Chłopca w pasiastej piżamie pierwszy raz zobaczyłam na ekranie telewizora, bardzo chciałam go przeczytać, ale nie umiałam znaleźć książki. Wreszcie dostałam ją od taty K. Bardzo się ucieszyłam bo film był fajny. Jakże się potem rozczarowałam, gdy przeczytałam książkę.. Nie, książka była super ale film.. cóż już nie był tak dobrze zekranizowany.. Często tak bywa, że nie potrafią zekranizować dobrze książki, a może to moja wyobraźnia stawia większe wymagania.

Książka może nie zalicza się do przyjemnych, może nie do końca pokrywa się z rzeczywistością, ale no właśnie jest to zawsze ale.
Opowiada o chłopcu Brunonie, synu komendanta obozu koncentracyjnego. Pewnego dnia przeprowadzą się z Berlina do innego miasta, jakże całkiem odmiennego.
Bruno poznaję tam tytułowego chłopca Szmula, który żyję za wielkim kolczastym drutem. Jest to jedyny chłopiec w okolicy w jego wieku, chłopcy się zaprzyjaźniają, często się spotykają i rozmawiają. Bruno nie potrafi pojąć dlaczego chłopiec tak się ubiera, czy to może jakaś zabawa? Też chce się pobawić, choć wie, że rodzice mu zabraniają tam przychodzić.


Świat widziany oczyma dziecka jest całkiem inny nie ważne po której stronie drutu się stoi.
Choć wiem, że historia częściowo jest wymyślona ( bo obozy istniały naprawdę ), a bohaterowie są fikcyjni to kto wie czy nie było takiego Szmula i takiego Brunona. Może nigdy się nie spotkali, może mieli inaczej na imię, może... To opowieść ta wzrusza. Wzrusza bo powoli sobie uświadamiasz, że Szmulem mógł być każdy inny chłopiec lub dziewczynka będąca w obozie.

Chłopca w pasiastej piżamie pierwszy raz zobaczyłam na ekranie telewizora, bardzo chciałam go przeczytać, ale nie umiałam znaleźć książki. Wreszcie dostałam ją od taty K. Bardzo się ucieszyłam bo film był fajny. Jakże się potem rozczarowałam, gdy przeczytałam książkę.. Nie, książka była super ale film.. cóż już nie był tak dobrze zekranizowany.. Często tak bywa, że nie...