyłem),mimo że mnie wciągnęły. Niestety za duża objętość, a za dużo lektur " w kolejce". Na trylogię z kolei (choć nie samego Sienkiewicza) mam uczulenie po połowie Ogniem i mieczem za ekstremalną polaryzację postaw i płytkie charaktery, więc siłą rzeczy nie przebrnąłem nawet przez mniejszą część, do czego się przyznaję (i to nawet bez wstydu).

Problem z Trylogią jest tez taki, że przynajmniej za moich czasów czytało się dwa tomy jako lekturę obowiązkową (!) w podstawówce (!!!). Daję sobie obciąć wszystkie wypustki ciała, że nikt tego nie zrobił w tym czasie, jest to fizyczną niemożliwością. Choć całkowicie się zgadzam z tym, że wielu, bardzo wielu połknęło to w nieco późniejszym czasie, choćby w następne wakacje.

Bete Noire, tu nie ma nagonki, tylko pytanie w temacie :) Trylogia to największa "cegła", do której przeczytania przyznają się miliony (!) Polaków. Równie dobrze mógłbym pytać o Chłopów, bo tez cegła, ale tu z kolei miliony przyznają się do nieprzeczytania.

W moim przypadku Chłopów nigdy nie dokończyłem (dwie pory roku zaliczyłem),mimo że mnie wciągnęły. Niestety za duża...

Z ręką na sercu czytałam całość, części po kilka razy, kiedyś konkurs był w "Żołnierzu polskim" i trzeba było szukać odpowiedzi na pytania :-)

Z ręką na sercu czytałam całość, części po kilka razy, kiedyś konkurs był w "Żołnierzu polskim" i trzeba było szukać odpowiedzi na pytania :-)

Za moich czasów tylko "Potop" był na liście lektur i to chyba wśród uzupełniających, więc jako klasa oczywiście nie czytaliśmy i nie omawialiśmy, ale kiedy przeglądałam listę lektur zalecanych przed olimpiadą, na której była tylko ta jedna część, to pamiętam, że miałam już zaliczoną całość Trylogii - czyli musiałam przeczytać gdzieś w 6 lub na początku 7 klasy.
I przyznam, że trochę się wstydzę tego, że kiedyś mi się Sienkiewicz podobał, bo teraz obrzydzenie mnie bierze na wspomnienie rasizmu "W pustyni i w puszczy" i nachalnej indoktrynacji w "Quo vadis" i trochę ciekawa jestem, czy "Krzyżacy" i Trylogia były lepsze, czy tylko skleroza pozwala mi odczuwać do nich pewien sentyment? Ale sprawdzać nie mam ochoty, jest tyle książek, których jeszcze nie poznałam, że szkoda wracać do byle czego.

Za moich czasów tylko "Potop" był na liście lektur i to chyba wśród uzupełniających, więc jako klasa oczywiście nie czytaliśmy i nie omawialiśmy, ale kiedy przeglądałam listę lektur zalecanych przed olimpiadą, na której była tylko ta jedna część, to pamiętam, że miałam już zaliczoną całość Trylogii - czyli musiałam przeczytać gdzieś w 6 lub na początku 7 klasy.
I przyznam,...

"Ogniem i mieczem", "Potop" i "Pana Wołodyjowskiego" przeczytałam za czasów studenckich. Właściwie znam prawie całą twórczość Sienkiewicza, przeczytałam wszystkie jego powieści i nowele.

"Ogniem i mieczem", "Potop" i "Pana Wołodyjowskiego" przeczytałam za czasów studenckich. Właściwie znam prawie całą twórczość Sienkiewicza, przeczytałam wszystkie jego powieści i nowele.

Idąc za ciosem proponuję również półkę "Posiadam" gdyż z tym również bywa podobnie. Można posiadać książkę np. na liście do wymiany a nie koniecznie chcieć ją przeczytać.

Idąc za ciosem proponuję również półkę "Posiadam" gdyż z tym również bywa podobnie. Można posiadać książkę np. na liście do wymiany a nie koniecznie chcieć ją przeczytać.

Ja też prosiłabym o inną półkę, a mianowicie "Niedokończone", czyli półkę, na którą trafiąją książki, które zaczęło się czytać, ale nie skończyło z różnych powodów...
Ja jestem wobec siebie uczciwa i w sumie chciałabym móc zaznaczyć w tym serwisie książki, których czytanie porzuciłam, bo, na przykład nie odpowiadał mi styl autora albo po prostu mi się nie podobały. Tak miałam ,niestety, z wieloma książkami...
Co o tym myślicie?

Ja też prosiłabym o inną półkę, a mianowicie "Niedokończone", czyli półkę, na którą trafiąją książki, które zaczęło się czytać, ale nie skończyło z różnych powodów...
Ja jestem wobec siebie uczciwa i w sumie chciałabym móc zaznaczyć w tym serwisie książki, których czytanie porzuciłam, bo, na przykład nie odpowiadał mi styl autora albo po prostu mi się nie podobały. Tak...

Ja założyłam sobie półkę "Niekoniecznie chcę przeczytać, ale nie pasuje na żadną inną półkę" (półka główna oczywiście "Chcę przeczytać" w tym wypadku)
Książki z półki "Niedokończone" lądują na półce głównej "Chcę przeczytać" lub "Przeczytane" w zależności od tego, jak daleko doszłam.

Ja założyłam sobie półkę "Niekoniecznie chcę przeczytać, ale nie pasuje na żadną inną półkę" (półka główna oczywiście "Chcę przeczytać" w tym wypadku)
Książki z półki "Niedokończone" lądują na półce głównej "Chcę przeczytać" lub "Przeczytane" w zależności od tego, jak daleko doszłam.

Świetne pomysły!

Szkoda, że ani nowe, ani góra chce je realizować :(

Walka o dodatkową półkę toczy się od lat, ciągle powraca w wątku "Propozycje nowych funkcjonalności", a tu wydzielony wątek z większością najważniejszych argumentów:
http://lubimyczytac.pl/dyskusja/1/3068/czwarta-polka

Jak chyba większość tych, którzy choć trochę się nad pomysłem zastanowili, uważam, że wystarczy jedna dodatkowa półka, byleby jej nazwa nie ograniczała zakresu stosowania - dla uczczenia wieloletniej walki nadal jestem za nazwą "Czwarta półka", ale zaakceptuję też "Inne", "Pozostałe" i każdą inną neutralną nazwę. Ale przeciwko "Oglądałem", "Posiadam" i "Niedokończone" będę protestować, bo nie tylko do tego ta półka może się przydać i przy takich nazwach zaraz pojawiłyby się prośby o półkę piątą, szóstą i dalsze. A tego nam nie potrzeba.

Świetne pomysły!

Szkoda, że ani nowe, ani góra chce je realizować :(

Walka o dodatkową półkę toczy się od lat, ciągle powraca w wątku "Propozycje nowych funkcjonalności", a tu wydzielony wątek z większością najważniejszych argumentów:
http://lubimyczytac.pl/dyskusja/1/3068/czwarta-polka

Jak chyba większość tych, którzy choć trochę się nad pomysłem zastanowili, uważam, że...

Oczywiście, wystarczyłaby jedna neutralna półka, którą można byłoby dookreślać tymi drugorzędnymi półkami.

Oczywiście, wystarczyłaby jedna neutralna półka, którą można byłoby dookreślać tymi drugorzędnymi półkami.

Widzę, że nie jestem jedyna. Nie mogłam przebrnąć przez epopeję. Polonistka czytając moja prace klasowa na ten temat powiedziała, że domyśla, że nie przeczytałam, ale za "lanie wody" postawiła 4 :-). Pan Tadeusz to jedyna książka, której ekranizacja podobała mi sie bardziej niż oryginał.

Widzę, że nie jestem jedyna. Nie mogłam przebrnąć przez epopeję. Polonistka czytając moja prace klasowa na ten temat powiedziała, że domyśla, że nie przeczytałam, ale za "lanie wody" postawiła 4 :-). Pan Tadeusz to jedyna książka, której ekranizacja podobała mi sie bardziej niż oryginał.