Męczyłem się z tą książką. Długo usiłowałem zrozumieć co mi w niej nie pasuje, aż zacząłem trafiać na teksty typu, że duża ilość oficeró politycznych na etacie brygady świadczy o tym, że żołnierze byli odporni na komunistyczną indoktrynację, czy też: "[...] co było najwyższą ofiarą, jaką polscy pancerni złożyli na ołtarzu radzieckiej szkoły taktyczno-strategicznej".
Mam magisterkę z historii. Już na pierwszym roku studiów wbijano nam do głów, że historię powinno się pisać "sine ira et studio", czyli "bez gniewu i upodobania", obiektywnie. Kacper Śledziński swoje wyraźne sympatie ma (jego święte prawo prawo), ale uważam, że za często dawał on im upust pisząc książkę jednak historyczną. Zbyt często trafiamy na własne oceny autora, a za rzadko dostajemy samy fakty, które możemy ocenić sami.
Choć z lektury dowiedziałem się kilku ciekawych rzeczy o LWP w ogólności, a tytułowej 1 Brygadzie Pancernej w szczególności, to ogólnie publikacja wypada blado. Nie można zaprzeczyć, iż autor wykonał nielichą pracę nad książką, bibliografia i lista źródeł jest naprawdę szeroka, a uzupełniają się jego rozmowy z weteranami brygady. Fabularyzowane opisy starć jakoś jednak nie porywają.
Książkę czytałem w formie e-booka i mogę dodać, że opisy zdjęć i mapy w tym formacie były tak drobne, ze praktycznie nieczytelne.
Nie polecam.

Męczyłem się z tą książką. Długo usiłowałem zrozumieć co mi w niej nie pasuje, aż zacząłem trafiać na teksty typu, że duża ilość oficeró politycznych na etacie brygady świadczy o tym, że żołnierze byli odporni na komunistyczną indoktrynację, czy też: "[...] co było najwyższą ofiarą, jaką polscy pancerni złożyli na ołtarzu radzieckiej szkoły taktyczno-strategicznej".
Mam...