Ryszard Dzieszyńki pisuje poprawnie, ale bez fajerwerków. A przy takim tytule aż się prosi o nieco "sensacyjny" styl. Ale to można wybaczyć. Natomiast nie do wybaczenia jest dobór treści tego tomu serii Dwudziestolecie międzywojenne. Zaczyna się nawet ciekawie (tak jak wskazują zdjęcia na okładce),czyli od podróży. Są to wyprawy na inne kontynenty ludzi, których pociągała przygoda - a czasem i konieczność życiowa. Autor przedstawił więc Antoniego Ferdynanda Ossendowskiego, Kamila Giżyckiego, Ferdynanda Goetla, Stefana Bryłę (konstruktora),Mieczysława Lepeckiego. Melchiora Wańkowicza, Arkadego Fiedlera, Kazimierza Nowaka, Aleksandra Jantę-Połczyńskiego, Wacława Korabiewicza, Wiktora Ostrowskiego, Czesława Centkiewicza. Wydaje się, że na dobór ludzi wpływ miały ich publikacje, bo jakoś autor posługiwał się tylko książkami, opisującymi poszczególne wyprawy. Swoją drogą - z pełną wiarą w prawdomówność podróżników.
Ta część książki, choć momentami zbyt biograficzna, jest ciekawa i warta uwagi. Następna, o wyprawach na safari bogatych przedstawicieli starych rodów arystokratycznych, budzi już spore wątpliwości - bo przecież chodzi nie o poznanie innych krajów i ludów tylko o chełpienie się głową lwa, tygrysa czy nosorożca.
Rozdział następny został poświęcony morskim wyprawom i podróżom, w tym rejsom statkami szkolnymi i roli takich postaci, jak Mamert Stankiewicz, Władysław Wagner, Mariusz Zaruski czy Andrzej Bohomolec. I na tym kończy się, moim zdaniem, spójność tekstu tego tomu. Bo oto w dalszej części mamy lotników i baloniarzy. Z całym szacunkiem dla tej grupy - można im było poświęcić odrębny tom, a tu dokończyć opowieści podróżnicze, choćby po Europie.
Dostaliśmy więc dość niespójny tematycznie tom, z niezbyt zrozumiałą selekcją materiału, ułożony od nazwiska do nazwiska. Szkoda, ze zabrakło podróżników, którzy wybierali się nieco bliżej, po Europie, a nawet tylko po Polsce. Brakowało podania motywacji wypraw, może z wyjątkiem prac związanych z wychodźstwem Polaków do
Ameryki. Zabrakło naukowców, badających inne kontynenty. Zabrakło korekty (nie po raz pierwszy w tej serii). Źle ułożono zdjęcia, bo nie ilustrują tekstu (np. dotyczy to postaci Kazimierz Nowaka). Na s. 25 pojawia się małe zdjęci, które powiększone zajmuje dwie następne (podpisy różne). Bryła odwiedza Jokohamę, Tokio, Wielki Mur i... Beijing! Niesamowite przygody Lepeckiego nie budzą wątpliwości autora. Opowieść o żonie Kolumba i jego pałacu - nieco przesadzona (s. 35). Odkrycie nowego państwa przez Lepeckiego na terenie ZSRR o nazwie Żydowski Obwód Autonomiczny Birobidżan (s. 37) aż się prosi o komentarz i sprostowanie (ale autor wierzy Lepeckiemu). Bardzo mało informacji o kosztach wypraw i źródłach ich finansowania (przypadek Kazimierza Nowaka). Nie będę podawał kolejnych wątpliwości, bo jest ich jeszcze wiele.
W rezultacie czytamy bardzo niespójny tekst, początkowo zgodny z tytułem i ciekawy, lecz w kolejnych fragmentach budzący wątpliwości (sporty lotnicze, safari). jako wstęp do poznania tematu - czemu nie, można przeczytać. Jako kompendium popularne - już tego nie polecam.

Ryszard Dzieszyńki pisuje poprawnie, ale bez fajerwerków. A przy takim tytule aż się prosi o nieco "sensacyjny" styl. Ale to można wybaczyć. Natomiast nie do wybaczenia jest dobór treści tego tomu serii Dwudziestolecie międzywojenne. Zaczyna się nawet ciekawie (tak jak wskazują zdjęcia na okładce),czyli od podróży. Są to wyprawy na inne kontynenty ludzi, których pociągała...