„Szum” M.Tulli to nic innego jak…życie.

Bohaterka tej niedużej objętościowo książeczki jest samotna w tłumie. Można o niej powiedzieć samotna wśród ludzi . Samotna w rodzinie od najmłodszych lat. Samotna wśród rówieśników.
Nikt jej nie rozumie, ale i nikt nie stara się zrozumieć. Ma trudności z nauką. Jej zachowanie odbiega od normalnego. A jednak ani matka ani ojciec, ani też nikt inny nie próbuje dociec przyczyny jej zachowania. Przez najbliższych jest traktowana przedmiotowo. Przez rówieśników wyśmiewana , upokarzana. Odtrącona wymyśla sobie przyjaciela, chytrego lisa. Od tej chwili już nie jest taka samotna. Staje się odważniejsza. Przyjaźń z leśnym zwierzęciem pozwala jej zrozumieć postępowanie najbliższych. Częściowo ich usprawiedliwić. Matka bohaterki „uwierzyła w wyższość milczenia…” może to cena za przeżycie i ocalenie z Holokaustu?
Bohaterka jednak już jako dorosła osoba chciałaby wyjaśnić coś, chciałaby wiedzieć…wreszcie chciałaby porozmawiać.

„Ze zmarłymi tylko przez telefon, inaczej się nie da.”

Wydzwania więc…

„Szum” M.Tulli to powieść autobiograficzna. Autorka z niesamowitą szczerością obnaża swoje osamotnienie w dzieciństwie. A przecież każdy człowiek wie, jak ogromny ma ono wpływ na dorosłość.

„-Z dzieckiem jest jak z pudełkiem. Trudno wyjąć coś, czego się nie włożyło”

To najważniejsze słowa, jakie padają w tej psychologicznej, niezwykle poruszającej powieści napisanej po mistrzowsku.
POLECAM!

„Szum” M.Tulli to nic innego jak…życie.

Bohaterka tej niedużej objętościowo książeczki jest samotna w tłumie. Można o niej powiedzieć samotna wśród ludzi . Samotna w rodzinie od najmłodszych lat. Samotna wśród rówieśników.
Nikt jej nie rozumie, ale i nikt nie stara się zrozumieć. Ma trudności z nauką. Jej zachowanie odbiega od normalnego. A jednak ani matka ani ojciec, ani...