Bardzo lubię panią Magdalenę Zawadzką jako aktorkę. Moją ulubioną pisarką raczej nie zostanie.
W książce cały czas miałem wrażenie, że mam do czynienia z wypracowaniem szkolnym. Nie podobała mi się także nieznośna maniera, występująca często ucelebrytów, aby wszystkich nazywać zdrobiałymi formami ich imion. Piotruś to, a Krzysiu tamto...

Bardzo lubię panią Magdalenę Zawadzką jako aktorkę. Moją ulubioną pisarką raczej nie zostanie.
W książce cały czas miałem wrażenie, że mam do czynienia z wypracowaniem szkolnym. Nie podobała mi się także nieznośna maniera, występująca często ucelebrytów, aby wszystkich nazywać zdrobiałymi formami ich imion. Piotruś to, a Krzysiu tamto...

„Taka jestem i już” – Magdalena Zawadzka

Książki wysłuchałam w interpretacji Samej autorki. Był to doskonale spędzony czas. Miły głos, piękna dykcja i piękny, poprawny język we wspomnieniach przedstawionych z dystansem, elegancko i z poczuciem humoru.
Wspomnienia autorki w tej książce podzielone są na trzy części. Pierwsza dotyczy domu rodzinnego, dzieciństwa i młodości. Czasów spędzonych z dziadkami, szkoły i studiów, pierwszych lat w filmie i teatrze. Są też ciepłe, pełne szacunku wspomnienia z życia z Gustawem Holoubkiem. Druga część dotyczy podróży M. Zawadzkiej, które bardzo lubi i opisuje w bardzo emocjonalny sposób. Trzecia część to felietony, które autorka pisała w latach 90. Ta część najbardziej mi się podobała. Z wieloma tam zawartymi treściami zgadzam się. Odnoszą się do rzeczywistości w Polsce w tym czasie. Pokazuje jak bardzo dostosowujemy się do bylejakości w życiu, w stosunkach społecznych, w ubiorze czy w używaniu języka. Krytykuje media, które sprzyjają gustom odbiorców zamiast być wzorcem, choćby w używaniu poprawnej polszczyzny. Autorka wyraża swoją niezgodę na ten trend z klasą, w sposób kulturalny i z poczuciem humoru.
Polecam osobom, które lubią biografie, wspomnienia i talent aktorski Magdaleny Zawadzkiej.

„Taka jestem i już” – Magdalena Zawadzka

Książki wysłuchałam w interpretacji Samej autorki. Był to doskonale spędzony czas. Miły głos, piękna dykcja i piękny, poprawny język we wspomnieniach przedstawionych z dystansem, elegancko i z poczuciem humoru.
Wspomnienia autorki w tej książce podzielone są na trzy części. Pierwsza dotyczy domu rodzinnego, dzieciństwa i młodości....

Pani Magdalena Zawadzka pokazywała nam się w tylu aktorskich odsłonach, nic wię dziwnego, że jej wspomnienia też mają taki wielowątkowy, wielobarwny charakter. Łączą je: autorefleksja, dystans do otaczającej rzeczywistości, doprawiony opowiednią dawką humoru, brak zjadliwości, plotkowania i obmowy. Ogromny plus!!! Wspomnienia zostały wzbogacone dopowiednio dobranymi zdjęciami z różnych okresów życia autorki.

Pani Magdalena Zawadzka pokazywała nam się w tylu aktorskich odsłonach, nic wię dziwnego, że jej wspomnienia też mają taki wielowątkowy, wielobarwny charakter. Łączą je: autorefleksja, dystans do otaczającej rzeczywistości, doprawiony opowiednią dawką humoru, brak zjadliwości, plotkowania i obmowy. Ogromny plus!!! Wspomnienia zostały wzbogacone dopowiednio dobranymi...

Niektórych aktorów i aktorki po prostu lubię i już. Z sympatii sięgnęłam więc po kolejną książkę M. Zawadzkiej i się nie rozczarowałam. Opowiada ona o swoich początkach w filmie i teatrze, latach młodości, pasjonowaniu się sportem, niezwykłej popularności w młodym wieku. Ze względu na wspaniałe kontakty w życiu zawodowym już jako dwudziestoparoletnia aktorka mogła się rozbijać po Stanach, Kanadach Bułgariach , Grecjach i Angliach. Występowała w kabaretach dla polonii, podróżowała legendarnym Batorym, podziwiała ogrom Stanów, najczęściej szukała cudów natury i nieskażonych zakątków globu.
Liczne zdjęcia i fotosy z czasów młodości, wycinki prasowe tez umilają lekturę.
Dużo opowieści i dykteryjek z życia z Mistrzem Gustawem, z rodzinnego szczęścia gdy urodził się upragniony syn Jan, zapiski z wojaży z całą rodziną po fiordach, Disneylandach, sanktuariach, audiencji u Jana Pawła II. Bez krygowania się na wielką gwiazdę, sympatycznie i nostalgicznie. zazdroszczę jej, że takich miała znajomych- Dygatowie, Łomnicki, Łapiccy, Hoffmanowie.
Ostatnia część to kilkanaście okazjonalnych felietonów, między innymi smutna konstatacja o ogólnym zdziczeniu obyczajów, chamstwie tryumfującym, pod którymi to obserwacjami podpisuję się obiema rękami. Polecam lubiącym teatr i filmy historyczne:)

Niektórych aktorów i aktorki po prostu lubię i już. Z sympatii sięgnęłam więc po kolejną książkę M. Zawadzkiej i się nie rozczarowałam. Opowiada ona o swoich początkach w filmie i teatrze, latach młodości, pasjonowaniu się sportem, niezwykłej popularności w młodym wieku. Ze względu na wspaniałe kontakty w życiu zawodowym już jako dwudziestoparoletnia aktorka mogła się...

To książka fantastyczna! To MOJA książka. Odkryłam Panią Magdę jako ciepłą i życiową, fantastyczną kobietę. Z ogromnym poczuciem humoru, pasją tego co robi, zdrowym rozsądkiem i fajnym pomysłem na życie. Dodałam tę książkę do ulubionych i mam zamiar do niej wracać, a szczególnie do felietonów. Są fantastyczną i zgodne z moim światopoglądem. Polecam dla tych, którzy lubią takie wspomnienia. :)

To książka fantastyczna! To MOJA książka. Odkryłam Panią Magdę jako ciepłą i życiową, fantastyczną kobietę. Z ogromnym poczuciem humoru, pasją tego co robi, zdrowym rozsądkiem i fajnym pomysłem na życie. Dodałam tę książkę do ulubionych i mam zamiar do niej wracać, a szczególnie do felietonów. Są fantastyczną i zgodne z moim światopoglądem. Polecam dla tych, którzy lubią...

Książka napisana starannym, eleganckim językiem, lekko, z poczuciem humoru i odrobiną ironii.Pierwsza część, w której autorka snuje wspomnienia z okresu dzieciństwa, młodości, pracy zawodowej,szczęśliwego związku z Gustawem Holoubkiem. Odniosłam wrażenie, że Pani Magda Zawadzka albo ma szczęście żyć w świecie idealnym; otoczona od urodzenia dobrymi, mądrymi, kochającymi ludźmi, albo chciała nam taki swój świat pokazać. Zachowuje w tych wspomnieniach powściągliwość, umiar i klasę. Myślę, że świadomie pomija fakty, które mogłyby stawiać kogoś w złym świetle. Najciekawszą częścią wydały mi się opowieści z wielu fascynujących podróży. Relacje i spostrzeżenia są bardzo interesujące i myślę, że nie powstydziłby się ich nawet wytrawny podróżnik. Felietony, choć niektóre warte przeczytania, to jakoś nie pasują do całości i są w moim odczuciu trochę wypełnieniem i zbędnym dodatkiem.

Książka napisana starannym, eleganckim językiem, lekko, z poczuciem humoru i odrobiną ironii.Pierwsza część, w której autorka snuje wspomnienia z okresu dzieciństwa, młodości, pracy zawodowej,szczęśliwego związku z Gustawem Holoubkiem. Odniosłam wrażenie, że Pani Magda Zawadzka albo ma szczęście żyć w świecie idealnym; otoczona od urodzenia dobrymi, mądrymi, kochającymi...

Poznałam tę książkę w formie audiobooka czytanego przez autorkę i jej interpretacja przypadła mi do gustu - czułam się tak, jakbym siedziała z Magdaleną Zawadzką przy stoliku z aromatyczną herbatką i słuchała jej wynurzeń.

Całość składa się z dwóch części. W pierwszej aktorka wspomina swoje dzieciństwo, rodzinę, wiele opowiada o historii najbliższych i o wpływie, jaki na nią wywarli. Potem mamy młodość, pierwsze kroki na deskach teatralnych i przed kamerą oraz życie z Gustawem Holoubkiem i synem Janem. Sporo jest w tej części anegdot związanych z ludźmi kina i teatru, jednak jeśli ktoś liczy na tanią sensację, to się zawiedzie - pani Zawadzka opowiada o artystycznym świecie z wyczuciem, klasą i elegancją.
Podobnie rzecz ma się z podróżami, którym poświęcone jest kilka rozdziałów.

W drugiej części mamy zbiór felietonów, które aktorka zaczęła regularnie publikować w latach 90. minionego wieku. Są tu lepsze i słabsze teksty, jednak większość zasługuje na uwagę - są lekkie, błyskotliwe, krytyczne wobec negatywnych zmian, jakie zaszły w Polsce w ostatnich dziesięcioleciach; niektóre felietony łączą teraźniejszość z przeszłością, jeszcze inne wyśmiewają nasze narodowe wady, uprzedzenia, kompleksy i stereotypy. Autorka pisze o tym, co lubi i ceni oraz o tym, co ją mierzi i irytuje. W wielu tekstach odnalazłam odbicie moich poglądów na świat, religię, kulturę i politykę, więc słuchało mi się ich z przyjemnością.
Polecam nie tylko miłośnikom kina i fanom Magdaleny Zawadzkiej.

Poznałam tę książkę w formie audiobooka czytanego przez autorkę i jej interpretacja przypadła mi do gustu - czułam się tak, jakbym siedziała z Magdaleną Zawadzką przy stoliku z aromatyczną herbatką i słuchała jej wynurzeń.

Całość składa się z dwóch części. W pierwszej aktorka wspomina swoje dzieciństwo, rodzinę, wiele opowiada o historii najbliższych i o wpływie, jaki na...

Pozycja dobra ale nie zainspirowała mnie jakoś szczególnie.

Ładne i ciekawe zdjęcia. Momentami raził mnie jak na mój gust zbytnio moralizatorski ton wypowiedzi. Rozumiem, że pani Magda Zawadzka jest osobą z zasadami ale czasami to pouczanie przeszkadzało.

Również zawarte w pozycji felietony to raczej taka niepotrzebna zapchaj dziura.

Ogólnie polecam dla fanów pani Magdy, bez wątpienia wybitnej polskiej aktorki.

Pozycja dobra ale nie zainspirowała mnie jakoś szczególnie.

Ładne i ciekawe zdjęcia. Momentami raził mnie jak na mój gust zbytnio moralizatorski ton wypowiedzi. Rozumiem, że pani Magda Zawadzka jest osobą z zasadami ale czasami to pouczanie przeszkadzało.

Również zawarte w pozycji felietony to raczej taka niepotrzebna zapchaj dziura.

Ogólnie polecam dla fanów pani...

Magdalena Zawadzka (ur. 1944) - wszechstronna aktorka, która zdobyła popularność rolą Basi w "Panu Wołodyjowskim" (1968),od 1973 roku żona Holoubka (1923 – 2008) wspomina i przedstawia nam swoje felietony.
Zawsze ją lubiłem, a że inni też, więc nie mam powodu by jakoś tam ją wychwalać. Powiem więc krótko o książce.
Składa się z dwóch części: wspomnień, podzielonych na "Wspomnienia" i "Podróże" oraz felietonów. Pierwsza część to uroczy album z plejadą zdjęć opatrzonych autorki komentarzem, który mnie szczególnie się podobał, bo jestem od autorki o rok starszy, więc istnieje pewna wspólnota wspomnień jak np dotyczących mundurków w Liceum im Curie Skłodowskiej na "mojej" Saskiej Kępie.
Natomiast miłe felietony adresowane są do pewnego typu odbiorcy, do którego się nie zaliczam, więc je przeleciałem z obowiązku i uważam za miłe i nieszkodliwe.
Ze względu na sentyment - 7 gwiazdek

Magdalena Zawadzka (ur. 1944) - wszechstronna aktorka, która zdobyła popularność rolą Basi w "Panu Wołodyjowskim" (1968),od 1973 roku żona Holoubka (1923 – 2008) wspomina i przedstawia nam swoje felietony.
Zawsze ją lubiłem, a że inni też, więc nie mam powodu by jakoś tam ją wychwalać. Powiem więc krótko o książce.
Składa się ...

...miejscami trąci pamiętnikami naiwnej (ale niewątpliwie uroczej licealistki ) miejscami , zwłaszcza w felietonach , zadaje szyku przenikliwością swych diagnoz . Bogiem a prawdą , sięgnąłem po Nią (!) ze względu na Gucia , ale nie żałuję .

...miejscami trąci pamiętnikami naiwnej (ale niewątpliwie uroczej licealistki ) miejscami , zwłaszcza w felietonach , zadaje szyku przenikliwością swych diagnoz . Bogiem a prawdą , sięgnąłem po Nią (!) ze względu na Gucia , ale nie żałuję .