I see who you are, you are my enemy.
My enemy, you are my enemy.

Czytając ten komiks własnie słowa tej piosenki brzęczały mi ciągle w głowie. Klimatycznej, wpadającej w ucho i bardzo mrocznej. Bo własnie o tym traktują zawarte w tym albumie historie. Dwie, wydawać by się mogło, odrębne opowieści, mówiące o innych czasach, innych ludziach oraz innych wydarzeniach. A jednak mające ze sobą wiele wspólnego. Zarówno na tle politycznym, historycznym oraz fabularnym.

Pierwsza opowieść nosząca tytuł "Falangi Czarnego Porządku", ciągle przywodziła mi na myśl film "Monachium". Tylko w nieco innym wydaniu, bo zamiast młodej grupy żółtodziobów, dostaliśmy ekipę sędziwych weteranów. Naprawdę sędziwych i pragnących rozprawić się po raz ostatni z demonami swej przeszłości. Ma to jednak swoje konsekwencje, bowiem młodość wybacza znacznie więcej błędów. Przeprawa przez ośnieżone góry nie jest raczej dobrym pomysłem, jeśli grupa składa się głównie z emerytów. Nawet zaprawionych w walce partyzanckiej i sztuce przetrwania.

Historia w brutalny, a przy tym wręcz z stoicki, sposób obrazuje czym kończy się brawura. Z jednej strony chęć odwetu na ludziach, którzy w oczach społeczeństwa uchodzą za morderców bez kręgosłupa moralnego. Z drugiej mamy natomiast podobną bandę, tyle, że ona ułożyła sobie życie. Usprawiedliwiają swe czyny i popełnione zbrodnie walką o pokój czy wyższe ideały. Jednak czy różnią się czymś od swych prześladowców. Nie wysadzają budynków oraz restauracji pełnych ludzi, ale jednocześnie nie boją się przemocy i zabijania.

Druga opowieść, zatytułowana "Polowanie", przenosi nas do Polski w czasach głębokiego PRL-u. Poznajemy ważną osobistość KGB oraz jego tłumacza, który wprowadza w swój fach młodego absolwenta jednej z moskiewskich uczelni. Całość ma spokojny, miejscami wręcz monotonny, styl, jednak jest to działanie zamierzone. Poznajemy różne oblicza podejścia do historii, jej przekazywania masom i tworzenia przyszłości. Tutaj młode ideały rozbijają się niczym fale o skały, będące ludźmi doskonale znającymi prawdę. Zarówno tą przemilczaną, jak i powszechnie uważaną przez reżim za jedyną słuszną wersję. Wszystko natomiast w scenerii ośnieżonego lasu i polowania na dziką zwierzynę.

"Fins de Siecle" to komiks dający do myślenia. Nie chodzi tutaj o sens życia, tylko podejmowanych przez nas działań i związanych z nimi konsekwencji. Czy śmierć jednej osoby można usprawiedliwić ocaleniem setek innych? Czy zatajanie prawdy przed społeczeństwem naprawdę go chroni? Niby zadawano je już tysiące razy, a jednak odpowiedź na nie nadal umyka wielu osobom. Szczególnie młodym i podatnym na manipulację starych, którzy siłą rzeczy zdobyli doświadczenie. Często w bardzo bolesny sposób.

RECENZJA OPUBLIKOWANA RÓWNIEŻ NA BLOGU W PAJĘCZEJ SIECI

I see who you are, you are my enemy.
My enemy, you are my enemy.

Czytając ten komiks własnie słowa tej piosenki brzęczały mi ciągle w głowie. Klimatycznej, wpadającej w ucho i bardzo mrocznej. Bo własnie o tym traktują zawarte w tym albumie historie. Dwie, wydawać by się mogło, odrębne opowieści, mówiące o innych czasach, innych ludziach oraz innych wydarzeniach. A jednak...

Falangi męczące, ale Polowanie spoko

Falangi męczące, ale Polowanie spoko

Fins de Siecle to kolejna porcja twórczości legendy komiksowego świata Enki Bilala, która pojawia się na naszym rynku nakładem wydawnictwa Egmont w ramach serii Mistrzowie Komiksu. Jeśli więc ktoś pragnie dojrzałego dzieła naznaczonego silnym akcentem polityczno-społecznym, to zdecydowanie powinien zainteresować się tym tytułem.

Album składa się z dwóch odrębnych i niepowiązanych ze sobą historii, które pierwotnie były wydane jako osobne dzieła powstałe w różnych okresach twórczości artysty. Obie części łączy jednak pewna tematyka i mocno nietuzinkowy klimat będący znakiem rozpoznawczym dzieł Bilala.
Falangi Czarnego Porządku to sięgnięcie po sprawdzony motyw „zemsty” i osadzenie go w realiach Hiszpanii, która z wielkim trudem podniosła się po wyniszczającej wojnie domowej i następujących po niej rewolucjach społecznych (dziesiątkujących ludzi stawiających się po jednej ze stron ideologicznych barykad). Dzieło skupia się na brutalnym mordzie dokonanym na mieszkańcach niewielkiej wioski w Aragonii. Miejscu, które kiedyś najdłużej opierało się siłą faszystowskim. Czterdzieści lat po zakończeniu wojny domowej, grupa identyfikująca się jako Falanga Czarnego Porządku decyduje się na ostateczne rozprawienie się z tamtejszymi „komunistami”. Krwawa zbrodnia nie może zostać niezauważona przez ich przeciwników, którzy już dawno powinni odłożyć waśnie na bok i cieszyć się w miarę spokojną starością. „Zemsta” przyćmiewa jednak zdrowy rozsądek i staje się podwaliną do ponownego sporu, który nie może zakończyć się dobrze dla nikogo.

Rozdział zatytułowany Polowanie przenosi z kolei nas w bardziej swojskie klimaty, bo do położonej w Bieszczadach rezydencji, w której to planowane jest polityczne zabójstwo. W urokliwym otoczeniu przyrody grupka partyjnych działaczy jest zdeterminowana, aby zrobić wszystko aby tylko nie dopuścić do nadchodzących zmian w układzie sił w Europie. Przyszłość maluje się bowiem dla nich w naprawdę przykrych barwach, a wspaniały komunizm może przestać istnieć. Dla kogoś, kto „totalitarny” system wykorzystuje dla własnych korzyści, widmo „wolności” jest niebywale przerażające.

Cała recenzja na:

popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-fins-de-siecle/

Fins de Siecle to kolejna porcja twórczości legendy komiksowego świata Enki Bilala, która pojawia się na naszym rynku nakładem wydawnictwa Egmont w ramach serii Mistrzowie Komiksu. Jeśli więc ktoś pragnie dojrzałego dzieła naznaczonego silnym akcentem polityczno-społecznym, to zdecydowanie powinien zainteresować się tym tytułem.

Album składa się z dwóch odrębnych i...

ZIMA KOMUNIZMU

Zebrane w trym tomie „Polowanie” to komiks, który swego czasu magazyn komiksowy „Produkt” uznał za najlepszy komiks roku, porównując go do „Mausa”. Porównanie to jest trochę na wyrost, ale rzeczywiście, jest to wielkie dzieło europejskiego komiksu, które żadnego czytelnika nie pozostawi obojętnym. I nawet jeśli druga opowieść wchodząca w skład tego tomu, „Falangi Czarnego Porządku” już takiego wrażenia nie robi, komiks ten to dzieło, które powinno znaleźć się na półce każdego dojrzałego miłośnika tego medium.

W „Falangach” w roku 1979 lewicowi terroryści z Falang Czarnego Porządku doprowadzają do ludobójstwa w aragońskiej wiosce. Dawni bojownicy republikańskich Brygad Międzynarodowych poprzysięgają zemstę. Zaczyna się wyniszczająca wojna… starców.
„Polowanie” utrzymane jest w podobnym klimacie. Zima roku 1983. Eminencje Państw Układu Warszawskiego spotykają się w Bieszczadach na trwającym trzy dni polowaniu. Wspominają swoje życie, komentuję rzeczywistość i powoli wdrażają w życie pewien plan…

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/07/fins-de-siecle-falangi-czarnego.html

ZIMA KOMUNIZMU

Zebrane w trym tomie „Polowanie” to komiks, który swego czasu magazyn komiksowy „Produkt” uznał za najlepszy komiks roku, porównując go do „Mausa”. Porównanie to jest trochę na wyrost, ale rzeczywiście, jest to wielkie dzieło europejskiego komiksu, które żadnego czytelnika nie pozostawi obojętnym. I nawet jeśli druga opowieść wchodząca w skład tego tomu,...

Album składa się z dwóch historii ,niezależnych od siebie.Lecz jest też coś co je łączy-myśl lub postawa lewicowa(szeroko rozumiana)Tak,ta polityczna czy ideologiczna.I tak pierwsza część to opis poczynań "antyfaszystowskiej"bojówki,która po latach spotyka się by znów wkroczyć do akcji.Trzeba dodać-akcji starców.
Druga historia jak dla mnie to świetny opis tego jak funkcjonuje/funkcjonowało państwo komunistyczne.Opis na przykładzie kilku osób...jednak b.trafny.
POLECAM nie tylko fanom komiksów.

Album składa się z dwóch historii ,niezależnych od siebie.Lecz jest też coś co je łączy-myśl lub postawa lewicowa(szeroko rozumiana)Tak,ta polityczna czy ideologiczna.I tak pierwsza część to opis poczynań "antyfaszystowskiej"bojówki,która po latach spotyka się by znów wkroczyć do akcji.Trzeba dodać-akcji starców.
Druga historia jak dla mnie to świetny opis tego jak...

Album „Fins de siècle” to jedynie po części premierowa pozycja w naszym kraju. Wydana przez Egmont, w ramach serii „Kanon Komiksu”, pozycja składa się z komiksów zatytułowanych: „Falangi Czarnego Porządku” oraz „Polowanie”. Warto podkreślić, że zostały one rozdzielone kilkustronicowym wywiadem z Enkim Bilalem i Pierre’em Christinem – autorami obu pozycji.

Albumy znane są w Polsce od kilku lat. Pierwotnie ukazały się oddzielnie; pierwszy w 2002 roku, a drugi rok później. Teraz mamy okazję obcować ze zbiorczym wydaniem, chociaż każdy z nich zawiera zupełnie odrębną historię i właściwie nic, poza tym samym zestawem autorskim, ich ze sobą nie łączy. „Właściwie nic” – chociaż należy zwrócić uwagę, że obie opowieści należą do gatunku political fiction.

„Falangi Czarnego Porządku” to przygnębiająca historia, w której pierwsze skrzypce grają weterani – obu stron – hiszpańskiej wojny domowej. Wszystko zaczyna się w małym miasteczku Nieves w Aragonii. Z początkiem stycznia niewielka faszystowska bojówka dokonuje eksterminacji mieszkańców, wyrzynając wszystkich w pień, a samo miasteczko zostaje spalone do gołej ziemi. Wiadomość ta dociera do przebywającego w Londynie Jeffersona Pritcharda, aktualnie dziennikarza „The Daily Telegraph”, który czterdzieści lat temu był członkiem Brygad Międzynarodowych i walczył w Hiszpanii z siłami generała Franco.

Pritchard mobilizuje dawnych towarzyszy broni, którzy żyją w rozproszeniu w całej Europie. Czternastoosobowy oddział spotyka się ponownie. Nie są już młodzi, odważni, silni, jednak chcą – przed śmiercią – przypomnieć sobie o dawnych ideałach, za które kiedyś oddaliby życie. Tak rozpoczyna się nieprawdopodobna krucjata stetryczałych starców, która wiedzie m.in. przez Hiszpanię, Włochy, Niemcy, a swój krwawy finał będzie miała we Francji.

(...) Za przeciwwagę możemy uznać drugi album „Fins de siècle”, który jest symboliczną opowieścią o schyłkowym okresie Związku Radzieckiego. W przeciwieństwie do „Falang…”, w których akcja rozgrywa się na przestrzeni kilku miesięcy i wielu krajach, w „Polowaniu” wszystkie wydarzenia rozgrywają się podczas tytułowego polowania. Miejscem akcji jest pewien pensjonat w Bieszczadach, do którego zjechali się dygnitarze z Bloku Wschodniego.

Samo polowanie jest jedynie pretekstem, chociaż panowie faktycznie chodzą po lasach i strzelają do zwierzyny. Głównym celem spotkania jest polityczne zabójstwo, które ma na celu ustalenie nowego układu sił w krajach komunistycznej Europy. Akcja przerywana jest licznymi reminiscencjami z życia bohaterów, a sama opowieść posiada wiele symbolicznych i metaforycznych odwołań.

Siłą obu komiksów jest warstwa graficzna oraz zarys postaci stworzonych przez Christina. Scenarzysta zadbał o to, aby wszyscy bohaterzy mieli okazję się rozwinąć, pokazać swój charakter i wnieść coś do opowiadanych historii. Natomiast Bilal jest już klasykiem europejskiego komiksu (...).

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2016/04/25/fins-de-siecle-falangi-czarnego-porzadku-polowanie/

Album „Fins de siècle” to jedynie po części premierowa pozycja w naszym kraju. Wydana przez Egmont, w ramach serii „Kanon Komiksu”, pozycja składa się z komiksów zatytułowanych: „Falangi Czarnego Porządku” oraz „Polowanie”. Warto podkreślić, że zostały one rozdzielone kilkustronicowym wywiadem z Enkim Bilalem i Pierre’em Christinem – autorami obu pozycji.

Albumy znane są w...

Nie wiem skąd zachwyty.... Dobrze wydana - za to brawo, sam komiks - nudnawy trochę....

Nie wiem skąd zachwyty.... Dobrze wydana - za to brawo, sam komiks - nudnawy trochę....

Pierwszy komiks bardzo przeciętny, natomiast drugi świetny. Bardzo podobała mi się kreska, zwłaszcza dodanie poświaty krwi i pajęczyn we wspomnieniach.

Pierwszy komiks bardzo przeciętny, natomiast drugi świetny. Bardzo podobała mi się kreska, zwłaszcza dodanie poświaty krwi i pajęczyn we wspomnieniach.

Oba tytuły są mocno złożone i wymagające. Polowanie nawet bardziej. Do tego wymowa Falang jakoś współgra ze współczesnością. Szaleni starcy przeżyli już swoje życie i próbują je reaktywować. Z tragikomicznym skutkiem.

Oba tytuły są mocno złożone i wymagające. Polowanie nawet bardziej. Do tego wymowa Falang jakoś współgra ze współczesnością. Szaleni starcy przeżyli już swoje życie i próbują je reaktywować. Z tragikomicznym skutkiem.

Falangi Czarnego Porządku 5/10
Polowanie 7/10 (głównie za grafikę)

Falangi Czarnego Porządku 5/10
Polowanie 7/10 (głównie za grafikę)