Kiedy sięgnęłam po ten tom miałam smutną świadomość tego, że tym razem jest to koniec. Prawda jest taka, że nie spodziewałam się wiele po tej serii a ona zaskoczyła mnie i to w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Teraz, po zakończeniu tego tomu mam takiego kaca książkowego, że nie wiem co ze sobą zrobić. Mam wrażenie, że pomęczy mnie on jeszcze przez kilka dni...

"Dom Nocy" pokochałam już od pierwszych stron pierwszego tomu. Była to dla mnie wielka nowość bo jeśli mam być szczera to wcześniej nie czytałam książek (a przynajmniej nie tak często jak teraz) i to właśnie ta seria sprawiła, że stałam się nałogowym molem książkowym. Już zawsze będę miała do niej sentyment i na pewno kiedyś przeczytam ją ponownie.

Wampiry to dosyć rozległa tematyka. Pojawiają się w wielu popularnych książkach/seriach typu "Dracula", "Underworld" czy "Zmierzch". A mimo to ten temat jeszcze się nie wyczerpał. Zastanawiam się czym zaskoczą mnie kolejne serie, które planuję przeczytać. :) Żadna inna seria nie wyryła się tak głęboko w moim czytelniczym serduszku a Stark był moim pierwszym "mężem". Ten cykl już na zawsze będzie dla mnie tym pierwszym i mam przeczucie, że nie zapomnę o nim przez długie lata. Wręcz go ubóstwiam (podobnie jak Starka ♥). Jeśli mam być szczera, to nie wiem czy gdybym nie znalazła "Naznaczonej" w bibliotece to czy teraz w ogóle bym czytała. To dzięki pierwszemu tomowi tej serii "nawróciłam się" na drogę literatury.

Może się wydawać, że "Dom nocy" jest typową, naciąganą młodzieżówką o wampirach ale ja tak nie uważam. Jest to coś znajomego ale i za razem nowego w świecie wampirów. Do tej pory nie spotkałam się z tym, żeby dzieci nocy miały tatuaże lub wierzyły w boginię Nyx, która jest ich stworzycielką. Wbrew pozorom jest to naprawdę ciekawa seria. Ba! Jest wręcz pochłaniająca. To jedne z tych książek, które pochłaniają czytelnika i nie pozwalają mu się wydostać z ich świata...

Jak już wspominałam na początku byłam sceptycznie nastawiona do tej serii ale bardzo się myliłam. Spokojnie mogę polecić ją każdemu miłośnikowi istot nadnaturalnych jak i tajemniczych i nieco mrocznych klimatów...

Co prawda zdarzały mi się takie momenty, kiedy główna bohaterka irytowała mnie tak bardzo, że miałam ochotę trzasnąć ją w twarz żeby się opamiętała lecz na szczęście wszystko wróciło do normy (przynajmniej w jakimś tam stopniu). W całej serii bywały też zupełnie niespodziewane zwroty akcji, które powodowały, że czasem miałam nadmiar emocji i po prostu musiałam przejść się po domu aby to trochę ogarnąć. Praktycznie cała seria trzyma nas w napięciu i oczekiwaniu na to kto okaże się tym złym a kto tym dobrym; czy się uda, czy nie; umrze czy nie umrze. Jest to jeden z lepszych cykli jakie czytałam i naprawdę gorąco polecam.

Kiedy sięgnęłam po ten tom miałam smutną świadomość tego, że tym razem jest to koniec. Prawda jest taka, że nie spodziewałam się wiele po tej serii a ona zaskoczyła mnie i to w pozytywnym tego słowa znaczeniu. Teraz, po zakończeniu tego tomu mam takiego kaca książkowego, że nie wiem co ze sobą zrobić. Mam wrażenie, że pomęczy mnie on jeszcze przez kilka dni...

"Dom Nocy"...