Bardzo podobała mi się ta część. Głównie dlatego, że przywiązała mnie do bohaterów, a to jak wiadomo ma kluczowe znaczenie w kontynuacji serii. Nawet jeśli fabuła gdzieś podupadnie, to ja już wiem, że muszę poznać historię Geralta i osób, które spotyka w ciągłej wędrówce. Chyba najbardziej w tej chwili pasjonuje mnie wątek Ciri, bo choć mocno poruszony nadal opiera się na samych znakach zapytania. Świetnie się tu czyta dialogi, które tworzą lwią część tekstu. Pełne lokalnego żargonu bywają strasznie zabawne i realistyczne. Troszkę brakowało mi opisów, bo choć bardzo dobre były rzadkie. Ale tak jak pisałam wyżej dialogi doskonale ten brak rekompensują.
Ostatnie opowiadanie o niejasnym tytule „Coś więcej” staje się doskonałą podwaliną do otwarcia głównej historii. Wręcz czuć ciarki na plecach, zapowiadające… coś więcej! Jeśli są ludzie, którzy nadal się zastanawiają o co chodzi z tym całym wiedźmińskim szumem – gorąco zachęcam. Poczujecie się dumni, że to nasze – rodzime!

Bardzo podobała mi się ta część. Głównie dlatego, że przywiązała mnie do bohaterów, a to jak wiadomo ma kluczowe znaczenie w kontynuacji serii. Nawet jeśli fabuła gdzieś podupadnie, to ja już wiem, że muszę poznać historię Geralta i osób, które spotyka w ciągłej wędrówce. Chyba najbardziej w tej chwili pasjonuje mnie wątek Ciri, bo choć mocno poruszony nadal opiera się na...