Sześć dni trwały zamieszki w Mieście Aniołów, z którego ludzie uczynili sobie przedsionek piekła. 10904 aresztowanych, blisko 2400 rannych, 11113 podpaleń, straty materialne na ponad miliard dolarów i 60 ofiar śmiertelnych nie licząc zgonów spowodowanych niemożliwością reagowania służb ratowniczych i będących ofiarami „wyrównywania rachunków”- te liczby najlepiej obrazują, co wtedy zaszło.

3 marca 1991r. Czterech białych funkcjonariuszy policji dopuszcza się brutalnego pobicia czarnoskórego taksówkarza, a nagranie uwiecznione przez przypadkowego świadka trafia do mediów szokując opinię publiczną. 29 kwietnia policjanci zostają uniewinnieni w wyniku czego oburzeni czarnoskórzy mieszkańcy Los Angeles wychodzą na ulice. Tak rozpoczyna się 121 godzin bezprawia, będących tłem niniejszej powieści.

„Miasto gniewu”, to fikcyjna, lecz wielce prawdopodobna historia 17 postaci uwikłanych wówczas w wojnę lokalnych gangów. Ukazuje losy i punkty widzenia członków wzajemnie zwalczających się organizacji oraz osób postronnych, w tym dilera, narkomana, wojskowego, strażaka, pielęgniarki i nastoletniego graficiarza. Dla jednych będzie to okres długo wyczekiwanych szans, dla innych czas zagrożenia i walki o własne życie.
Bohaterowie zwracają się do czytelnika w sposób niespotykanie bezpośredni, a szczerość ich wyznań pozwala spojrzeć na ludzi, do których moglibyśmy się czuć uprzedzeni, z zupełnie innej strony. Ocena ich czynów zmienia się także wraz z odkrywaniem nowych faktów i potrafi nieraz bardzo zaskoczyć. Ich losy przeplatają się ze sobą na paru płaszczyznach; są dla siebie członkami rodzin, przyjaciółmi, wrogami, a czasem tylko mijanymi nieznajomymi. Dzięki takiej narracji poznajemy różne punkty widzenia tych samych wydarzeń, co zapewnia szerszy niż to zazwyczaj bywa w gangsterskiej literaturze kontekst.
Ich sposób wypowiadania się jest zindywidualizowany i wzbogacony o hiszpańskie wtrącenia (glosariusz na końcu książki), co nadaje im jeszcze większej autentyczności. Język momentami bardzo wulgarny, nie jest przy tym prymitywny, a każde przekleństwo w tekście zdaje się być we właściwym miejscu. Zachwyca także bogactwo onomatopei użytych do opisu odgłosów wydawanych przez broń, na co normalnie nie zwróciłbym uwagi.
Przeszkadzała mi nieco pewna filmowość powieści i lekkość czytania wyprowadzająca ją z poważnej literatury faktu (imitowanej) na tory dobrej rozrywki; natomiast Ci, którzy jej szukają z pewnością się nie zawiodą.

Miałem pewne wątpliwości co do oceny książki w trakcie jej czytania. Początkowa szóstka podyktowana tematem przerodziła się w siódemkę, gdy "zeznania" kolejnych świadków zaczęły się pokrywać, a relacje między nimi wyjaśniać. Dopiero końcowe pytania, zawieszone gdzieś między stronami, o oceny moralne poszczególnych bohaterów podbiły ją do ośmiu gwiazdek pozostawiając po sobie uczucie obcowania z czymś więcej, niż tylko umilaczem czasu. To książka wyłącznie dla dużych chłopców i tych, którzy chcą wiedzieć, co kryje się pod stwarzanymi przez nich pozorami.

Sześć dni trwały zamieszki w Mieście Aniołów, z którego ludzie uczynili sobie przedsionek piekła. 10904 aresztowanych, blisko 2400 rannych, 11113 podpaleń, straty materialne na ponad miliard dolarów i 60 ofiar śmiertelnych nie licząc zgonów spowodowanych niemożliwością reagowania służb ratowniczych i będących ofiarami „wyrównywania rachunków”- te liczby najlepiej obrazują,...