Dosyć przeciętna i niezwykle chaotyczna. Już sam tytuł sugeruje niesamowite "smaczki" dla entuzjastów spisków, Kodu Da Vinci i innych oszołomów. Niestety owych rewelacji w książce jest jak na lekarstwo a główną wadą "Tajemnic..." nie jest poszukiwanie sensacji lecz zbytnie nagromadzenie wątków historycznych i średniowiecznych tematów czyli tzw. "za dużo grzybków w barszcz". Blaschke opisuje w telegraficznym skrócie główne społeczno-obyczajowe aspekty wieków średnich, herezje, życie zakonne, historię chrześcijaństwa, ruchów zakonnych, wielkie epidemie, historię brudu, czary, templariuszy, pustelników, uff.. Te wątki spokojnie obdzieliłyby kilkanaście ciekawych monografii pióra Le Goffa czy Huizingi. Drugi minus to liczne powtórzenia i pisanie o tym samych na siłę (o fakcie zażywania przez mnichów ablucji trzy razy w roku autor wspomina chyba pięć razy SIC!). Książkę polecam raczej czytelnikom nie znającym realiów średniowiecza, nie czytającym KOMPLETNIE niczego na ten temat. Z pewnością znajdą w niej wiele rewelacji. O mnichach natomiast o wiele więcej dowiemy się z kanonicznego "Imienia Róży" Eco a o samym średniowieczu z monografii dwóch autorów, o których wspomniałem wcześniej.

Dosyć przeciętna i niezwykle chaotyczna. Już sam tytuł sugeruje niesamowite "smaczki" dla entuzjastów spisków, Kodu Da Vinci i innych oszołomów. Niestety owych rewelacji w książce jest jak na lekarstwo a główną wadą "Tajemnic..." nie jest poszukiwanie sensacji lecz zbytnie nagromadzenie wątków historycznych i średniowiecznych tematów czyli tzw. "za dużo grzybków w...