Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Miałam tu na start nieco wyższe oczekiwania, ale całościowo nie było źle (choć rewelacyjnie też nie ;) ). "Wasserpolacken" to wspomnienia młodego Polaka urodzonego w Grudziądzu, czyli na terenie Prus Zachodnich. W wyniku niekorzystnego dla Niemców przebiegu wojny rozszerzono Volkslistę i rodzina autora ze względu na to pochodzenie została wpisana do trzeciej kategorii. Z czasem Ceraficki - tak jak wielu innych polskich mężczyzn z tych okolic - otrzymał wezwanie do Wehrmachtu i nie mógł odmówić bez tragicznych konsekwencji dla swoich bliskich. Takich jak on było kilkaset tysięcy, a polska historiografia o tym milczy - traktując wszystkich wpisanych na Volkslistę jednakowo, czyli jak zdrajców. Autor udowadnia, że wielu z nich w nazistowskim wojsku starało się po prostu przeżyć, a gdy była taka możliwość - bez narażania bliskich pozostałych pod okupacją - zdezerterować i przyłączyć się do polskich sił. Jest to ciekawa tematyka i warta zgłębienia, a czytanie o tych "rozwodnionych Polakach" z punktu widzenia jednego z nich, który odważył się podzielić wspomnieniami, jest niewątpliwie dodatkowo interesujące. Ale... Niestety, nie wszystko tu jest idealne. Jestem w stanie zrozumieć, że autor w trakcie wojny był młodym chłopakiem, nieinteresującym się polityką, dopóki ta polityka nie dotknęła bezpośrednio jego samego. Że jak każdemu młodemu człowiekowi chodziły mu po głowie romanse i imprezy, a wojnę po prostu chciał przeżyć. Jednak pisząc wspomnienia z perspektywy czasu, powinien wykazać się tu jakąś refleksją, analizą zarówno swojej własnej sytuacji, jak i dodać nieco więcej faktów o Polakach w Wehrmachcie. Tymczasem mało tu tego wszystkiego, wspomnienia naprawdę oscylują głównie wokół flirtowania z dziewczynami, rozmów z kolegami, jedzenia - jest ta wojna gdzieś w tle, ale wydaje się mieć ona dla Cerafickiego drugorzędne znaczenie... Styl pisarski też tutaj nie powala, ale ok, nie jest to książka historyczna tylko po prostu wspomnienia, które się czyta dość szybko, więc do przeżycia ;). W efekcie "Wasserpolacken" to książka, którą można przeczytać, by poznać osobistą perspektywę Polaka "wrzuconego" na Volkslistę i zaciągniętego do nazistowskiego wojska, ale zdecydowanie nie jest to obowiązkowa lektura w temacie II wojny ;).