Hmm... Co by tu pozytywnego napisać? Może to, że dzięki uważnej lekturze informacji z okładki dowiedziałam się o istnieniu takiego gatunku jak weird fiction. I że tenże komiks to jego przedstawiciel ze słowiańską duszą. Cóż jeśli słowiańskość równa się komunizm, praca ponad miarę oraz wykorzystywanie tych, którzy nam ufają, to jak najbardziej odnajdziemy ją w tej powieści graficznej. Niestety historia mnie nie urzekła. Narracja mocno szczątkowa i niewciągająca. Odniosłam wrażenie, że autorzy tworzyli ją na siłę. Może się mylę, a może komiks był zbyt krótki, aby na dobre zaprzyjaźnić się z bohaterami. Kreska zdecydowanie przeciętna. Nie odważę się polecić. 

Hmm... Co by tu pozytywnego napisać? Może to, że dzięki uważnej lekturze informacji z okładki dowiedziałam się o istnieniu takiego gatunku jak weird fiction. I że tenże komiks to jego przedstawiciel ze słowiańską duszą. Cóż jeśli słowiańskość równa się komunizm, praca ponad miarę oraz wykorzystywanie tych, którzy nam ufają, to jak najbardziej odnajdziemy ją w tej powieści...

Osoby nie siedzące mocno w rozrywce związanej z komiksem, z pewnością mogą nie kojarzyć zwrotu "Weird Fiction". Niemniej jest spora szansa, że z tym gatunkiem mieli do czynienia sięgając choćby po książki Howarda P. Lovecrafta czy jakiekolwiek produkcje osadzone w w wykreowanej przez tego pisarza Mitologi Cthulhu. Weird Fiction łączy w sobie bowiem mistycyzm, fantastykę naukową, historię oraz klasyczny świat magii. Obecnie gatunek ten powoli wraca do łask, choć tak jak i w przeszłości jest raczej niszowy. Michal Ambrzykowski (rysunki) i Kajetan Kusina (scenariusz) starają się to zmienić i wspólnie opracowali komiks "Niesłychane losy Ivana Kotowicza". Jak sami oświadczyli, starają się wypełnić pewną lukę na rodzimym rynku, dając czytelnikom komiks skierowany zarówno do laików jak i znawców. Czy to się udało? Odpowiedzmy sobie na to pytanie właśnie okiem laika.

Akcja komiksu rozgrywa się w alternatywnym świecie, gdzie ludzie żyją i łącza się w pary z humanoidalnymi zwierzętami. Tytułowy Ivan Kotowicz, syn Siergieja Kotowicza, urodził się nad Morzem Czarnym w wiosce rybackiej w 1908 roku. Dzieciństwo upłynęło mu beztrosko, zaś gdy dorósł jego ojca odwiedził stary przyjaciel z czasów wojska - Malinow. Nadal aktywnie działający na rzecz szerzenia idei komunizmu, ponownie werbuje Kotowicza, który postanawia również zabrać syna, do tajnej misji. Trójka druhów wyrusza w długą drogę na daleką Syberię, zaś młody Ivan nie wie jak istotną rolę przyjdzie mu odegrać w całej przygodzie.

Komiks świetnie ukazuje ciemne oblicze komunizmu, gdzie kusi się ludzi wyższymi ideami równości, a potem wykorzystuje do własnych celów. Dobrze jest to ukazane później, gdy jedna z kluczowych postaci opowiada swoje losy z przeszłości, które doprowadziły ją do tajemniczej kopalni ulokowanej w sercu Syberii. To właśnie tam zmierzają główni bohaterowie tej opowieści, a towarzyszy im od początku tajemniczy, czerwony płyn. Scenariusz na razie nie wyjaśnia do końca czym jest owa substancja, choć czytelnik zaczyna coś podejrzewać. Szczególnie finał dostarcza nam kilku wskazówek, choć rodzi znacznie więcej pytań. Jest to bardzo dobre zagranie, gdyż czytelnik chce wiedzieć co będzie dalej.

Sam Ivan, oprócz faktu bycia kotem, to klasyczny nastolatek z zapomnianej przez Boga wioski, który marzy o dokonaniu czegoś w szerokim świecie. Już samo zobrazowanie postrzegania przez niego kolejnych odwiedzanych krain czy miast, umiejętnie oddaje realizm takiej postaci. Chłopak miał szczęście, że jego krewny był popem, toteż wziął go na nauki i nauczył czytać oraz podstaw rachunków. Do tego ojciec uczył go uczciwości, pracowitości i oddania rodzinie oraz zawsze miał czas dla syna. Gdy Ivan rusza z swym ojcem w świat, wiele się zmienia. Co prawda miasto albo wielkie równiny robią na nim wrażenie, ale z czasem młodzik zauważa, że nic nie będzie już takie jak dawniej. Niekoniecznie w pozytywnym tego słowa znaczeniu.

Inną ważną postacią jest prosiak Anton Świnojew. Czytelnik spotyka go później i postać ta nie towarzyszy nam cały czas, ale widać że przyjdzie jej odegrać w przyszłości jakąś istotniejszą rolę. Gość jest starszy od Ivana, zna miasto, gdyż tam się wychował i pracuje na kolei. Zatem zwiedził kawałek świata, a przy okazji umie czytać i pisać, choć sięgał po zdecydowanie inną lekturę niż Ivan. Nie wiemy po finale tego tomu w jakich okolicznościach powróci do nas Anton, jednak jednego można być pewnym - zrobi to z hukiem. Na koniec został Malinow. Gość od razu wygląda jak typ spod ciemnej gwiazdy i człowiek wykorzystujący swoich przyjaciół do własnych celów. Te nie są do końca znane czytelnikowi, choć patrząc po towarzystwie w jakim się obraca, nie można liczyć na nic dobrego z jego strony względem młodego Ivana.

Kolejnym plusem komiksu jest sama kreska oraz paleta kolorów. Naprawdę świetnie budują klimat i w pełni oddają ducha tajemniczej, owianej mieszaniną mistycyzmu i science fiction, przygody. Najbardziej podobały mi się plenery oraz poszczególne scenografie miejsc. Szczególnie tego co nasi bohaterowie ujrzeli na dalekiej Syberii. Czysta rozkosz dla oka. Jednak Ambrzykowski bardzo dobrze oddał też ducha rosyjskiego miasta, spokojnej wsi rybackiej czy ogólnie czasów w jakich rozgrywa się akcja komiksu, lat dwudziestych XX wieku.

Czy zatem udał się zabieg stworzenia komiksu potrafiącego przyciągnąć na równi znawców jak i laików? Za tych pierwszych się nie wypowiem, ale w wypadku drugiej grupy mogę z czystym sumieniem odpowiedzieć - tak. Mimo nie powalającego na kolana scenariusza, całość czyta się bardzo dobrze, szybko, a co najważniejsze przyjemnie. Mimo "dziwactw" komiks wypada dość realistycznie pod kątem postaci i nawiązań do prawdziwych wydarzeń jakie miały miejsce w Rosji podczas jej transformacji w okresie międzywojennym XX wieku. Łatwo tutaj się połapać w poszczególnych wydarzeniach, zaś postacie są napisane naprawdę interesująco. Klimat zaś buduje naprawdę dobry rysunek, który potrafi przykuć swą "odmiennością" typowego laika, który przywykł do "Kajka i Kokosza" oraz "Thorgala". Jeśli kolejne części będą stały na takim poziomie, to sukces komiksu jest murowany.

Osoby nie siedzące mocno w rozrywce związanej z komiksem, z pewnością mogą nie kojarzyć zwrotu "Weird Fiction". Niemniej jest spora szansa, że z tym gatunkiem mieli do czynienia sięgając choćby po książki Howarda P. Lovecrafta czy jakiekolwiek produkcje osadzone w w wykreowanej przez tego pisarza Mitologi Cthulhu. Weird Fiction łączy w sobie bowiem mistycyzm, fantastykę...

W wielu komiksach, których bohaterami są antropomorfizowane zwierzęta nie ma ludzi. Świat przedstawiony składa się wyłącznie ze zwierząt, które mają podkreślać dane cechy narodowości. Kajetan Kusina i Michał Ambrzykowski postanowili jednak wymieszać świat inteligentnych zwierząt z ludźmi i dodając do tego motywy okultystyczne.

Akcja dzieje się na początku XX w. w Rosji Tytułowy bohater to kot będący synem poławiacza tuńczyków mieszkający w niewielkim miasteczku. Pewnego dnia jego ojca odwiedza stary znajomy i ruszają razem na wyprawę do ośrodka badawczego na Syberii.

Czytelnik może łatwo polubić i utożsamić się z tytułowym bohaterem. Razem z nim poznaje się świat przedstawiony, który początkowo przypomina ten znany z kart historii. Jednakże w pewnym momencie czytelnik wie trochę więcej niż bohater, ponieważ dochodzi tu do pewnych manipulacji pamięcią.
Podobne jest z innymi bohaterami takimi jak ojciec protagonisty czy jego nowy towarzysz Świnojew. Przy tym jednak odniosłem wrażenie, że postacie są albo kryształowe czyste albo zupełnie zepsute. Być może to jednak zostaną pogłębione w kolejnych tomach, co sugeruje początek komiksu.

Elementy fantastyczne jak na razie nie są w pełni wytłumaczone. Dużo jest tu niewyjaśnionych zjawisk i wizji. Czytelnik może jedynie snuć własne teorie. Prawdopodobnie w kolejnych tomach zostaną one dokładniej wyjaśnione.

Świat przedstawiony jak na razie nie wykorzystuje motywu żyjących obok siebie ludzi i zwierząt. Iwan mógłby być równie dobrze zwykłym chłopakiem i nie miałoby to wpływu na historię.

Rysunki Michała Ambrzykowskiego wydają się być wzorowane na pracach Mike’a Mignoli, szczególnie jeśli chodzi o elementy grozy. Jednakże w odróżnieniu od twórcy Hellboya polski rysownik potrafi oddać masę emocji swoich postaci. Kadry są tu bardzo dynamiczne i pomysłowe.

Jest to bardzo dobrze opowiedziana historia przygodowa, która jednak w finale staje się bardzo mroczna. Mam nadzieję, że kolejne tomy mnie nie zawiodą. Polecam.

W wielu komiksach, których bohaterami są antropomorfizowane zwierzęta nie ma ludzi. Świat przedstawiony składa się wyłącznie ze zwierząt, które mają podkreślać dane cechy narodowości. Kajetan Kusina i Michał Ambrzykowski postanowili jednak wymieszać świat inteligentnych zwierząt z ludźmi i dodając do tego motywy okultystyczne.

Akcja dzieje się na początku XX w. w Rosji...

Tak naprawdę trudno oceniać, bo fabuła dopiero się rozkręca. Szaleni naukowcy umieszczeni w kontekście historycznym początku XX w. i przede wszystkim sama kreska, sugerują dosyć oczywiste źródło inspiracji, jakim jest "Hellboy", choć póki co więcej tu pytań niż odpowiedzi i nie wiem w jakim kierunku pójdzie całość. Czuję się zachęcony

Tak naprawdę trudno oceniać, bo fabuła dopiero się rozkręca. Szaleni naukowcy umieszczeni w kontekście historycznym początku XX w. i przede wszystkim sama kreska, sugerują dosyć oczywiste źródło inspiracji, jakim jest "Hellboy", choć póki co więcej tu pytań niż odpowiedzi i nie wiem w jakim kierunku pójdzie całość. Czuję się zachęcony

Komiks zabiera czytelnika do świata gdzie zwierzęta i ludzie są sobie równi i mogą wspólnie działać na rzecz wielkiej Rosji. Tytułowy Ivan Kotowicz to czarny kot urodzony i wychowany w malutkiej wiosce na granicy Rosji i Azerbejdżanu. Jego matką jest prosta „kotka”, która opiekuje się domem. Ojcem jest zaś człowiek o imieniu Siergiej, niegdyś żołnierz armii carskiej, teraz zatwardziały komunista. To właśnie on mobilizuje „syna” do pomocy ukochanemu państwu. Siergiej i Ivan wyruszają więc na wyprawę, która zmieni bieg historii. Młody kociak zafascynowany przygodą i komunistyczną otoczką nie zdaje sobie sprawy tego, że czekać będą na niego naprawdę niebezpieczne wyzwania pełne mistycyzmu, zjawisk paranormalnych i knowań politycznych.

Dzieło autorstwa Kajetana Kusina i Michała Ambrzykowskiego to mieszanka elementów komedii, akcji, historii, komiksu drogi i obyczajówki. Na kolejnych planszach albumu mamy więc okazję śledzić rozwijającą się relacja ojca i syna, która stanowi doskonałe tło do pokazania realiów komunistycznego państwa, w którym liczy się tylko praca na rzecz potęgi kraju. Początkowo pomysł prezentacji takiej historii w świecie gdzie miesza się ludzi i antropomorficzne zwierzęta, może wydawać się dość absurdalny. Wystarczy jednak przeczytać kilka pierwszych stron, aby przekonać się o tym, że „zwierzęca” otoczka jest nie tylko urokliwa, ale również intrygująca i mocno zaskakująca.


Cała recenzja na:

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-nieslychane-losy-ivana-kotowicza-1/

Komiks zabiera czytelnika do świata gdzie zwierzęta i ludzie są sobie równi i mogą wspólnie działać na rzecz wielkiej Rosji. Tytułowy Ivan Kotowicz to czarny kot urodzony i wychowany w malutkiej wiosce na granicy Rosji i Azerbejdżanu. Jego matką jest prosta „kotka”, która opiekuje się domem. Ojcem jest zaś człowiek o imieniu Siergiej, niegdyś żołnierz armii carskiej, teraz...

Chyba ja czytałam inny komiks niż reszta.

Wiele więcej się spodziewałam.
Kreska to ładna jest w szkicach, ale już kolorowe plansze... niedociągnięcia, sztywności, brak detali - nie mówię, że wszędzie, ale jednak - zupełnie jakby ten sposób rysunku był nowy dla autora...
Oczywiście niektóre ujęcia są znakomite, etc. Ale całość jednak nie przypadła mi do gustu (trochę jak np. 'Detektyw Fell' albo zaiste 'Toshiro' - kolejne przykłady tego niedopracowania w warstwie graficznej).

Co do scenariusza - ten bagienny potwór wyskakuje znikąd, wciśnięty na siłę; dlaczego niektórzy są zwierzętami a inni ludźmi pozostaje dla mnie zagadką. Niektóre pomysły fajne, ogólnie znów - ja się nudziłam.
Denerwuje mnie urwanie akcji; w zasadzie gdyby główny bohater nie był kotem, autorzy Polakami, komiks z gatunku weird fiction (o czym informuje okładka),no i gdyby nie był w bibliotece - w życiu bym się za niego nie brała (a i pewnie oceny miałby gorsze...).

Chyba ja czytałam inny komiks niż reszta.

Wiele więcej się spodziewałam.
Kreska to ładna jest w szkicach, ale już kolorowe plansze... niedociągnięcia, sztywności, brak detali - nie mówię, że wszędzie, ale jednak - zupełnie jakby ten sposób rysunku był nowy dla autora...
Oczywiście niektóre ujęcia są znakomite, etc. Ale całość jednak nie przypadła mi do gustu (trochę jak...

Bardzo krótki komiks, w którym dostajemy namiastkę historii - jedynie jej początek i płynnie przeszlibyśmy do kontynuacji.
Ładna, nietypowa, trochę ironiczna kreska. Ciekawa historia, która puszcza oczka do osób, które orientują się w historii i literaturze rosyjskiej.

Ivan Kotowicz cz. 1. Strona na której Ivan dostaje książki do przeczytania. Świat mały a duży. Rodzice ludzie. Historia ojca.

Bardzo krótki komiks, w którym dostajemy namiastkę historii - jedynie jej początek i płynnie przeszlibyśmy do kontynuacji.
Ładna, nietypowa, trochę ironiczna kreska. Ciekawa historia, która puszcza oczka do osób, które orientują się w historii i literaturze rosyjskiej.

Ivan Kotowicz cz. 1. Strona na której Ivan dostaje książki do przeczytania. Świat mały a duży. Rodzice...

rozkreca sie powoli, troche sie zmuszalam do lektury, jakos trzeba te kupke wstydu rozładowac, na ostatnich stronach nabiera tempa i pozstawia niedosyt. entuzjastycznie siegnełam po druga czesc i wkreciłam sie na dobre

rozkreca sie powoli, troche sie zmuszalam do lektury, jakos trzeba te kupke wstydu rozładowac, na ostatnich stronach nabiera tempa i pozstawia niedosyt. entuzjastycznie siegnełam po druga czesc i wkreciłam sie na dobre

Zapraszam do recenzji: https://powaznastrona.com/nieslychane-losy-ivana-kotowicza-recenzja/

Zapraszam do recenzji: https://powaznastrona.com/nieslychane-losy-ivana-kotowicza-recenzja/

To był najlepszy polski komiks jaki dotąd czytałam i jeden z najlepszych komiksów w ogóle.

To był najlepszy polski komiks jaki dotąd czytałam i jeden z najlepszych komiksów w ogóle.