Czyta się znakomicie! Wiedza, erudycja, poczucie humoru na najwyższym poziomie. Bogactwo źródeł może chwilami oszołamiać. Stomma rozprawia się z polskimi mitami i polską megalomanią, potrzebą kompensacji historycznej (świat tak okrutnie doświadczał Polaków, bo zawsze byliśmy tymi bardziej uczciwymi, bardziej wiernymi, lojalnymi i bardziej wierzącymi). Jednocześnie autor opisuje nasze zasługi z szerszej perspektywy, co sprawia, że nasza wyjątkowość maleje, ale nie znika.
Konkludując, jesteśmy takim samym narodem jak inne nacje, ani lepszym ani gorszym. Wśród naszych rodaków zawsze znajdą się postacie znakomite, ale i paskudne szuje nie są wyjątkiem. Narodowców wszelkiej maści książka może wkurwić (pardon za słowo),ale przytomni umysłowo nie obrażą się na autora za "szarganie polskości".
Przyjemność czytania.

Czyta się znakomicie! Wiedza, erudycja, poczucie humoru na najwyższym poziomie. Bogactwo źródeł może chwilami oszołamiać. Stomma rozprawia się z polskimi mitami i polską megalomanią, potrzebą kompensacji historycznej (świat tak okrutnie doświadczał Polaków, bo zawsze byliśmy tymi bardziej uczciwymi, bardziej wiernymi, lojalnymi i bardziej wierzącymi). Jednocześnie autor...

Jest to kontynuuacja, drugi tom Polskich złudzeń narodowych, zatem opinia o poprzedniej książce może być w dużej mierze powtórzona. Znowu czyta się znakomicie, bo napisane, lekko, z humorem, godna podziwu jest erudycja autora, wydaje się że ten człowiek wie wszystko! Książka zbudowana jest tak, że każdy rozdział jest niezależny, i można zacząć lekturę od środka. Trzeba jednak powiedzieć, że mity dyskutowane w tym tomie, nie są tak ważne czy wyraziste w porównaniu z mitami z tomu poprzedniego. Wyróżnia się rozdział o Krzyżakach, których w polskiej świadomości utrwalił jako potworów niezrównany Sienkiewicz. A tymczasem rzeczywistość była bardziej złożona, pisze Stomma. Są też rozdziały o żydach w Polsce, o Janosiku, którego zbójnicka kariera trwała całe półtora roku, itd. Rzecz cała wciąż szalenie aktualna, bo stare mity wciąż trwają prawie nienaruszone, a przecież dochodzą nowe. Mimo tego książka nie robi takiego wrażenia jak poprzednia, niemniej warto czytać oba tomy łącznie.

Jest to kontynuuacja, drugi tom Polskich złudzeń narodowych, zatem opinia o poprzedniej książce może być w dużej mierze powtórzona. Znowu czyta się znakomicie, bo napisane, lekko, z humorem, godna podziwu jest erudycja autora, wydaje się że ten człowiek wie wszystko! Książka zbudowana jest tak, że każdy rozdział jest niezależny, i można zacząć lekturę od środka. Trzeba...

Jakoś bardziej przypadła mi do gustu niż pierwsza część. Jeżeli chcecie wiedzieć, co miał wspólnego koncert Ignacego Paderewskiego z koncertem Elvisa czy Beathelsów, co to syndrom Łukasiewicza lub poznać ciekawe historie o ludowcach, rozwiązłości seksualnej szlachty polskiej, to warto do tej książki zajrzeć.

Jakoś bardziej przypadła mi do gustu niż pierwsza część. Jeżeli chcecie wiedzieć, co miał wspólnego koncert Ignacego Paderewskiego z koncertem Elvisa czy Beathelsów, co to syndrom Łukasiewicza lub poznać ciekawe historie o ludowcach, rozwiązłości seksualnej szlachty polskiej, to warto do tej książki zajrzeć.