"Fangirl". Co by tu napisać? Na pewno to, że odnalazłam siebie w Cath. Uśmiechałam się do każdej strony, gdy zdawałam sobie sprawę, że sama byłam tak wycofana i nieufna na studiach jak Cath. Mogę tylko żałować, że nie poradziłam sobie tak dobrze jak główna bohaterka.

Styl autorki bardzo mi się podobał już z jej poprzedniej pozycji ("Eleonora i Park"). Historia Cath i Wren była wciągająca i zajmująca. Podoba mi się, że autorka wplata w książkę problemy, które spadają na siostry, a nie robi z nich głównego tematu. Dzięki temu opowieść nie jest przesadnie dramatyczna i ma w sobie urok realizmu.
Postacie stworzone przez Rainbow Rowell uwielbiam - nie są przesadnie idealne, popełniają błędy i są tak różne, że nie sposób się z nimi nudzić
W pewnym momencie zaczęło robić się zbyt słodko, ale nie przeszkadzało mi to aż tak bardzo i "Fangirl" pokochałam.

Książka zdecydowanie zasługuje na świetne opinie, które na nią spadają. Rainbow Rowell wykonała kawał świetnej roboty, bo jak inaczej można nazwać to, że każdy czytelnik odnajduje siebie w "Fangirl"?

"Fangirl". Co by tu napisać? Na pewno to, że odnalazłam siebie w Cath. Uśmiechałam się do każdej strony, gdy zdawałam sobie sprawę, że sama byłam tak wycofana i nieufna na studiach jak Cath. Mogę tylko żałować, że nie poradziłam sobie tak dobrze jak główna bohaterka.

Styl autorki bardzo mi się podobał już z jej poprzedniej pozycji ("Eleonora i Park"). Historia Cath i Wren...