Wiedząc jak nastawia nas poprzedni tom, o wiele łatwiej było wczuć się w dalsze wydarzenia. Zaskoczony delikatnie byłem, że znowu motywy młodzieżowe tak mocno przeplatają się z dość poważnymi i raczej ciężkimi motywami. No i postać Zacka, jest naprawdę ciekawa. Najbardziej chce wiedzieć co tam dalej się wydarzy. Jednocześnie ciekawy jestem wątku ogólnie związanego z kluczami i ich mocami.

Wiedząc jak nastawia nas poprzedni tom, o wiele łatwiej było wczuć się w dalsze wydarzenia. Zaskoczony delikatnie byłem, że znowu motywy młodzieżowe tak mocno przeplatają się z dość poważnymi i raczej ciężkimi motywami. No i postać Zacka, jest naprawdę ciekawa. Najbardziej chce wiedzieć co tam dalej się wydarzy. Jednocześnie ciekawy jestem wątku ogólnie związanego z...

Kolejny tom świetnego komiksu opowiadającego losy rodziny Locke'ów. Bode znajduje kolejny klucz, jakże wyjątkowy!

Zapomniałam napisać, że brawa dla Rodriqueza za fantastyczne ilustracje.

Kolejny tom świetnego komiksu opowiadającego losy rodziny Locke'ów. Bode znajduje kolejny klucz, jakże wyjątkowy!

Zapomniałam napisać, że brawa dla Rodriqueza za fantastyczne ilustracje.

Kolejny świetny tom, który czyta się na jednym wdechu. Co prawda bardziej intrygująco Netflix podszedł do kwestii klucza głowy, ale komiks jest bardziej przerażający. Dodge pokazuje tu na co ją stać.

Kolejny świetny tom, który czyta się na jednym wdechu. Co prawda bardziej intrygująco Netflix podszedł do kwestii klucza głowy, ale komiks jest bardziej przerażający. Dodge pokazuje tu na co ją stać.

Niby tomy wcale nie cienkie a tak szybko się je czyta! Nie wiem jak inni ale ja się od tego nie mogłam oderwać. Tak jak pierwszy tom naprawdę mi się podobał i wciągnął tak drugi zrobił efekt mega wow! Historia nabiera tempa i odkrywa przed nami kolejne cuda jakie ukrywają klucze. Fantastyczny zeszyt, nie mogę doczekać się kolejnych.

Niby tomy wcale nie cienkie a tak szybko się je czyta! Nie wiem jak inni ale ja się od tego nie mogłam oderwać. Tak jak pierwszy tom naprawdę mi się podobał i wciągnął tak drugi zrobił efekt mega wow! Historia nabiera tempa i odkrywa przed nami kolejne cuda jakie ukrywają klucze. Fantastyczny zeszyt, nie mogę doczekać się kolejnych.

Dzień dobry, cześć i czołem. Pytacie skąd się wziąłem?? A przybywam do Was prosto z mrocznych zakamarków Keyhouse, by przybliżyć Wam, szanowna gawiedzi, drugi tom pięknie zapowiadającej się sagi "Locke & Key", pod tajemniczym tytułem "Łamigłówki"... To co, gotowi by zanurzyć się w mrokach Lovecraft?? Zapraszam.

Po wydarzeniach z pierwszej części, rodzina Locke próbuje pozbierać się do kupy. Każdy na swój sposób... Nina Locke coraz częściej szuka ukojenia w butelce alkoholu. Kinsey próbuje radzić sobie z emocjami, które ją przerastają, natomiast Bode rzuca się w wir poszukiwań, mających na celu odkrycie działania kluczy znalezionych w Keyhouse. Tylko Tyler wydaje się, że jako jedyny otrząsnął się po ostatnich przeżyciach. A wszystko to za sprawą nowego przyjaciela Zacka, który staje się dla niego podporą. Jednak nie wie on, że Zack skrywa pewien sekret, który może zaważyć na dalszych losach całej rodziny Locke...

Drugi tom idealnie kontynuuje to, co autorzy rozpoczęli we wcześniejszej odsłonie. Przede wszystkim cały czas budują świetną warstwę obyczajową, której punktem wyjściowym, jest ponownie próba poradzenia sobie w rzeczywistości, po starcie bliskiej osoby. Jednak w tej części dorzucają również sporo problemów społecznych, takich jakie chociażby nietolerancji względem osób homoseksualnych czy samotne rodzicielstwo. Pojawią się również pierwsze miłosne rozterki naszych młodych bohaterów, a także związane z nimi wzloty i upadki.

Jeżeli chodzi o klimat, to w tym zeszycie dominuje dark fantasy pełną gębą. Jest mrocznie, pokazany jest nowy klucz o bardzo potężnych właściwościach, a także na większą skalę wykorzystywane są klucze z pierwszej części. Dodatkowo całość historii zaczyna ocierać się w coraz większym stopniu o grozę, co jak powszechnie wiadomo, bardzo mnie cieszy. Atmosfera zagęszcza się z każdym kolejnym kadrem, budując potężne napięcie, aż do samego finału tego odcinka. Autorzy serwują nam również dużą dawkę informacji odnośnie głównego antagonisty całej historii. Poznajemy jego przeszłość oraz sposoby i psychologię działania. Dodatkowo wprowadzają pewną postać, która mam wrażenie, że sporo namiesza w kolejnych tomach.

Graficznie "Łamigłówki" trzymają ten sam poziom co "Witamy w Lovecraft", czyli jest wyłupiasto i kanciasto... Ale, pojawia się coraz więcej kadrów (jak chociażby wspomnienie przedstawienia),które potrafią skopać cztery litery po całości, dając mi nadzieję, że Gabriel Rodriguez bardzo mocno zaskoczy mnie w dalszych częściach serii.

Podsumowując, "Locke & Key" rozkręca się w bardzo dobrym kierunku, robi się coraz bardziej klimatycznie, także już ostrze sobie zęby na lekturę "Korony Cieni".

Tyle ode mnie!!! Do usłyszenia!!!

Dzień dobry, cześć i czołem. Pytacie skąd się wziąłem?? A przybywam do Was prosto z mrocznych zakamarków Keyhouse, by przybliżyć Wam, szanowna gawiedzi, drugi tom pięknie zapowiadającej się sagi "Locke & Key", pod tajemniczym tytułem "Łamigłówki"... To co, gotowi by zanurzyć się w mrokach Lovecraft?? Zapraszam.

Po wydarzeniach z pierwszej części, rodzina Locke próbuje...

Komiks znakomity - łączy elementy horrory i fantastyki z przygodą i dramatem rodzinnym. Pełno tu sekretów, tajemnic z przeszłości, postaci z krwi i kości. Fabuła jest tak skonstruowana, że właściwie od pierwszej strony czytelnik wsiąka w ten świat i chce poznać odpowiedzi na pytania, które się pojawiają w trakcie lektury. Świetne jest też to jak wszystko trzyma się tu kupy, watki się łączą i każdy ma swoje logiczne zakończenie. Rysunki dość niecodzienne. osobiście wolę inną kreskę, ale akurat do takiej opowieści z elementami horrory i baśni - ilustracje Rodrigueza pasują jak ulał. Mają w sobie trochę realizmu, ale są mocno stylizowane, kojarzą się z klasyczną fantastyką. Gorąco polecam całą serię, bardzo satysfakcjonująca lektura.

Komiks znakomity - łączy elementy horrory i fantastyki z przygodą i dramatem rodzinnym. Pełno tu sekretów, tajemnic z przeszłości, postaci z krwi i kości. Fabuła jest tak skonstruowana, że właściwie od pierwszej strony czytelnik wsiąka w ten świat i chce poznać odpowiedzi na pytania, które się pojawiają w trakcie lektury. Świetne jest też to jak wszystko trzyma się tu kupy,...

Z każdym kolejnym zeszytem pochłaniałem drugi tom serii coraz szybciej i szybciej. Cieszy mnie niezmiernie, że wydano u nas to w modelu albumowym, bowiem daje mi to o wiele więcej frajdy. Gdybym miał kolekcjonować zeszyty, to pewnie by mnie szlag trafił z powodu niepewności co przyniesie kolejny. A tak łatwiej jest mi się wgryźć w całą opowieść, o tajemniczym domu Keyhouse i jego mieszkańcach. Jednak to co jest najciekawsze w tym tomie to antagonista, potrafiący, dosłownie, namieszać w głowie.

Tematem przewodnim tej części jest Klucz Głowy, pozwalający dosłownie zajrzeć do środka naszego czerepu, a konkretniej poznać materialne wersje naszych myśli, lęków, nadziei i innych emocji oraz wspomnień. Jest to przepotężny klucz, który w odpowiednich rękach może siać wręcz spustoszenie. Znajduje go najmłodszy z rodzeństwa Locke'ów, jednak szybko trafia w ręce najstarszego brata Tylera. Tymczasem tajemnicza postać uwolniona ze studni, która pod osobą charyzmatycznego Zacka zaprzyjaźnia się z rodzeństwem mieszkającym w Keyhouse, zaczyna mieć kłopoty. Dorośli z teraźniejszości rozpoznają w nim osobę, która rzekomo zginęła kilkadziesiąt lat temu. To doprowadza do serii spotkań i obnaża morderczą naturę naszego tajemniczego antagonisty.

Nadal mamy do czynienia z mieszanką rasowego thrillera i klasycznego horroru, gdzie wątkiem przewodnim są magiczne klucze. Wiemy z finału pierwszego tomu, ze jest ich naprawdę dużo i zostały wykute przez pewnego Amerykanina, którego siostra walczyła z Anglikami podczas wojny o wyzwolenie Stanów Zjednoczonych. Najważniejszy to tak zwany Klucz Omega. Nie wiemy nadal czemu służy, ale zdaje się być on czymś co spaja wszystkie moce kluczy w jednym lub otwiera coś, co może zagrozić wszystkiemu na świecie. Informacje o tym są jak dotąd trochę sprzeczne. Jedno jest pewne - ktokolwiek go zdobędzie i pozna jego tajemnicę, stanie się poważnym zagrożeniem dla swych wrogów.

Poza tym poznaliśmy Klucz do Wszystkiego, pozwalający przenosić się w miejsca znane lub odwiedzone przez właściciela klucza. Klucz Echo będący czymś na kształt otwarcia wiezienia do studni oraz Klucz Zmiany Płci. jest też Klucz Duszy pozwalający opuścić ciało i podróżować po Keyhose. Jednak jest ich więcej i z każdym kolejnym zeszytem pojawiają się wzmianki o innych, równie potężnych. Świetnie dodają klimatu do, bądź co bądź, dość prostej opowieści. Jednak jej sednem jest tajemnica oraz sprawy z przeszłości rodziny głównych bohaterów, którzy powoli odkrywają kolejne sekrety. Pytanie do jakiego finału to ostatecznie zmierzy, bo coś czuję, że na końcu znajdziemy nie tylko rozwiązanie wszystkich zagadek, ale również całkiem pokaźny stos trupów.

Z każdym kolejnym zeszytem pochłaniałem drugi tom serii coraz szybciej i szybciej. Cieszy mnie niezmiernie, że wydano u nas to w modelu albumowym, bowiem daje mi to o wiele więcej frajdy. Gdybym miał kolekcjonować zeszyty, to pewnie by mnie szlag trafił z powodu niepewności co przyniesie kolejny. A tak łatwiej jest mi się wgryźć w całą opowieść, o tajemniczym domu Keyhouse...

Intensywne, zaskakujące i mocno szalone wydarzenia przedstawione w tomie pierwszym były jedynie preludium większej i bardziej skomplikowanej historii. W Locke & Key #2 Joe Hill ma bowiem okazję w pełni zaprezentować czytelnikowi swoją niezwykłą pomysłowość. Autor płynnie i co najważniejsze urzekająco kreśli tutaj dalsze losy tytułowej rodziny, które mocno angażują odbiorcę i zapewniają mu masę niezapomnianych wrażeń. Scenarzysta w odpowiednim rytmie prowadzi fabułę, tak aby należycie wybrzmiały w niej zarówno elementy fantastyczne, jak i dawka mocniejszego horroru.

Brutalna napaść i śmierć ojca/męża staje się dla Locke’ów jedynie początkiem większej rozwijającej się traumy. Każdy z nich ukrywa buzujące w nim emocje i stara się radzić sobie z nimi na własny sposób. Jest to tylko jeden z dostępnych tutaj wątków, które kontynuują napoczętą fabułę i zagłębiają się w jej nowe obszary, tak aby jeszcze bardziej urozmaicić i rozwinąć historię. Ważną rolę odgrywa tutaj między innymi mały Bode, który odnajduje pewien klucz o niezwykłych możliwościach. Przedmiot ten może posłużyć zarówno do pozyskiwania nowych umiejętności, jak i przezwyciężenia drzemiącego w ludziach strachu. Jego moc może mieć jednak również bardzo destrukcyjne właściwości, szczególnie jeśli wpadnie on w niepowołane ręce.

Swoje miejsce w historii ma również Zack Wells. Nowa postać, która dzięki swojej charyzmie szybko nawiązuje bliskie relacje z Tylerem Locke’m. Nie jest to jednak zwykły nastolatek a ktoś, kto skrywa wiele mrocznych i przerażających tajemnic. Z biegiem fabuły jego okrutna natura i snute przez niego plany, zaczynają wychodzić na światło dzienne, serwując odbiorcy komiksu kolejną porcję niezwykłych doznań. Obok niego w tomie drugim pojawia się również szereg innych nowych postaci, które odgrywają w historii różnorakie role (często drugoplanowe). Wiąże się z tym niestety mała wada dzieła. W kilku momentach drugorzędne i nie zawsze dobrze wyeksponowane postacie troszkę za bardzo i niepotrzebnie gmatwają historię.

Mocniejsze skupienie się na pojawiających się na łamach komiksu postaciach oraz towarzyszących im różnorakich emocjach, odbija się również trochę na głównej osi historii. Tajemnica kluczy, domu oraz rodu Locke’ów w kilku fragmentach zostaje zepchnięta na dalszy plan. Jest to celowy zabieg twórcy, który wykorzystuje takie momenty do budowania punktów zwrotnych, które mają zaskoczyć czytelnika. Nie zawsze udaje się to perfekcyjnie, ale nie można też temu pomysłowi niczego poważniejszego zarzucić.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-locke-key-tom-2/

Intensywne, zaskakujące i mocno szalone wydarzenia przedstawione w tomie pierwszym były jedynie preludium większej i bardziej skomplikowanej historii. W Locke & Key #2 Joe Hill ma bowiem okazję w pełni zaprezentować czytelnikowi swoją niezwykłą pomysłowość. Autor płynnie i co najważniejsze urzekająco kreśli tutaj dalsze losy tytułowej rodziny, które mocno angażują odbiorcę...

Nie oglądajcie serialu!!!
Serial to papka dla dzieci..
A ten komiks to mistrzostwo w wykonaniu wschodzącej gwiazdy horroru (a prywatnie syna Stephena Kinga 😈)..
Nie czytałam komiksu chyba od liceum 🤦‍♀️🤦‍♀️
Co za wspaniała historia 😁😁😁

Nie oglądajcie serialu!!!
Serial to papka dla dzieci..
A ten komiks to mistrzostwo w wykonaniu wschodzącej gwiazdy horroru (a prywatnie syna Stephena Kinga 😈)..
Nie czytałam komiksu chyba od liceum 🤦‍♀️🤦‍♀️
Co za wspaniała historia 😁😁😁

Rewelacyjna seria. Płynę przez nią, ale i zatrzymuję się żeby przyjrzeć się uważnie kresce Gabriela Rodriqueza

Rewelacyjna seria. Płynę przez nią, ale i zatrzymuję się żeby przyjrzeć się uważnie kresce Gabriela Rodriqueza