Niby tylko zbiór krótkich opowiadań, ale dających sporo do zastanowienia. Nad naszą egzystencją, innymi ludźmi. Inspiracja wzięta z życia, więc każda opisywane zdarzenie mogło zdarzyć się naprawdę. Zdecydowanie najlepszym i wyróżniającym się w zbiorze jest opowiadanie tytułowe. Po książkę sięgnąłem zachęcony interesującym debiutem literackim autorki „Fototerapia.” Okazuje się, że w krótkiej formie Pani Katarzyna Sowula czuje się równie dobrze. Warto przeczytać

Niby tylko zbiór krótkich opowiadań, ale dających sporo do zastanowienia. Nad naszą egzystencją, innymi ludźmi. Inspiracja wzięta z życia, więc każda opisywane zdarzenie mogło zdarzyć się naprawdę. Zdecydowanie najlepszym i wyróżniającym się w zbiorze jest opowiadanie tytułowe. Po książkę sięgnąłem zachęcony interesującym debiutem literackim autorki „Fototerapia.” Okazuje...

Katarzyna Sowula debiutowała przed kilku laty powieścią "Fototerapia".
"Zero osiemset" to Jej druga książka - tym razem zbiorek 10 opowiadań ukazujących groteskowy obraz współczesnej rzeczywistości. Każda przedstawiona historia dotyczy innego człowieka przypadkowo wyłowionego gdzieś z wielkomiejskiego tłumu Warszawy. Jej opowieści zawierają wnikliwą i dokładną analizę postępowania jednostki. Opisywana rzeczywistość czasem bywa brutalna i szokująca, innym razem zaskakująca, a niekiedy nawet śmieszna - jak w życiu. Dlatego opowiadania Pani Katarzyny Sowuli są bardzo prawdziwe.

"Zero osiemset" to jednocześnie tytuł jednego z opowiadań, gdzie poznajemy nowe zastosowanie infolinii, która staje się telefonem zaufania pewnej młodej kobiety - pasjonatki skoków ze spadochronem. Ale znajdziemy tu również historię młodzieńczej miłości chłopaka i dziewczyny, którzy od dziecka byli nierozłączni, razem dorastali, a gdy rozpoczęli wspólne życie we dwoje, los zakpił z nich i ich uczucia. Na oddziale szpitalnym poznamy dwie siostry które uległy wypadkowi - dziewczyny podobne do siebie z racji pokrewieństwa, a jednocześnie różniące się niczym woda i ogień. Spotkamy pewną nauczycielkę, która nie bardzo radzi sobie ze zobowiązaniami i ginie w gąszczu faktur i rachunków. W sumie dziesięć różnych sytuacji idealnie wpasowujących się w realia współczesnego świata.

Ta niewielka książeczka umożliwia czytelnikowi anonimowe spotkanie z nowymi ludźmi, których mija na ulicy. Zmusza do zatrzymania się i zastanowienia nad życiem, postępowaniem i skutkami. Pozwala dostrzec anonimowego sąsiada zza ściany, a w jego historii odnaleźć być może jakąś cząstkę samego siebie. Czytelnikom lubiącym krótkie formy na pewno zbiorek opowiadań Pani Katarzyny Sowuli przypadnie do gustu. Polecam.

Katarzyna Sowula debiutowała przed kilku laty powieścią "Fototerapia".
"Zero osiemset" to Jej druga książka - tym razem zbiorek 10 opowiadań ukazujących groteskowy obraz współczesnej rzeczywistości. Każda przedstawiona historia dotyczy innego człowieka przypadkowo wyłowionego gdzieś z wielkomiejskiego tłumu Warszawy. Jej opowieści zawierają wnikliwą i dokładną analizę...

Ostatnio najczęściej sięgam po zbiory opowiadań lub felietonów, które idealnie nadają się do czytania "w biegu".

Jedną z takich książek jest "Zero osiemset" Katarzyny Sowuli. Czyta się ją bardzo szybko. Na około 130 stronach znajdujemy 10 opowiadań, a właściwie minireportarzy na temat zwykłych ludzi. Wszystkie są podobne objętościowo i są napisane na porównywalnym poziomie. Ich wspólnym mianownikiem jest szeroko rozumiana samotność i szara codzienność.

Ze względu na niewielką objętość ciężko jest powiedzieć coś o każdym z nich, tak żeby nie zdradzić zbyt wielu szczegółów. Jednak trzy z nich, moim zdaniem zasługują na wyróżnienie.

Tytułowe „Zero osiemset” jest historią dziewczyny, której jedynym pocieszeniem są rozmowy na darmowej infolinii. W „Zjeździe do zajezdni” mamy obraz naszego społeczeństwa widziany z perspektywy tramwaju. Główny bohater „Aluni” z pewnym sentymentem wspomina dzieciństwo i młodość.

Pozostałe siedem opowiadań również zasługuje na uwagę.

___
http://kufer-z-niespodziankami.blogspot.com/2013/06/zero-osiemset-katarzyna-sowula.html

Ostatnio najczęściej sięgam po zbiory opowiadań lub felietonów, które idealnie nadają się do czytania "w biegu".

Jedną z takich książek jest "Zero osiemset" Katarzyny Sowuli. Czyta się ją bardzo szybko. Na około 130 stronach znajdujemy 10 opowiadań, a właściwie minireportarzy na temat zwykłych ludzi. Wszystkie są podobne objętościowo i są napisane na porównywalnym...