Czy Alchemik, jego uczennice i księżniczka-wampir mogą wieść spokojny żywot? Oczywista oczywistość, że nie mogą, zwłaszcza, gdy są bohaterami powieści pana Pilipiuka. Gdy w „Kuzynkach” zostali unieszkodliwieni wszyscy adwersarze naszej dzielnej gromadki, byłam bardzo ciekawa, czym w kolejnym tomie zaskoczy mnie pisarz. „Księżniczka” bardzo mile mnie zaskoczyła.

Jak w powieści jest wampir, to trzeba dobrze go wykorzystać. I tak Monika staje się obiektem zainteresowania młodego łowcy wampirów, Węgra Laszlo, którego swoją mądrością wspiera Arminus Vamblery, egzekutor Vlada Palownika. Ja nie wiem, co się wszyscy tak na tego bidnego Stockera uparli – kolejny raz spotykam się w książce z ośmieszaniem autora „Draculi”. Oj, ciężkie przejścia będzie miała księżniczka z łowcami – a to naślą na nią golema, a to będą do niej strzelać, a nawet w końcu uda im się ją porwać. A że Monika to nietypowy wampir, więc łowcy będą musieli zrezygnować z typowych swoich działań.

Ciekawszy jednak wydał mi się wątek dotyczący Michała Sędziwoja i Bractwa Drugiej Drogi. Może jest to spowodowane tym, że mam wrażenie, że został on przez autora potraktowany troszkę „po łebkach”. Były krwawe jatki i tajemnicze tajemnice, ale niczego konkretnego jednak się nie dowiedziałam. I myślę, że mimo tego, że teoretycznie członkowie Bractwa zostali wybici co do nogi, a ich siedzibę odkryła Katarzyna Kruszewska, to jednak nie jest to koniec tego wątku i Bractwo Drugiej Drogi jeszcze się pojawi.

W tym tomie jakoś mniej było moralizowania. Owszem, pan Pilipiuk ponarzekał na urzędników i system edukacji, ale nie wybijało się to na pierwszy plan. Bardzo rozbawiło mnie śledztwo policji w sprawie morderstwa Dymitra i wszystkich wydarzeń, jakie stały się udziałem naszych bohaterów. Jak to jednak pewne wygodne tłumaczenia same się ludziom nasuwają.

Andrzej Pilipiuk znów przemycił w treści książki parę ciekawostek, przyprawił opisy Krakowa swoistymi smaczkami i choć czasami zbyt luźno, moim zdaniem, popuścił wodze swojej fantazji, to za akcję z żarówką na egipskim reliefie absolutnie wszystko mu wybaczam ;)

Czy Alchemik, jego uczennice i księżniczka-wampir mogą wieść spokojny żywot? Oczywista oczywistość, że nie mogą, zwłaszcza, gdy są bohaterami powieści pana Pilipiuka. Gdy w „Kuzynkach” zostali unieszkodliwieni wszyscy adwersarze naszej dzielnej gromadki, byłam bardzo ciekawa, czym w kolejnym tomie zaskoczy mnie pisarz. „Księżniczka” bardzo mile mnie zaskoczyła.

Jak w...