Przed lekturą warto zapoznać się z treścią mitu o Pigmalionie.
O co chodzi w utworze Shawa? Znawca fonetyki, prof. Higgins, zamierza uczynić z biednej kwiaciarki Elizy damę. Zakłada się z płk Pickeringiem, że dokona tego w ciągu 6 miesięcy. Czy eksperyment się powiedzie? Jakie będzie miał konsekwencje dla Elizy?

Bohaterowie dramatu są bardzo wyraziście scharakteryzowani. Najbardziej porusza historia Elizy. Kobieta początkowo jest zagubiona i nieufna. Później daje o sobie znać jej duma i poczucie godności ("Mam swoją godność jak każden inny...", "Nie dbam... ale pomiatać sobą nie dam"). Jej zachowanie często jet komiczne. Jednocześnie bohaterka ma w sobie pierwiastek tragizmu i wzbudza współczucie.

Jeśli chodzi o Higginsa... Nie ukrywam, że bardzo mnie irytował poprzez swój egoizm, cynizm i poczucie wyższości. Bywał jednak również zabawny (uwidacznia się to głównie w jego wypowiedziach) i sprawiał wrażenie bezbronnego (z powodu uzależnienia od kobiet). Na uwagę zasługuje stosunek profesora do przedstawicielek płci pięknej. Polubiłam Pickeringa - w stosunku do Elizy był miły i traktował ją z szacunkiem.

Relacja pomiędzy Higginsem a Elizą była specyficzna. Bohater z jednej strony wyraźnie pomiatał Elizą, a z drugiej - nie chciał, by kobieta się od niego wyprowadzała.

Warto przyjrzeć się bliżej postaci Alfreda, ojca Elizy. Mężczyzna był komiczny i do bólu szczery. Został moralistą i doznał awansu społecznego, z czego jednak nie był zadowolony. Historia Alfreda to pretekst do rozważań na temat moralności. Wg Shawa burżujska moralność to zwierz i "mydlenie oczu, aby człowiekowi nic nie dać!".

Utwór Shawa traktuje o różnicach społecznych, skomplikowanych relacjach międzyludzkich, przemianie i jej skutkach.

Dlaczego warto przeczytać tę książkę? M.in. ze względu na otwarte zakończenie (można je sobie samemu dopowiedzieć). Interesujące jest połączenie tragizmu (w kreacji Elizy) i humoru (m.in. scena w salonie pani Higgins - świetna!). Ciekawe są także zagadnienia językowe, którymi zajmują się profesor i pułkownik.

Podczas lektury nasuwają się pytania: Czy warto się zmieniać? Może lepiej pozostać tym, kim się jest i nie udawać nikogo innego? Dramat Shawa jest ponadczasowy i ma uniwersalną wymowę.
Polecam!

Przed lekturą warto zapoznać się z treścią mitu o Pigmalionie.
O co chodzi w utworze Shawa? Znawca fonetyki, prof. Higgins, zamierza uczynić z biednej kwiaciarki Elizy damę. Zakłada się z płk Pickeringiem, że dokona tego w ciągu 6 miesięcy. Czy eksperyment się powiedzie? Jakie będzie miał konsekwencje dla Elizy?

Bohaterowie dramatu są bardzo wyraziście scharakteryzowani....