Od dłuższego czasu uwielbiam sięgać po biografie osób, które cenię, lubię, które dokonały czegoś ważnego. Pani Zawadzka jest jedną z takich osób. Jej świętej pamięci mąż, nieodżałowany Gustaw Holoubek również. W książce pani Magda opisuje swoje miejsca na ziemi, czy też jak je sama nazywa "swoje wyspy szczęśliwe". Aktorka uwielbia podróże i barwnie, z niezwykłą wrażliwością na przyrodę i zwykłych ludzi, opisuje odwiedzane miejsca. Trochę może czasami podaje zbyt wiele szczegółów historycznych, które możnaby znaleźć w odpowiednich źródłach, a które można byłoby poświęcić na "więcej pani Magdy", ale to tylko taki mały mankament i może tylko mnie się tak wydaje. ;)

Od dłuższego czasu uwielbiam sięgać po biografie osób, które cenię, lubię, które dokonały czegoś ważnego. Pani Zawadzka jest jedną z takich osób. Jej świętej pamięci mąż, nieodżałowany Gustaw Holoubek również. W książce pani Magda opisuje swoje miejsca na ziemi, czy też jak je sama nazywa "swoje wyspy szczęśliwe". Aktorka uwielbia podróże i barwnie, z niezwykłą wrażliwością...

Niespodziewanie, "na gapę" odbyłam niezwykłą podróż na Szczęśliwe Wyspy Pani Magdaleny Zawadzkiej. Podróż sentymentalną, w doborowym towarzystwie. Ubogacającą pod wieloma względami.
Autorka z charakterystyczną dla Niej klasą buduje klimat, opowiada o ludziach, miejscach, budząc głód poznawania, odkrywania, spotkań, by za jakiś czas wspominać w podobnym tonie.

Niespodziewanie, "na gapę" odbyłam niezwykłą podróż na Szczęśliwe Wyspy Pani Magdaleny Zawadzkiej. Podróż sentymentalną, w doborowym towarzystwie. Ubogacającą pod wieloma względami.
Autorka z charakterystyczną dla Niej klasą buduje klimat, opowiada o ludziach, miejscach, budząc głód poznawania, odkrywania, spotkań, by za jakiś czas wspominać w podobnym tonie.

Jedna z najbardziej znanych polskich aktorek, opowiada o swoim życiu. Poprzez opowieść o podróżach na tytułowe Wyspy Szczesliwe, opowiada o swoim dzieciństwie, życiu, rodzinie. Czyta się naprawdę z ogromnym zainteresowaniem. Autorka w sposób ciekawy ale i humorystyczny przekazuje nam swoje spostrzeżenia dotyczące miejsc które odwiedziła w swoich licznych podróżach. Polecam

Jedna z najbardziej znanych polskich aktorek, opowiada o swoim życiu. Poprzez opowieść o podróżach na tytułowe Wyspy Szczesliwe, opowiada o swoim dzieciństwie, życiu, rodzinie. Czyta się naprawdę z ogromnym zainteresowaniem. Autorka w sposób ciekawy ale i humorystyczny przekazuje nam swoje spostrzeżenia dotyczące miejsc które odwiedziła w swoich licznych podróżach. Polecam

Pani Magdalena Zawadzka to pełna ciepła, gracji aktorka oraz autorka książki pt. ''Moje szczęśliwe wyspy'' opowiada w niej o swoich prywatnych podróżach, które po części zmieniły jej nastawienie do życia.

Na wstępie chciałam zaznaczyć, że Pani Magdalenie nie są obce wiersze, gdyż jeden z nich zamieściła na samym początku dotyczący tematyki wysp autorstwa Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego, '' Prośba o wyspy szczęśliwe''. Nawiązuje w niej do książki, która dotyczy zwłaszcza rozdziału I - ''Wyspy jak sen''. Książka składa się z 32 rozdziałów opisujących podróże oraz życie prywatne aktorki.

Moją szczególną uwagę zwróciłam na wspomnienia autorki związanych z jej dzieciństwem, miłością do rodziców, dziadków, męża śp. Gustawa, syna Jana, o których pisze i wypowiada się ciepło, miło i serdecznie.

Podróże stanowią dla niej odpoczynek, przy którym odnajduje swoją nową wyspę pełną tajemnic związanych ze smakiem, dźwiękiem, poznawaniem kultury oraz ludźmi lubiącymi porozmawiać na każdy temat.

Prywatne zdjęcia z podróży, rodzinne, afisze teatralne przybliżą Czytelnikowi osobowość aktorki, która potrafi doceniać wszystko to, co osiągnęła w swoim życiu zawodowym i prywatnym.

Wiele informacji poznamy, na temat Pani Magdaleny co lubi, a co jest jej obce.

Ważne są dla niej role filmowe, teatralne, serialowe. Docenia pracę u boku męża, z którym miała okazję pracować i być jego towarzyszką życia.

Tekst napisany przez Panią Magdalenę Zawadzką czyta się szybko, gdyż zastosowała w nim język prosty.

Nie zabraknie w książce opisów ciekawych anegdot, które wywołają uśmiech na twarzach wielu z nas.

Każdy z Czytelników odnajdzie swoją małą wysepkę szczęścia.

Z Panią Magdaleną Zawadzką chętnie się wybrałabym w podróż, aby na nowo wraz z nią poznać i odkryć wyspy szczęśliwe.

Wydawnictwu Marginesy składam serdeczne podziękowania za podarowanie mi egzemplarza książki.

Polecam przeczytać tę książkę.

Pani Magdalena Zawadzka to pełna ciepła, gracji aktorka oraz autorka książki pt. ''Moje szczęśliwe wyspy'' opowiada w niej o swoich prywatnych podróżach, które po części zmieniły jej nastawienie do życia.

Na wstępie chciałam zaznaczyć, że Pani Magdalenie nie są obce wiersze, gdyż jeden z nich zamieściła na samym początku dotyczący tematyki wysp autorstwa Konstantego...

http://kasiek-mysli.blogspot.com/2017/11/moje-szczesliwe-wyspy-magdalena.html

http://kasiek-mysli.blogspot.com/2017/11/moje-szczesliwe-wyspy-magdalena.html

Szczęśliwe wyspy Magdaleny Zawadzkiej, to wyspy wspomnień, do których aktorka chętnie wraca. Wspomnień z podróży, z młodości, czy ze spotkań z gwiazdami światowego kina. Jak pisze Zawadzka, wspomnienia są mostem przerzuconym do przeszłości, co najpiękniej wyraża wers Konstantego Indefonsa Gałczyńskiego – motto jej książki:
A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź
Wiatrem łagodnym włosy jak kwiaty rozwiej, zacałuj.

Książka zaczyna się tekstem „Podwórko”, w którym Zawadzka wspomina czasy dzieciństwa swojego oraz swojego syna. Pisze o tętniącym życiem podwórku, międzyludzkiej solidarności, pomocy sąsiedzkiej, poczuciu bezpieczeństwa, czy życiu toczącym się wokół trzepaka. Z kolejnych tekstów dowiadujemy się więcej o jej życiu w Szczecinie, podejściu do mody, zawsze eleganckich rodzicach, czy zamiłowaniu Gustawa Holubka do sportu. Pisząc o podróżach aktorka przywołuje swoje wspomnienia m.in. ze Stanów Zjednoczonych, Szkocji, Hiszpanii, Islandii i Grecji. W książce nie zabrakło także akcentów filmowych. Zawadzka wspomina współpracę oraz prywatne spotkania z ludźmi kina. Przywołuje sytuacje z planu. Wspomnieniom towarzyszy bogaty materiał fotograficzny. Są to zarówno profesjonalne zdjęcia ze sceny i innych oficjalnych wydarzeń, jak i z domowego archiwum – z dzieciństwa, z podróży, bez makijażu i na luzie.
W niemal każdym fragmencie książki widać, że Zawadzka jest optymistką. Lubi wracać do miłych wspomnieć i szczęśliwych lat. Te różowe okulary sprawiają jednak, że książka jest właściwie nijaka. Odbieram obrazki rysowane piórem aktorki, ale nie bardzo wiem, co mam z nimi zrobić. Mało w nich informacji poruszających, dających do myślenia, intrygujących, nowych, czy w ogóle coś wnoszących. Myślę, że jest to pozycja wyłącznie dla wielbicieli Magdaleny Zawadzkiej. Dla pozostałych, z dużym prawdopodobieństwem, będzie po prostu nudna.

Więcej recenzji na blogu Projekt: książki https://projektksiazki.blogspot.com/

Szczęśliwe wyspy Magdaleny Zawadzkiej, to wyspy wspomnień, do których aktorka chętnie wraca. Wspomnień z podróży, z młodości, czy ze spotkań z gwiazdami światowego kina. Jak pisze Zawadzka, wspomnienia są mostem przerzuconym do przeszłości, co najpiękniej wyraża wers Konstantego Indefonsa Gałczyńskiego – motto jej książki:
A ty mnie na wyspy szczęśliwe zawieź
Wiatrem...