Nazwisko „Woolf” musiałam bliżej poznać, gdy dowiedziałam się trochę o znanej brytyjskiej pisarce. „Pokój Jakuba” to pierwsza powieść Virginy Woolf, jaką przeczytałam.
Czytałam książkę z ciekawością, napisaną tak zwanym lekkim piórem. Historia pewnego młodzieńca, który wchodzi dopiero w dorosłe życie, jest przy tym tajemniczy, wzbudza szacunek i fascynację u innych. Poznajemy jego troski, radości, przyjaźnie, zainteresowania i miłości. Wszystko, aby poznać bliżej samego wcześnie zmarłego brata pisarki- Tobbiego. Przy okazji poznajemy życie w Wielkiej Brytanii za czasów Woolf.
Styl posania Woolf bardzo mi się spodobał, bo pisarka potrafi porwać czytelnika do swojego świata, nie nudząc, nie poświęcając większej uwagi na długim rozpisywaniu się. Zapewne „Pokój Jakuba” jest dobrą książką, niewybitną, ale dobrą. Idealną, aby przeczytać w jesienny, pochmurny dzień. Mnie powieść nie zwaliła z nóg, tak jak ją otworzyłam, tak ją zamknęłam i oddałam do biblioteki. Nie żałuję czasu na jej przeczytanie. Dobra książka. Nic więcej. Wiem, że Woolf ma lepsze pozycje dla czytelników.

Nazwisko „Woolf” musiałam bliżej poznać, gdy dowiedziałam się trochę o znanej brytyjskiej pisarce. „Pokój Jakuba” to pierwsza powieść Virginy Woolf, jaką przeczytałam.
Czytałam książkę z ciekawością, napisaną tak zwanym lekkim piórem. Historia pewnego młodzieńca, który wchodzi dopiero w dorosłe życie, jest przy tym tajemniczy, wzbudza szacunek i fascynację u innych....