„Mój anioł ma skrzydło zielone" Kiry Gałczyńskiej to powieść autobiograficzna z elementami biografii Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (KIG).
💚Historia ta zaczyna się opisem pasji autorki, dziennikarki i filolożki pani Kiry. Wybrała fragmenty z prywatnego dziennika, który prowadzi od kilkudziesięciu lat. Sześć lat z jej życia okrasiła ciekawymi historiami o ukochanych rodzicach i ludziach ich otaczających. Książka zawiera zdjęcia znanych ludzi i krótkie anegdotki z nimi związane oraz korespondencję poety, ale też autorki. Wspomina rozmowy z aktorami, poetami, pisarzami i piosenkarzami.
Jako ślad życia jej ojca wyszedł intymny dziennik z przemyśleniami na temat różnych sytuacji, które działy się w tamtym czasie w kraju i nie tylko. Są również takie, które dotyczyły życia prywatnego. Jednak to nie tylko piękny obrazek świata, dla mnie nieznanego, ze sławami na czele. Jest rozliczenie z przeszłością i smutna prawda o samotności ludzi, którzy kiedyś byli podziwiani, a kiedy schodzą z piedestału, stają się zapomniani. Momentami można było wyczuć gorycz, chęć wyjaśnienia pewnych zdarzeń oraz usprawiedliwienia niektórych osób.
💚Polecam Wam ciekawie i pięknym językiem napisaną książkę z osobistymi spostrzeżeniami, analizą córki cudownego poety KIG. Miła odmiana po fikcji literackiej czytać o prawdziwych ludziach, miejscach i sytuacjach, które wydarzyły się naprawdę. Dziękuję pani Kirze za przypomnienie zapomnianych nazwisk, dzieł, poezji i powieści.

„Mój anioł ma skrzydło zielone" Kiry Gałczyńskiej to powieść autobiograficzna z elementami biografii Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego (KIG).
💚Historia ta zaczyna się opisem pasji autorki, dziennikarki i filolożki pani Kiry. Wybrała fragmenty z prywatnego dziennika, który prowadzi od kilkudziesięciu lat. Sześć lat z jej życia okrasiła ciekawymi historiami o ukochanych...

Ja również od lat zbieram anioły, dlatego od razu zwróciłam uwagę na książkę Kiry Gałczyńskiej. Jest pięknie wydana i przez to sympatycznie się ją przegląda. Napisana jak zwykle pięknym językiem choć momentami przegadana. Jest świetnym zbiorem faktów i wydarzeń z naszego życia w XXI wieku. To miłe przypomnieć sobie fakty, które samemu się pamięta. Zdecydowanie polecam, chociaż inne książki Kiry Gałczyńskiej są o niebo lepsze.

Ja również od lat zbieram anioły, dlatego od razu zwróciłam uwagę na książkę Kiry Gałczyńskiej. Jest pięknie wydana i przez to sympatycznie się ją przegląda. Napisana jak zwykle pięknym językiem choć momentami przegadana. Jest świetnym zbiorem faktów i wydarzeń z naszego życia w XXI wieku. To miłe przypomnieć sobie fakty, które samemu się pamięta. Zdecydowanie polecam,...

Jej anioł nie ma skrzydła zielonego, raczej różowe - jak różowe świnki to my.
Przez te wspomnienia widać obraz wyjątkowo głupiej często nawet podłej lewackiej pseudointelektualistki wprost z Krytyki politycznej,żerującej na sławie swojego ojca.

Jej anioł nie ma skrzydła zielonego, raczej różowe - jak różowe świnki to my.
Przez te wspomnienia widać obraz wyjątkowo głupiej często nawet podłej lewackiej pseudointelektualistki wprost z Krytyki politycznej,żerującej na sławie swojego ojca.

Nie polecam. Przegadane do cna, na dodatek z zadęciem i poczuciem misji!

Nie polecam. Przegadane do cna, na dodatek z zadęciem i poczuciem misji!

Oczywiście subiektywna, ale przyjemnie się czyta i powinna być lekturą obowiązkową dla wielbicieli K. I. Gałczyńskiego.

Oczywiście subiektywna, ale przyjemnie się czyta i powinna być lekturą obowiązkową dla wielbicieli K. I. Gałczyńskiego.