Opublikowana oryginalnie w 1989 roku (a następnie nominowana zarówno do Hugo, jak i Nebuli) powieść amerykańskiej pisarki Sheri S. Tepper to niegłupia, rasowa space opera, z naprawdę frapującym pomysłem centralnym i sprawnie skonstruowaną fabułą. Nietrudno dostrzec tu liczne podobieństwa do klasyki gatunku, zwłaszcza „Diuny”. Jest coś na kształt gwiezdnego imperium człowieka (choć mocniej niż u Herberta zdecentralizowanego), jest absolutystyczna władza o wielkich ambicjach, niebezpieczna religia, polityczne i dworskie intrygi, arogancka arystokracja, a przede wszystkim tajemnicza, niegościnna i niebezpieczna planeta, na której znajduje się klucz do przetrwania ludzkości. Mamy nawet prominentną rodzinę zesłaną przez władzę imperialną na obcy, odległy glob. Oprócz Herberta łatwo zauważyć tutaj też silne wpływy Le Guin i jej uważnej, refleksyjnej, otwartej na inność, antropologicznej prozy. Nie umniejsza to przyjemności płynącej z czytania, ponieważ umiejętnie przetworzone inspiracje arcymistrzami nie szkodzą literaturze, a Tepper niewątpliwie jest sprawną pisarką, zdolną do zbudowania interesującej opowieści i połączenia wielkoskalowej panoramy politycznych zmagań z psychologiczną wiarygodnością postaci oraz intymnością ich wzajemnych relacji.

WIĘCEJ:
https://bartoszbol.wordpress.com/2017/08/12/planeta-miedzy-herbertem-a-leguin-sheri-s-tepper-trawa-mag-seria-artefakty-tlum-robert-walis-warszawa-2015/

Opublikowana oryginalnie w 1989 roku (a następnie nominowana zarówno do Hugo, jak i Nebuli) powieść amerykańskiej pisarki Sheri S. Tepper to niegłupia, rasowa space opera, z naprawdę frapującym pomysłem centralnym i sprawnie skonstruowaną fabułą. Nietrudno dostrzec tu liczne podobieństwa do klasyki gatunku, zwłaszcza „Diuny”. Jest coś na kształt gwiezdnego imperium...