Zadziwiające jak mocno zainteresował mnie już sam początek. Postać słynnego pięściarza zwanego Żelazną Pięścią, wybranego na mera Kijowa nabrała nowych kolorów w świetle ostatnich wydarzeń na Ukrainie. Droga od kickboxera do polityka nie była łatwa ale warto przytoczyć tu są słowa byłego prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego: pięściarz może zostać prezydentem, podczas gdy prezydent nigdy nie zostanie pięściarzem. To prawda.
Książka Adamczyka przybliża nam sylwetki obydwu braci Kliczko skupiając się przede wszystkim na Witaliju. Trzeba przyznać, że były pięściarz potrafi utrzymać swoje prywatne życie w sekrecie. Stąd też głównie czytamy o wydarzeniach z ringu zarówno tego pięściarskiego jak i politycznego. Mimo iż Witalij mieszka na stałe w Niemczech i ma też kilka domów rozsianych po świecie jest mocno związany z Ukrainą. Prawdziwy patriota ujawnia się w jego podejściu do spraw ukraińskich, które wspierał na wiele sposobów, chociażby przez zamanifestowanie poparcia dla Pomarańczowej Rewolucji przez przypięcie pomarańczowej chustki do spodenek podczas walki w 2004 roku. Takie perełki, drobiazgi stanowią składową psychiki tego inteligentnego człowieka.
Książka konkretna, ale równocześnie nieco zbyt przesiąknięta osobą młodszego z braci (zwłaszcza w odniesieniu do jego walk). Brakowało mi ciągu dalszego. Wierzę jednak z niedługo ktoś z pewnością podejmie się dokończenia historii Witalija.

Zadziwiające jak mocno zainteresował mnie już sam początek. Postać słynnego pięściarza zwanego Żelazną Pięścią, wybranego na mera Kijowa nabrała nowych kolorów w świetle ostatnich wydarzeń na Ukrainie. Droga od kickboxera do polityka nie była łatwa ale warto przytoczyć tu są słowa byłego prezydenta Aleksandra Kwaśniewskiego: pięściarz może zostać prezydentem, podczas gdy ...

Czytałem lepszą książkę związaną z Witalijem, a mianowicie "Bracia Kliczko".

Ta akurat gruba nie jest (189 str.) to na jeden wieczór do poduchy można zaliczyć ;)

Czytałem lepszą książkę związaną z Witalijem, a mianowicie "Bracia Kliczko".

Ta akurat gruba nie jest (189 str.) to na jeden wieczór do poduchy można zaliczyć ;)

Sam się nie spodziewałem, że tak mocno mnie zainteresuje. Naprawdę przyjemnie mi się ją czytało i ze zdziwieniem odkryłem, że mam kilka wspólnych cech z "Doktorem Żelazną Pięścią". Choć czasem można się lekko zagubić w opowieści, to generalnie historia Witalija pokazana jest dobrze. Gryzło mnie jedynie baaaaardzo szerokie opisywanie kariery Władymira, jego młodszego brata. Po części można to zrozumieć, bo chłopaki są ze sobą niesłychanie mocno zżyci, niemniej... Było tego minimalnie za dużo.

Sam się nie spodziewałem, że tak mocno mnie zainteresuje. Naprawdę przyjemnie mi się ją czytało i ze zdziwieniem odkryłem, że mam kilka wspólnych cech z "Doktorem Żelazną Pięścią". Choć czasem można się lekko zagubić w opowieści, to generalnie historia Witalija pokazana jest dobrze. Gryzło mnie jedynie baaaaardzo szerokie opisywanie kariery Władymira, jego młodszego brata....