Joanna już powoli ma dość swojego życia, a szczególnie pracy jaką wykonuje. Postanawia trochę odpocząć, nabrać dystansu do pewnych spraw. Udaje się na roczny urlop zdrowotny. Teraz będzie miała więcej czasu dla siebie i swojej nastoletniej córki Lusi, którą wychowuje samotnie. Nic bardziej mylnego. Matka widząc, że Joanna ma sporo czasu postanawia poprosić Asię o pomoc. Dziewczyny wyjeżdżają do innego miasta by zająć się chorą krewną. Wtedy dopiero zaczyna się tak naprawdę ta książka.


"Złodziejka marzeń" to moje pierwsze spotkanie z prozą Anny Sakowicz. Przyznam, że z początku książka wydała mi się nudna. Ale nic bardziej mylnego. Cieszę się, że nie odłożyłam jej po kilku stronach. To świetna książka, napisana lekkim językiem. Z pewną swadą i poczuciem humoru, ale nie do końca. Czytamy w niej o przyjaźniach, lekkie zauroczeniu, spełnieniu swojego największego marzenia. Główna bohaterka udowadnia nam, że nie wszystko w życiu jest takie jak nam się wydaje. Nie należy brać wszystkiego dosłownie, wprost. Trzeba walczyć o siebie, o swoje pragnienia i dążyć do ich realizacji. Na zmiany nigdy nie jest za późno. Mimo tego, że książka jest napisana z pewną lekkością, bywają momenty, gdy czyta się ją bardzo trudno. Ale i o tym też trzeba pisać. O umieraniu, o cierpieniu, o samotności i tęsknocie za bliskimi lub choćby za kimś, z kim można chwilę porozmawiać. O zwątpieniu i gniewie. Mnie było bardzo ciężko przebrnąć przez fragmenty opisujące hospicjum, bo przecież dzieci nie powinny cierpieć. Ból przeżywają także rodzice, którzy je odwiedzają i mają świadomość tego, że nie potrafią pomóc swoim największym skarbom. Ale nie tylko. Bo przecież życie nie jest tylko kolorowe.

"Złodziejka marzeń" to książka o kobietach i dla kobiet. Niby bawi, a z drugiej strony skłania czytelnika do głębszych przemyśleń. Bywało, że śmiałam się w głos, ale też nie jeden raz sięgałam po chusteczki. Wzrusza, rozwesela i udowadnia, że nigdy na nic nie jest za późno. Polecam z całego serca, obok tej książki nie możesz przejść obojętnie.

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Szara Godzina. - See more at: http://uzaleznionaodczytania.blogspot.com/2015/12/wydawnictwo-literackie-data-wydania-22.html#sthash.3A88MgNP.dpuf

Joanna już powoli ma dość swojego życia, a szczególnie pracy jaką wykonuje. Postanawia trochę odpocząć, nabrać dystansu do pewnych spraw. Udaje się na roczny urlop zdrowotny. Teraz będzie miała więcej czasu dla siebie i swojej nastoletniej córki Lusi, którą wychowuje samotnie. Nic bardziej mylnego. Matka widząc, że Joanna ma sporo czasu postanawia poprosić Asię o pomoc....