Srebrna Natalia
- Kategoria:
- biografia, autobiografia, pamiętnik
- Wydawnictwo:
- Marginesy
- Data wydania:
- 2014-10-22
- Data 1. wyd. pol.:
- 2014-10-22
- Liczba stron:
- 377
- Czas czytania
- 6 godz. 17 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788364700040
Srebrna Natalia – jak nazwał ją w swym wierszu jej mąż Konstanty Ildefons Gałczyński – już za życia była legendą. I do legendy przeszła miłość „poety z bożej łaski” – wyrażana w wierszach, których była bohaterką i adresatką. Księżniczka gruzińska, prawdziwa, nie legendarna, urodziła się i wychowała w Kaliszu, w rodzinie silnych kobiet, których pokryte patyną czasu portrety możemy zobaczyć wśród archiwalnych zdjęć prezentowanych w tej książce. I potrafiła kochać, czekać i wybaczać jak one. Wspierać, rozumieć i rozgrzeszać. A po śmieci poety – umiała nie tylko dbać o pamięć o nim, ale też o jego spuściznę, zajmując się edycją dzieł.
Tę dbałość, uwagę i szacunek wobec dorobku rodziców przekazała swojej córce – Kirze – przez wiele lat kustoszce Muzeum Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego w Praniu, autorce książek o "Zielonym Konstantym" i wyborów jego dzieł. W "Srebrnej Natalii" – w poszerzonym między innymi o wątki gruzińskie i na nowo opracowanym wydaniu pierwszej edycji – słychać ton inny niż w pozostałych książkach Kiry Gałczyńskiej: ton niezwykłego porozumienia dwóch mądrych, znających życie kobiet, matki i dojrzałej dziś córki, które łączy wielka wzajemna miłość i miłość do Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego.
Kira Gałczyńska pięknym, pozbawionym sentymentalizmu stylem, opisuje życie Natalii u boku i dla Konstantego, korzenie i niezwykłe losy jej gruzińskich przodków, a także obraz swego ojca, który – wielokrotnie fałszowany – od lat stara się przedstawiać ze swojej perspektywy, nie tylko nie unikając, ale wręcz szczególnie dużo uwagi poświęcając tematom trudnym, obrosłym plotkami czy fałszywą legendą.
Z tej książki emanuje spokój Autorki, która z perspektywy dojrzałej kobiety raz jeszcze przygląda się wydarzeniom, które pamięta z dzieciństwa i lat młodości, z opowieści mamy i babci, zna z zachowanej korespondencji. I jak zawsze szuka śladów swych bliskich, wędrując po archiwach, muzeach i... strofach wierszy.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Najpierw matka i żona, później muza
Czasem można odnieść wrażenie, że bez swojej muzy (mam na myśli, oczywiście, ukochaną kobietę) niektórzy poeci czy powieściopisarze nie napisaliby swoich najważniejszych dzieł. Kim byłby Petrarka, gdyby nie spotkał pewnego dnia Laury i nie stworzyłby dla niej słynnego dziś cyklu sonetów? Adam Mickiewicz (ponoć) nie napisałby czwartej części „Dziadów”, gdyby nie usłyszał o ślubie Maryli Wereszczakówny, a zachęta żony dała siłę Nabokovowi, aby dokończyć prace nad „Lolitą”.
Podobnie było w małżeństwie Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego – wiele swoich utworów napisał z myślą o Natalii, ukochanej żonie. Subtelny, ale interesujący portret swojej matki przedstawiła Kira Gałczyńska w biografii „Srebrna Natalia”. Córka wybitnego polskiego poety postanowiła przybliżyć czytelnikom postać małżonki ojca, która miała bardzo duży wpływ na osobowość i twórczość późniejszego autora „Zaczarowanej dorożki” czy „Rozmowy lirycznej”.
Kim była czarnooka Natalia z domu Awałow, w której Konstanty zakochał się bez pamięci i uczynił adresatką swoich wierszy miłosnych? Kira Gałczyńska podkreśla gruzińskie pochodzenie swojej matki, jej wykształcenie (zwłaszcza biegłą znajomość języka rosyjskiego),oryginalną urodę, ogromne przywiązanie do rodziny i tradycji, a przede wszystkim to, co czuła do męża i dziecka. Dla nich gotowa była zrobić wszystko.
Pisałam wcześniej o subtelnym i interesującym wizerunku Natalii Gałczyńskiej. Miałam na myśli to, że córka głównej bohaterki biografii w umiejętny sposób opisała życie swojej matki: najpierw jako dobrej córki, ciekawej świata młodej dziewczyny, później żony i towarzyszki życia Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego oraz matki jego dziecka. Z lektury „Srebrnej Natalii” wyłania się portret kobiety inteligentnej, zaradnej i odważnej, która jest w stanie przetrwać najcięższe chwile w życiu (zwłaszcza po niespodziewanej śmierci męża). Interesujące są fragmenty zapisków prowadzonych przez Natalię w początkowych latach małżeństwa z Konstantym oraz opowiedziane z perspektywy dziecka (Kiry Gałczyńskiej) niektóre ważne wydarzenia z życia państwa Gałczyńskich.
Dla niektórych czytelników taki idealistyczny opis rodziców Kiry może wydawać się zbyt… przesłodzony, ale w przypadku „Srebrnej Natalii” nie można mówić o pełnym obiektywizmie autora. Największym minusem biografii Natalii Gałczyńskiej jest brak pogłębionej analizy uczuć i zachowań głównej bohaterki, przez co czasem można odnieść wrażenie, że książka opowiada o losach lalki lub księżniczki z baśni, a nie kobiety z krwi i kości.
„Srebrna Natalia” jest pozycją obowiązkową do przeczytania dla miłośników poezji „Kota”. Nikt nie zaprzeczy po lekturze tej biografii, że Kira Gałczyńska odziedziczyła talent pisarski po ojcu.
Anna Wolak
Książka na półkach
- 81
- 79
- 32
- 5
- 3
- 3
- 3
- 2
- 2
- 2
OPINIE i DYSKUSJE
Gdyby każdy krewny zmarłych rodziców związanych z literaturą miał w sobie tyle siły, chęci i determinacji, żeby stworzyć tak piękną książkę jak "Srebrna Natalia", to na pewno jako społeczeństwo czytelnicze bylibyśmy bogatsi. Kira Gałczyńska w bardzo sentymentalnym, momentami nieco onirycznym tonie przedstawiła bliżej sylwetkę swojej matki, która zawsze zdawała się stać nieco w cieniu swojego słynnego męża. Wielu recenzentu zarzuca Kirze Gałczyńskiej brak obiektywności. Jak tu być obiektywną, skoro opisuje się losy zmarłych już rodziców?
W tej książce wiele jest Natalii, ale prawie tyle samo jest też Konstantego. Myślę, że warto byłoby zmienić proporcje, bo w końcu tytuł i zdjęcie na okładce sugerują jednoznacznie, o kim jest ta opowieść.
Wydawnictwo Marginesy, jak zawsze zresztą, stanęło na wysokości zadania. "Srebrna Natalia" to bez wątpienia jedna z najwspanialej wydanych książek, jakie przeczytałam w tym roku.
Gdyby każdy krewny zmarłych rodziców związanych z literaturą miał w sobie tyle siły, chęci i determinacji, żeby stworzyć tak piękną książkę jak "Srebrna Natalia", to na pewno jako społeczeństwo czytelnicze bylibyśmy bogatsi. Kira Gałczyńska w bardzo sentymentalnym, momentami nieco onirycznym tonie przedstawiła bliżej sylwetkę swojej matki, która zawsze zdawała się stać...
więcej Pokaż mimo topo latach znów byłam w Praniu i wrócił do mnie Gałczyński. razem ze słynnym, piwowskim tomem wierszy ściągnęłam z półki w domu rodzinnym "Srebrną Natalię" Kiry Gałczyńskiej. niekoniecznie udana to książka. bywa chaotyczna. zbyt emocjonalna. niedoskonała formalnie. najbardziej działa (wyjęta z całości, spisana przez córkę) opowieść osobista Natalii. zaczadzonej miłością. co do reszty nie trzeba, choć można ją czytać. bez szkody dla siebie i poezji. bo wakacje, Mazury. "W dzień niebo się zaśmiewa, a nocą się zagwieżdża, gwiazdy w gniazda spadają. Żal będzie stąd odjeżdżać."
po latach znów byłam w Praniu i wrócił do mnie Gałczyński. razem ze słynnym, piwowskim tomem wierszy ściągnęłam z półki w domu rodzinnym "Srebrną Natalię" Kiry Gałczyńskiej. niekoniecznie udana to książka. bywa chaotyczna. zbyt emocjonalna. niedoskonała formalnie. najbardziej działa (wyjęta z całości, spisana przez córkę) opowieść osobista Natalii. zaczadzonej miłością. co...
więcej Pokaż mimo toPiękna, przepełniona miłością książka.
Piękna, przepełniona miłością książka.
Pokaż mimo toPięknie wydana i bardzo interesująca historia Natalii Gałczyńskiej wciąga i czaruje. Nie mogłam się jednak oprzeć wrażeniu, że fakt spisania dziejów matki przez córkę odebrał opowieści trzeźwy osąd i obiektywność. Z drugiej strony jest to relacja pełna uczucia, dość osobista i emocjonalna, co w pewnym sensie jest jej zaletą.
Pięknie wydana i bardzo interesująca historia Natalii Gałczyńskiej wciąga i czaruje. Nie mogłam się jednak oprzeć wrażeniu, że fakt spisania dziejów matki przez córkę odebrał opowieści trzeźwy osąd i obiektywność. Z drugiej strony jest to relacja pełna uczucia, dość osobista i emocjonalna, co w pewnym sensie jest jej zaletą.
Pokaż mimo to(...)
O swych bliskich trudno jest pisać obiektywnie. Przed niełatwym zadaniem stanęła więc Kira Gałczyńska, chcąc spisać historię swej matki. Srebrna Natalia. Opowieść o Natalii Gałczyńskiej jest książką ogromnie osobistą, przesiąkniętą nostalgią, poezją, ciepłem. Czy obiektywną? Trudno to ocenić. Kochająca córka nigdy nie spojrzy na swą matkę w ten niezabarwiony emocjami sposób. Nie uda jej się nabrać dystansu. Powstaje więc pomnik. Ładny, wygładzony, poruszający.
Na Natalię Gałczyńską pada jasne, ciepłe światło. Jej córka spogląda na nią z podziwem, szacunkiem, miłością. Z jednej strony jej wspomnienia nabierają dzięki temu emocjonalnego zabarwienia, z drugiej, trudno Srebrną Natalię potraktować jako rzetelną biografię. Jest to opowieść córki o matce. I ojcu, bo choć Natalia Gałczyńska tłumaczyła literaturę rosyjską i ma na koncie kilka książek, choć na pewno zasługuje na to, by to jej poświęcić opowieść, jej postać oceniana jest głównie przez pryzmat związku z Konstantym Ildefonsem.
(...)
Całość na:
http://soy-como-el-viento.blogspot.com/2015/02/kira-gaczynska-srebrna-natalia-dom.html
(...)
więcej Pokaż mimo toO swych bliskich trudno jest pisać obiektywnie. Przed niełatwym zadaniem stanęła więc Kira Gałczyńska, chcąc spisać historię swej matki. Srebrna Natalia. Opowieść o Natalii Gałczyńskiej jest książką ogromnie osobistą, przesiąkniętą nostalgią, poezją, ciepłem. Czy obiektywną? Trudno to ocenić. Kochająca córka nigdy nie spojrzy na swą matkę w ten niezabarwiony emocjami...
Ja bym raczej zatytułowała "święta Natalia"
Ja bym raczej zatytułowała "święta Natalia"
Pokaż mimo toZafascynowana XIX wiekiem nie zwracam uwagi na współczesne biografie, dlatego też lekturę "Natalii" zaczęłam od przeglądu zdjęć. Były w ulubionym przez mnie "starym" klimacie więc postanowiłam więc przeczytać także treść. Książka początkowo mnie wciągnęła i zafascynowała potem rozczarowała. Nie tego oczekiwałam.
Myślałam, że będzie to opowieść o kobiecie: mądrej, odważnej, silnej czasami może zagubionej i potrzebującej wsparcia ale autentycznej. Tymczasem dostałam miałką papkę, z której z trudem można wyłowić szczątkowe informacje o prawdziwej bohaterce.Oczekiwałam historii o Natalii, o jej osiągnięciach, marzeniach, problemach, o jej życiu. Niczego takiego nie odnalazłam. Natalia została ukazana całkowicie poprzez pryzmat małżeństwa ze Konstantym Gałczyńskim. Czytając książkę odnosi się wrażenie, że wszystko w jej życiu zaczyna się i kończy na nim. Oczywiście mogę zrozumieć, że był silną osobowością, mocno oddziałującą na otoczenie, które było mu całkowicie podległe i poddane, ale gdzieś w tym wszystkim zgubiła się główna bohaterka książki. Zawsze obok nigdy na pierwszym planie. Żyje jak chce mąż, tam gdzie on chce, myśli jak on chce i stanowi wieczną podporę.
I jeszcze jedno, być może autorka celowo tak przedstawia sytuację, ale ja nie znam kobiety, która przeszłaby do porządku dziennego, bez jednego słowa skargi czy wyrzutu, nad licznymi romansami męża. Nad tym, że ją zostawił hulając po świecie, podczas gdy ona była ciężko chora.Stąd mój zarzut o jednostronność i brak obiektywizmu.
Jednym słowem rozczarowanie. Natalia od początku książki kreowana jest na osobę silna, wytrwałą ale cech tych nie wykorzystuje dla siebie. One są dla męża, wielkiego poety. Czy tak było naprawdę? Nie mnie to oceniać. Nie mam do tego żadnych uprawnień ani stosownych możliwości, ale taka Natalia jet dla mnie po prostu nieprawdziwa. Nie ma w niej żadnych wahań żadnych wątpliwości. Trochę przypomina zaprogramowanego robota, którego jedynym celem jest całkowite podporządkowanie właścicielowi. A gdzie słynny gruziński charakter, gdzie zadziorność? Nie ma , nic nie ma. Zdecydowanie nie dla mnie.
Zafascynowana XIX wiekiem nie zwracam uwagi na współczesne biografie, dlatego też lekturę "Natalii" zaczęłam od przeglądu zdjęć. Były w ulubionym przez mnie "starym" klimacie więc postanowiłam więc przeczytać także treść. Książka początkowo mnie wciągnęła i zafascynowała potem rozczarowała. Nie tego oczekiwałam.
więcej Pokaż mimo toMyślałam, że będzie to opowieść o kobiecie: mądrej, odważnej,...
Wzruszająca książka-hołd oddany Natalii Gałczyńskiej. Dowód na to jak
nieprawdopodobne scenariusze pisze los. Opowieść o życiu z Poetą ,ale jednocześnie świadectwo piękna i bogactwa duszy bohaterki.
Wzruszająca książka-hołd oddany Natalii Gałczyńskiej. Dowód na to jak
Pokaż mimo tonieprawdopodobne scenariusze pisze los. Opowieść o życiu z Poetą ,ale jednocześnie świadectwo piękna i bogactwa duszy bohaterki.