„Nawet w czasach pogardy, w których naiwność potrafi zemścić się w najokrutniejszy sposób, nie można utracić wszystkiego.”
Smutna. Przygnębiająca. Wojna w tle. Śmierć tuż obok. A wszystko wcale nie zaczęło się tak groźnie…

Geralt poszukujący swojej podopiecznej u boku Yennefer, zabijając po drodze wszystkich nieprzyjaciół. Czas spotkania. Chwila radości. Poszukiwanie rozwiązania trudnej sytuacji.
I wojna.
„Nadchodzi wszak czas pogardy...”
A ten czas nie jest łaskawy dla nikogo. Zostajemy zmaltretowani, aby później gdy napięcie i ciekawość, co z naszymi bohaterami, dosięga zenitu, a my pozostajemy w niewiedzy.
Ale może od początku: Ciri wraz z Yennefer udają się na zjazd czarodziejów, gdzie to mają rozstrzygnąć o dalszych losach świata. Jednakże po drodze pada decyzja oddania księżniczki do Szkoły Czarodziejek (z której nie ma wyjścia). Dziewczyna ucieka do Geralta, aby przed zamknięciem móc się pożegnać i w ten sposób doprowadza do spotkania dwóch kochanków. Wiedźma proponuje wspólne wyjście na zjazd… a tam będą świadkami sytuacji, która odmieni ich życie.

Życie nigdy nie jest usłane różami, a Wiedźmin nigdy nie ma chwili wytchnienia. Polecam.

„Nawet w czasach pogardy, w których naiwność potrafi zemścić się w najokrutniejszy sposób, nie można utracić wszystkiego.”
Smutna. Przygnębiająca. Wojna w tle. Śmierć tuż obok. A wszystko wcale nie zaczęło się tak groźnie…

Geralt poszukujący swojej podopiecznej u boku Yennefer, zabijając po drodze wszystkich nieprzyjaciół. Czas spotkania. Chwila radości. Poszukiwanie...