„Mała Ikar” przedstawia nietypową i tajemniczą historię siedmioletniej dziewczynki – Jessamy , w której żyłach płynie nigeryjska i angielska krew. Jess nie jest typową siedmiolatką, gdyż stroni od towarzystwa rówieśników, często miewa gorączki i bóle głowy. Spędza czas w szafie lub w swoim pokoju na zmienianiu treści czytanych książek oraz rozmyślaniu. A myśli jej są zaskakująco dojrzałe i budzące dziwny niepokój u czytelnika, bo tak bardzo nie pasują do słodkiej młodej istoty. Brakuje nam tej charakterystycznej dla dzieci beztroski, radości i zabawy.
Rodzice nie potrafią do niej dotrzeć, nie wiedzą co dzieje się naprawdę w głowie ich córki, nie wiedzą o czym myśli, ani jak się czuje. Jess, pomimo swej skrytej natury, jest bardzo inteligentna i potrafi tak odpowiadać na pytania rodziców, by nie prowokować dalszej rozmowy i głębszego wnikania w jej wnętrze.
W celu poprawienia stanu zdrowia psychicznego i fizycznego córki, matka zabiera ją do Nigerii, jej rodzimego kraju pełnego życzliwych krewnych. Choć początkowo wydawało się, że dziewczynka tam odżyła, pobyt w Nigerii stał się początkiem tragicznych wydarzeń, które nie skończyły się nawet po powrocie do Anglii.
Cała lawina tajemniczych, niebezpiecznych i z pozoru przypadkowych wydarzeń rozpoczęła się kiedy Jess spotkała dziwną dziewczynkę – Tilly Tilly – która została jej „przyjaciółką” i nie sposób się uwolnić. Więcej fabuły nie będę zdradzać, by „nie psuć zabawy” w rozszyfrowywaniu tożsamości tajemniczej koleżanki.
Poza tajemniczą przyjaciółką, dosyć charakterystyczną postacią, był władczy dziadek i ojciec, senior nigeryjskiego rodu, który podtrzymywał tradycje, język i obrzędy nigeryjskie. Pomimo przerażającej i wzbudzającej strach powierzchowności, był mądrym i doświadczonym człowiekiem, którego uwagi trafiały w samo sedno.
Bardzo podobało mi się ukazanie kontrastu i dysonansu między kulturą nigeryjską i angielską, która widoczna była w podejściu do wychowania dziecka, w podejściu do wiary i religii.
Choć autorka stworzyła ciekawą historię, to właściwie do końca książki nie mogłam w nią wejść z pełnym zaangażowaniem i ciekawością. Brakowało mi uczuć, dziwiła odległość i surowość rodziców, brakowało charakteru. Jedynie miejsca, w których pojawiała się Tilly Tilly wzbudzały we mnie intensywniejsze odczucia napięcia, przerażenia, złości, a czasem nawet odrazy.

Choć książka nie powaliła mnie na kolana, to zachęcam do zapoznania się dla ciekawej historii.

„Mała Ikar” przedstawia nietypową i tajemniczą historię siedmioletniej dziewczynki – Jessamy , w której żyłach płynie nigeryjska i angielska krew. Jess nie jest typową siedmiolatką, gdyż stroni od towarzystwa rówieśników, często miewa gorączki i bóle głowy. Spędza czas w szafie lub w swoim pokoju na zmienianiu treści czytanych książek oraz rozmyślaniu. A myśli jej są...