Byłem sceptyczny co do tej najwcześniejszej książki Mariasa, jaka została przetłumaczona na polski. Zwykle takie „początki” nie wyglądają zbyt dobrze, wypadają blado w porównaniu z późniejszymi wielkimi dziełami, w porównaniu z opus magnum (oczywiście są wyjątki i wyjątki w wyjątkach). No ale okazało się, że to jest naprawdę dobre. Może i początki, ale od razu czuć ten klimat i ten niepowtarzalny vibe z jego późniejszych wielkich książek. To nie zostało wydane „na siłę”, jak czasem zdarza się z twórczością tych największych, wydaje się wszystko, jak leci; Marias jednak umiał pisać od samego początku. To naprawdę świetnie mi to weszło już od samego początku.

Podobało mi się nawet bardziej, niż, dajmy na to, takie „Wszystkie dusze” (które są jakieś inne, jakby „niepasujące” do reszty Mariasa). W pewnym momencie miałem też skojarzenia z prozą Henry’ego Jamesa, jakby Marias trochę inspirował się „Ambasadorami”, albo „Portretem Damy”, albo „Złotą czarą”. Nie w sensie fabuły, ale pewnego klimatu, szczególnie podczas w kulminacyjnej scenie rozmowy, wyjętej jakby żywcem z Jamesa.

Zapraszam do śledzenia mojego profilu (głównie) książkowego na TT
https://twitter.com/poldy_b

Byłem sceptyczny co do tej najwcześniejszej książki Mariasa, jaka została przetłumaczona na polski. Zwykle takie „początki” nie wyglądają zbyt dobrze, wypadają blado w porównaniu z późniejszymi wielkimi dziełami, w porównaniu z opus magnum (oczywiście są wyjątki i wyjątki w wyjątkach). No ale okazało się, że to jest naprawdę dobre. Może i początki, ale od razu czuć ten...

A więc nadrobiłem braki we wczesnej twórczości Mariasa. Pozycja "Serce tak białe" jako pierwsza z ważnych, naprawdę wybitnych książek autora, jest niezagrożona. "Wszystkie dusze" jak najbardziej również warto przeczytać. Co do "Mężczyzny sentymentalnego", o ile nie jest się zagorzałym mariasowcem, to właśnie tę książkę można sobie podarować. A właściwe książeczkę. Traf chciał, że czytając ją jako trzecią w kolei pozycję tego pisarza, dopiero teraz zwróciłem uwagę jak doskonale włada opisem. To znaczy przeprowadza czytelnika przez proste sytuacje, typu rozmowa, typu spotkanie, które nie wyróżniają się w sensie fabularnym niczym szczególnym, a jednak czyta się o tym doskonale. Momentami już w tej książce czuje się wielką literaturę, jednak zabłyśnie ona w pełni dopiero w "Serce tak białe".

A więc nadrobiłem braki we wczesnej twórczości Mariasa. Pozycja "Serce tak białe" jako pierwsza z ważnych, naprawdę wybitnych książek autora, jest niezagrożona. "Wszystkie dusze" jak najbardziej również warto przeczytać. Co do "Mężczyzny sentymentalnego", o ile nie jest się zagorzałym mariasowcem, to właśnie tę książkę można sobie podarować. A właściwe książeczkę. Traf...

Drodzy Czytelnicy,
jesli ktoś posiada i chciałby odsprzedać książkę proszę o konatkt ulkach@o2.pl

pozdrawiam
Ulka

Drodzy Czytelnicy,

jesli ktoś posiada i chciałby odsprzedać książkę proszę o konatkt ulkach@o2.pl



pozdrawiam

Ulka