„Przeciętny intelekt nie potrafi docenić umysłowości wyższego lotu, ale talent natychmiast rozpoznaje geniusz […].”

„Dolina strachu” to czwarty tom cyklu o Sherlocku Holmesie. Jego przygody oczywiście zostały barwnie opisane przez doktora Watsona. Jako kronikarz i kompan słynnego detektywa spisuje się on bardzo dobrze. Od samego początku wprowadza nas w klimat i sprawia, że poruszamy się jak cienie obu panów. Jego zapiski zostały podzielone na dwie części. Pierwsza porusza kwestię zbrodni i śledztwa, które prowadzi Holmes razem z komisarzami policji. Opis śledztwa i metody pracy jego kolegi sprawiają, że czytamy z zapartym tchem. Czekamy na rozwój wypadków i odkrycie sprawcy. W tym czasie oczywiście sami staramy się podążać swoim tropem. Druga część to zapis historyczny, który ma nam ukazać podłoże całej tej historii, takie rozszerzenie fabuły. Tam już nie trafimy na Holmesa, poznamy za to dość ciekawą historię z jeszcze lepszym zakończeniem. Arthur Conan Doyle w doskonały sposób stworzył nie tylko postacie i fabułę, ale także rewelacyjnie wykreował rolę narratora. To on jest tutaj łącznikiem między bohaterami, śledztwem a czytelnikiem. Przygody Holmesa czytamy po to, żeby na samym końcu doznać zaskoczenia. Dać się wywieźć w pole naszej wyobraźni, detektywowi i poszlakom. Z każdą kolejną książką tego autora uzależniam się bardziej od tej osobliwej pary przyjaciół. Uwielbiam ich za oryginalność, barwne dialogi i doznania dedukcyjne jakie mi oferują. Po zakończeniu książki czuje pewien niedosyt… Chciałabym czytać dalej i dalej… Uczyć się od mistrza, który nie ma sobie równych… To legenda literatury.

„Przeciętny intelekt nie potrafi docenić umysłowości wyższego lotu, ale talent natychmiast rozpoznaje geniusz […].”

„Dolina strachu” to czwarty tom cyklu o Sherlocku Holmesie. Jego przygody oczywiście zostały barwnie opisane przez doktora Watsona. Jako kronikarz i kompan słynnego detektywa spisuje się on bardzo dobrze. Od samego początku wprowadza nas w klimat i sprawia,...