Są takie książki, które się nie starzeją. Są autorzy, których twórczość, mimo upływu lat, nadal cieszą się uznaniem czytelników na całym świecie. Do tego grona niewątpliwe należą mistrzowie kryminału - Agatha Christie i Arthur Conan Doyle. Wykreowane przez nich historie postacie nietuzinkowych detektywów: Herkulesa Poirot i Sherlocka Holmesa to bohaterowie inspirują współczesnych twórców i podbijają serca kolejnych pokoleń wielbicieli literatury sensacyjne.
Ja z przyjemnością sięgam po książki tych pisarzy, w których to zaczytywałam się w młodości a ich lektura niezmiennie sprawia mi ogromną radość.

Nie przypominam sobie, abym wcześniej czytała "Dolinę Strachu" Arthura Conan Doyle'a więc mając w głowie doskonałe "Studiom w szkarłacie" i "Psa Baskerville’ów" sięgnęłam po tę powieść. Niestety, ku mojemu ogromnemu rozczarowaniu, nie mogę powiedzieć o niej wiele dobrego. Mój podstawowy zarzut jest taki, że niewiele tu genialnego detektywa Sherlocka Holmesa i jego wiernego towarzysza doktora Watsona. To właśnie te postacie i interakcje między nimi sprawiają, że historie z ich udziałem są tak wstrząsające.
W tej opowieści pojawiają się dosłownie na chwilę, na jej początku.
Zostają oni poproszeni o pomoc w rozwiązaniu zagadki morderstwa Pana Douglasa. Na miejscu zastają zwłoki z tajemniczym symbolem wypalonym na przedramieniu, poruszonych domowników i wdowę, która zdaję się niezbyt przejęta śmiercią męża. Pytanie na które muszą sobie odpowiedzieć brzmi: kto i dlaczego zabił tego człowieka. Przesłuchując świadków i zbierając informacje w trakcie śledztwa trafiają na trop tajemniczej "Dolina Strachu", gdzie wszystko się zaczęło... Kiedy Sherlock Holmes jest już pewny rozwiązania zagadki przenosimy się kilka lat wstecz do Doliny Vermissy wsłuchując się w opowieść tajemniczego Johna McMurdo, członka lokalnej mafii działające pod przykrywką loży masońskiej, która opowieść powoli (a nawet bardzo powoli) przybliża nas do poznania prawdy o dokonanym morderstwie.

Początek tej powieści bardzo mnie wciągnął jednak druga część wręcz uśpiła. Była nudna, przewidywalna i jakby oderwana od całości.
Trzeba przyznać, że rozwiązanie zagadki było logiczne jednak droga dojścia to tego rozwiązania okupiona ziewaniem i przysypianiem w trakcie lektury. "Dolina Strachu na pewno nie będzie moją ulubioną książką Arthura Conan Doyle'a.

Audiobook (czytał Janusz Zadura)

Są takie książki, które się nie starzeją. Są autorzy, których twórczość, mimo upływu lat, nadal cieszą się uznaniem czytelników na całym świecie. Do tego grona niewątpliwe należą mistrzowie kryminału - Agatha Christie i Arthur Conan Doyle. Wykreowane przez nich historie postacie nietuzinkowych detektywów: Herkulesa Poirot i Sherlocka Holmesa to bohaterowie inspirują...

Pierwsza część książki jak zwykle świetna, niestety druga była bardzo niskiego lotu. Miałem nawet wrażenie, że bardzo przypominała część innego tomu.

Pierwsza część książki jak zwykle świetna, niestety druga była bardzo niskiego lotu. Miałem nawet wrażenie, że bardzo przypominała część innego tomu.

Listopadowe wyzwanie LC: ma niepokoić lub straszyć. Zasugerowałam się tytułem.

Podobno to czwarty tom serii i podobno najsłabszy. W takim razie pozostałe zapowiadają się znakomicie, bo i temu nic nie brakuje. Już sięgam po poprzednie, bo do tej pory znałam słynnego detektywa i jego przyjaciela z ekranu.

Powieść składa się z dwóch części.
Najpierw: przystawka. Sherlock rozwiązuje zagadkę morderstwa w brytyjskiej posiadłości. To klasyczny kryminał, z angielskim klimacikiem. Czytelnik śledzi w nim tok rozumowania ekscentrycznego detektywa i podziwia jego geniusz i analityczny umysł.
Potem: danie główne. Retrospekcja i przenosiny do Stanów, do Doliny Strachu i tam wychodzi na jaw czemu doszło do morderstwa. I nie jest to już kryminał, tylko powieść łotrzykowska? Gangsterska? Nieważne jak ją zwać - jest dużo ciekawsza niż spotkanie z Sherlockiem. A rozwiązanie intrygi, które zafundował autor! Palce lizać! Ależ on to misternie utkał! Nie do przewidzenia. Cofałam nagranie trzykrotnie, bo myślałam, że się przesłyszałam.

Trochę doskwierała mi nieznajomość poprzednich tomów, nie rozumiałam o co chodzi z jakimiś szyframi, postaciami, ale już to nadrabiam. Sherlock Holmes nie zyskał we mnie nowej wielbicielki, ale Arthur Conan Doyle - jak najbardziej.

Listopadowe wyzwanie LC: ma niepokoić lub straszyć. Zasugerowałam się tytułem.

Podobno to czwarty tom serii i podobno najsłabszy. W takim razie pozostałe zapowiadają się znakomicie, bo i temu nic nie brakuje. Już sięgam po poprzednie, bo do tej pory znałam słynnego detektywa i jego przyjaciela z ekranu.

Powieść składa się z dwóch części.
Najpierw: przystawka. Sherlock...

Na razie najsłabsza cześć z serii. I tyle 😃

Na razie najsłabsza cześć z serii. I tyle 😃

Paradoksalnie mało jest tutaj Holmesa ale to nie wpływa negatywnie na jakość powieści. Jest tajemniczy milioner, jest tajemnicza organizacja, są morderstwa czego chcieć więcej. Książka dzieli się na dwie części, w pierwszej występuje Sherlock i Watson w drugiej mamy opowiedzianą historię która wyjaśnia nam wszystko. Książka krótka i szybko się ją czyta.

Paradoksalnie mało jest tutaj Holmesa ale to nie wpływa negatywnie na jakość powieści. Jest tajemniczy milioner, jest tajemnicza organizacja, są morderstwa czego chcieć więcej. Książka dzieli się na dwie części, w pierwszej występuje Sherlock i Watson w drugiej mamy opowiedzianą historię która wyjaśnia nam wszystko. Książka krótka i szybko się ją czyta.

Sherlock i Watson to nieśmiertelny duet, ale tym razem się zmęczyłam i znudziłam przy lekturze. Pozostałe części są znacznie lepsze.

Sherlock i Watson to nieśmiertelny duet, ale tym razem się zmęczyłam i znudziłam przy lekturze. Pozostałe części są znacznie lepsze.

Holmes rozwiązuje zagadkę śmierci bogacza o tajemniczej przeszłości, która prowadzi go poza granice kraju aż do Stanów Zjednoczonych, gdzie działa mordercze stowarzyszenie ukrywające się pod maską masonerii.

Holmes rozwiązuje zagadkę śmierci bogacza o tajemniczej przeszłości, która prowadzi go poza granice kraju aż do Stanów Zjednoczonych, gdzie działa mordercze stowarzyszenie ukrywające się pod maską masonerii.

Bardzo przyjemna lektura. Choć mało tu Sherlock'a to fabuła drugiego opowiadania zdecydowanie to wynagradza. Dobrze napisane, przyjemnie się czyta, wydarzenia wciągają, dużym plusem jest to, że zawarte opowiadania się łącza. Polecam

Bardzo przyjemna lektura. Choć mało tu Sherlock'a to fabuła drugiego opowiadania zdecydowanie to wynagradza. Dobrze napisane, przyjemnie się czyta, wydarzenia wciągają, dużym plusem jest to, że zawarte opowiadania się łącza. Polecam

Wow... Nigdy bym się nie spodziewała, że chrząkający dżentelmen z XIX wieku może napisać coś tak wciągającego.
Całą serię lubię głównie ze względu na bohaterów. Sherlock i jego sposób myślenia oraz odzywki same w sobie tworzą świetną lekturę. To samo z Watsonem. Problem tylko jest taki, że prawie dokładnie w połowie rozpoczyna się druga część ("Łotry"),która mimo że to wciąż ciekawy western, nie jest tak fajna jak pierwsze śledztwo. Trochę wkurza mnie Ettie z tym swoim "Och, Jack!", ale w sumie można przymknąć oko-takie to były czasy;)
Polecam!!!

Wow... Nigdy bym się nie spodziewała, że chrząkający dżentelmen z XIX wieku może napisać coś tak wciągającego.
Całą serię lubię głównie ze względu na bohaterów. Sherlock i jego sposób myślenia oraz odzywki same w sobie tworzą świetną lekturę. To samo z Watsonem. Problem tylko jest taki, że prawie dokładnie w połowie rozpoczyna się druga część ("Łotry"),która mimo że to...

Tom 4 przygód Sherlocka Holmesa jest, jak tom 3ci, dużo lepszy od pierwszych dwóch. Coraz większą przyjemność czerpię z odsłuchu audiobooków!

Tom 4 przygód Sherlocka Holmesa jest, jak tom 3ci, dużo lepszy od pierwszych dwóch. Coraz większą przyjemność czerpię z odsłuchu audiobooków!