Dziwna myśl w mej głowie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Tytuł oryginału:
- Kafamda Bir Tuhaflık
- Wydawnictwo:
- Wydawnictwo Literackie
- Data wydania:
- 2015-11-05
- Data 1. wyd. pol.:
- 2015-11-05
- Liczba stron:
- 690
- Czas czytania
- 11 godz. 30 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788308060414
- Tłumacz:
- Piotr Kawulok
- Tagi:
- Nagroda Nobla literatura turecka miłość powieść obyczajowa przemiany obyczajowe przemiany społeczne rodzina Stambuł Turcja małżeństwo
- Inne
Książka nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Literatura piękna.
Po 5 latach pisarskiego milczenia Orhan Pamuk powraca ze wspaniałą epicką opowieścią (700 stron!) o Stambule i jego mieszkańcach, ich miłościach, troskach i marzeniach. Uczta dla tych, którzy kochają dobrą literaturę i zatęsknili za dziełami tureckiego noblisty.
Uliczny handlarz, wędrujący w zimowe wieczory po nędznych, zaniedbanych ulicach Stambułu, to rzadkość. Mevlut Karataş jest jednym z ostatnich i coraz mniej mieszkańców miasta otwiera okna i drzwi na jego rzewne zawołanie: „Buzaa!” Za dnia ima się rozmaitych dorywczych prac: sprzedaży jogurtu, pilawu albo kelnerowania, za to nocą bierze wózek z butlami tradycyjnego tureckiego napoju, a nogi same niosą go przed siebie. Buza jest spuścizną po przodkach, przypomina ludziom o dawnych czasach i Mevlut nie wyobraża sobie życia bez niej, bez żartów z klientami i bez Stambułu, jego krętych uliczek, zakamarków, dzielnic, które zna jak własną kieszeń. Te długie wędrówki czynią Mevluta szczęśliwym, jednakże nie pozwalają zabezpieczyć bytu jego rodziny. A tę biedny Mevlut kocha ponad wszystko. Ma dwie śliczne córeczki i żonę Rayihę, którą poślubił wskutek pomyłki, porywając z małej wioski w Konyi nie tę dziewczynę, którą zamierzał...
Dziwna myśl w mej głowie to historia wielopokoleniowej rodziny przybyłej do Stambułu z biednej wsi na prowincji, a zarazem drobiazgowa kronika życia w mieście nad Bosforem w latach 1969–2012. Wraz z Mevlutem, jego ojcem, wujostwem, kuzynami i pozostałymi członkami stopniowo powiększającej się rodziny obserwujemy Stambuł na przestrzeni kilku dziesięcioleci i jesteśmy świadkami fascynujących przemian, jakim podlegała metropolia. Śledzimy następujące po sobie pucze wojskowe, zamachy bombowe w redakcjach gazet, korupcję urzędników, przemiany obyczajowe, plotki, marzenia i lęki, którymi żyją stambulczycy i widzimy, jak w miejscu dawnych gecekondu, prowizorycznych chatek wzniesionych przez ubogich imigrantów bez pozwoleń budowlanych na bezprawnie zasiedlonych działkach wyrastają wielkie wieżowce, a szerokie aleje wypierają stare kamienice. Miasto umiera i odradza się, a żyjący w nim ludzie wypełniają je swoimi opowieściami – o nieodwzajemnionych miłościach, aranżowanych małżeństwach, rodzinach, które raz są szczęśliwe, a raz nie, marzeniach o lepszym życiu, przyjaźni i nienawiści.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Moje to życie czy nie moje?
Jaką to niespodziankę może sprawić życie, gdy się porywa nie to dziewczę, o którym się marzyło!
Taka to sytuacja przydarzyła się młodemu Mevlutowi Karataşowi, gdy po 4 latach pisania listów do pięknej Rayihy zdecydował się zrealizować swoje pragnienia. I choć nie zamienił z nią ani słowa osobiście, to przy pomocy kuzyna Süleymana zorganizował uprowadzenie przychylnej mu dziewczyny, jednej z czterech córek Abdurrahmana Efendi zwanego Garbusem. Para zamieszkała w Stambule, stolicy świata, mieście, w którym już od kilkunastu lat przybyły z ubogiej wsi Mevlut pracował jako uliczny sprzedawca jogurtu i buzy.
Jego historia, zarówna ta sprzed małżeństwa (jej osią jest edukacyjne dorastanie i relacja z ojcem), a przede wszystkim ta po (rodzina, praca, rozpoznawanie tego, co ważne, kim się naprawdę jest) stanowi główny wątek dawno już oczekiwanej powieści popularnego w Polsce tureckiego pisarza noblisty Orhana Pamuka pt. „Dziwna myśl w mej głowie”. Bohater wyraźnie jest ulubieńcem narratora tej obszernej, bo prawie 700-stronicowej powieści. Specjalnie wprowadza on jego postać tak, by czytelnik miał świadomość, że warto o Mevlucie myśleć z uwagą i życzliwością, nawet gdyby się okazało, że nie podziela się szacunku dla jego postawy życiowej, jaki wybrzmiewa z opowieści. Zależy narratorowi, by opowieść została dobrze zrozumiana, dlatego deklaruje, że co jakiś czas będzie przypominał czytelnikom o znaczących cechach przystojnego Mevluta o mądrym spojrzeniu. Zabiegi demaskujące narracyjność opowieści pojawiać się będą zresztą co jakiś czas, także w głosach znaczących bohaterów, którzy zwracając się do czytelnika bezpośrednio, będą chcieli jedne informacje sprostować, inne dookreślić. Narrator obiecuje: w całej tej opartej na faktach książce niczego nie będę wyolbrzymiał i poprzestanę jedynie na uszeregowaniu dziwnych wydarzeń, które rzeczywiście miały miejsce. Dlaczego tak usilnie stara się przekonać czytelnika o autentyzmie historii? Odpowiedź tkwi zapewne w drugim wielkim temacie powieści: historii Stambułu. Sięga ona lat 50-tych XX wieku, gdy do miasta zaczęli napływać różnorodni kulturowo, religijnie i politycznie, przybysze z prowincji (nieuchronne tarcia i konflikty). A kończy się w 2012r., czyli 4 lata po tym, gdy autor rozpoczął pisanie historii niebanalnego sprzedawcy buzy. Nie tylko więc liczy się historia człowieka, ale i historia miasta. Choć głównie jego sfer peryferyjnych, rozumianych przestrzennie i ekonomicznie.
Historia Mevluta zaś to nie tylko opowieść o założeniu rodziny i małżeństwie, budowaniu relacji między właściwie obcymi sobie początkowo ludźmi. To także opowieść o poszukiwaniu szczęśliwego życia w dużym mieście. Pragnie go Mevlut, ale o własne i trwałe miejsce w otaczającej, nierzadko niespecjalnie przyjaznej rzeczywistości, walczą - przeróżnymi metodami - inni: choćby sprytniejsi od niego, ale dość niespokojni kuzyni Korkut i Süleyman czy jego politycznie zaangażowany przyjaciel Ferhat. Także kobiety, np. żyjąca wedle tradycyjnych reguł, niezbyt szczęśliwa Vediha, ale i niepokorna piękna Samiha. W ciągu tych ponad 50 lat w różnych sferach życia bohaterów (edukacyjnej, ekonomicznej, obyczajowej, religijnej) to, co tradycyjne ścierało się wielokrotnie z tym, co nowoczesne, zarówno w pozytywnym, jak i negatywnym sensie. Czas ten w Turcji bowiem był okresem przemian obyczajowych, religijnych i politycznych. Sam Stambuł zaś rozrastał się, przekształcał ekonomicznie, kapitalizował. Wobec tych wszystkich przemian należało się jakoś opowiedzieć. Narrator pozwala nam poznać różne ścieżki samookreślania się bohaterów. Nie wszystkie z nich prowadzą do życiowego sukcesu.
A Mevlut? Jest w nim jakaś skromność, stałość, oderwanie od tu i teraz, namysł nad sobą i światem, jakaś melancholijność - by użyć jednego z najpopularniejszych chyba określeń używanych przez rozlicznych krytyków w stosunku Pamukowych bohaterów. I niezmiennie wędruje ulicami Stambułu. Nocą.
„Dziwna myśl w mej głowie” - powieść warta niespiesznej lektury. Odwdzięcza się bogatą paletą emocji - od miłości do nienawiści - i olbrzymią czytelniczą przyjemnością, rozkwitającą ze strony na stronę.
Justyna Radomińska
Oceny
Książka na półkach
- 1 911
- 630
- 192
- 132
- 38
- 18
- 13
- 13
- 9
- 7
Opinia
Przyznaję - mam skłonności do moralizowania i przypisywania literaturze wielkich zasług. Ale to nie ja udowodniłam, że czytanie zwiększa empatię, łagodzi obyczaje, pozwala świadomie śledzić debatę publiczną i czynnie w niej uczestniczyć. Unikanie książek jest po prostu zagrożeniem dla demokracji. Ten blog jest o czytaniu i literaturze, a nie o polityce, ale powyższe słowa wydają się mieć właśnie teraz jeszcze większe znaczenie. "Dziwna myśl w mej głowie" powinna być podsuwana wszystkim tym przerażonym islamem i muzułmanami, aby pokazać jak normalna i podobna do "naszego" (czyt. zachodniego) życia jest ich codzienność. Powinni po nią sięgnąć również dlatego, żeby zobaczyć jak się różnimy i dlaczego.
Orhan Pamuk to najbardziej znany turecki pisarz, laureat Nagrody Nobla. W swoim kraju budzi tyle samo kontrowersji, co dumy i podziwu. Jego najnowsza powieść to kolejny hołd złożony swojemu miastu, jakim jest Stambuł. To historia o przemijającym czasie, zmieniającej się przestrzeni i ludziach, o wyborach, które determinują całe nasze życie. Zamaszysta i subtelna kronika miasta opowiadania ustami jej zwykłych mieszkańców.
Głównym bohaterem, a właściwie narratorem uczynił Pamuk sprzedawcę buzy, zapomnianego specyfiku powstałego ze sfermentowanej pszenicy z lekką zawartością alkoholu. Mevlut Karatas wieczorami i nocami handluje na ulicach Stambułu napojem zakazanym przez jednego sułtanów, później będącym - podobnie jak raki - namiastką alkoholu dla muzułmanów. Mevlut jest everymanem, życie nie układa mu się specjalnie pomyślnie pod względem finansowym, ale jest szczęśliwe rodzinnie, pomimo tego, że żoną stała się kobieta poniekąd przypadkowa. Poznajemy jego losy na przestrzeni lat, obserwujemy kolejne podejmowane wysiłki. I ciągle towarzyszymy dziwnym myślom w jego głowie.
Skromny bohater jest świadkiem i tłem dla przemian dziejących się na oczach stambulczyków. Jak wielu ze swoich sąsiadów, przybył przed lat z anatolijskiej wsi, zamieszkał na osiedlu gecekondu (domki wybudowane bez pozwoleń, niemal w jedną noc, bez odpowiednich uprawnień) i trudnił się zajęciami typowymi dla pochodzących z tych obszarów ludzi (sprzedawał jogurt czy potem buzę). Wizja życia w takim otoczeniu pomimo takiego wstępu wydaje się być w słowach noblisty nieco zbyt romantyczna, nieobciążona zmartwieniami. Wielokrotnie zarzuca się to Orhanowi Pamukowi, jednak Turcy trochę tacy są - melancholijni, niezbyt przywiązani do realiów.
Przez powieść przewijają się inne postacie - żona Mevluta, jego kuzyni, ojciec, ciotka i szwagierka. Każdej z nich Pamuk daje głos i znaczenie. Wszyscy wyznaczają ramy dla zmieniającego się miasta. I to właśnie stanowi główny temat. Ciekawym wątkiem jest na pewno niekonwencjonalna historia miłosna. Przez niemal 700 stron dzieje się zdecydowanie wiele.
Powieść polecam bardzo - nie tylko dlatego, że fantastycznie się ją czyta. Otwiera oczy na nieznany nam większości świat. Pokazuje jak żyją inni i jak bardzo to życie jest normalne. Przywołuję empatię i łagodzenie obyczajów ze wstępu. Takich lekcji płynących z literatury życzę każdemu.
Opinia ukazała się uprzednio na moim blogu:
http://bazgradelko.blogspot.com
Przyznaję - mam skłonności do moralizowania i przypisywania literaturze wielkich zasług. Ale to nie ja udowodniłam, że czytanie zwiększa empatię, łagodzi obyczaje, pozwala świadomie śledzić debatę publiczną i czynnie w niej uczestniczyć. Unikanie książek jest po prostu zagrożeniem dla demokracji. Ten blog jest o czytaniu i literaturze, a nie o polityce, ale powyższe słowa...
więcej Pokaż mimo to