Trzeci tom przygód Ligi Sprawiedliwości stanowi dwie historie, z którymi przychodzi się mierzyć superbohaterom ze stajni DC. Pierwsza z nich to dość krótki i średnio ciekawy pojedynek z Cheetah. Druga z kolei przedstawia rywalizację tytułowych herosów z mieszkańcami Atlantydy, dowodzonymi przez brata Aquamana. Ta podwodna cywilizacja zostaje znienacka zaatakowana, co odbiera jako akt agresji ze strony mieszkańców lądu. Ta opowieść prezentuje dobry poziom, wciąga i raczej nie rozczarowuje. Ogólnie warto zapoznać się z tą pozycją.

Trzeci tom przygód Ligi Sprawiedliwości stanowi dwie historie, z którymi przychodzi się mierzyć superbohaterom ze stajni DC. Pierwsza z nich to dość krótki i średnio ciekawy pojedynek z Cheetah. Druga z kolei przedstawia rywalizację tytułowych herosów z mieszkańcami Atlantydy, dowodzonymi przez brata Aquamana. Ta podwodna cywilizacja zostaje znienacka zaatakowana, co...

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2015/05/na-tronie-atlantydy.html

Trzeci album Ligii sprawiedliwości pod względem wdania nie różni się od poprzednich dwóch części. Twarda oprawa, papier kredowy i doskonała jakość druku sprawią, że przez długie lata będzie ciszył oko nie niszcząc się jak zwykłe komiksy dostępne w kioskach. Taka dbałość o wydanie zasługuje na duży poklask szczególnie, że w moim odczuciu wynosi na trochę wyższy poziom komiksową sztukę. Nie jest już to zwykłe, tandetnie wydanie czytadełko dla dzieci lecz pozycja dla kolekcjonera, kogoś kto się na rzeczy zna, kogoś kto docenia dbałość o wydanie.

Właściwa opowieść koncentruje się na walce armii Atlantydy i ziemian z Ligą na czele. Do tej pory żyjące w zgodzie światy, ten nasz ziemski i ten schowany pod taflą wody, pogrążają się w chaosie. Morza występują z brzegów zalewając wielkie miasta, chcąc je całkowicie zniszczyć. Król Atlantydy wypowiedział wojnę mieszkańcom powierzchni. W tle ogólnej zawieruchy i pogromu jaki szykuje znanemu nam światu władca Atlantydy znajduje się ważna kwestia motywów i przyczyn kierujących bratem Aquamana, stojącego na czele morskiej armii. Hordy potworów z głębin wydają się niepokonane, w dodatku konflikt między Batmanem a Aquamanem komplikuje całą sytuację. Liga musi pokonać nie tylko bardzo silnego wroga, ale i także własne uprzedzenia i słabości.
Nie obyło się bez typowych dla komiksów skrótów i uproszczeń wynikających z pierwotnego wydania historii bratobójczej walki o pokój między światami (opowieść wydawana była w odcinkach co narzuca zupełnie inną dynamikę niż w historiach "w jednym kawałku"). Można czepiać się, że brak pogłębionych szkiców psychologicznych, że chwilami to infantylne i nielogiczne, ale taka już jest specyfika komiksu superbohaterskiego.

http://ksiazkiilubczasopisma.blogspot.com/2015/05/na-tronie-atlantydy.html

Trzeci album Ligii sprawiedliwości pod względem wdania nie różni się od poprzednich dwóch części. Twarda oprawa, papier kredowy i doskonała jakość druku sprawią, że przez długie lata będzie ciszył oko nie niszcząc się jak zwykłe komiksy dostępne w kioskach. Taka dbałość o wydanie zasługuje na duży...

Ten tom składa się z dwóch historii. Pierwsza z nich opowiada o starciu Ligii z Cheetah, jedną z przeciwniczek Wonder Woman. Jest to debiut nowej wersji tej superprzestępczyni – z charakteru jest to właściwie taka sama postać – zdeprawowana zarówno w ludzkiej, jak i kociej formie, ale tu dopisano jej wcześniejszą współpracę z Wonder Woman, a także umiejętność „zarażania” innych podobnie jak robią to wilkołaki. Swoją drogą uważam, że Liga poradziła sobie zbyt łatwo biorąc pod uwagę kto został „zarażony”. Historia jest sprawna i ładnie narysowana – na dodatek znalazło się miejsce na rozwój relacji pomiędzy Wonder Woman a Supermanem (chociaż trochę komicznie wypadło, że odwiedzili Smallville w kostiumach),a na dodatek sugestie, że starcie z Cheetah to początek większej afery. Druga opowieść to z kolei tytułowy „Tron Atlantydy”, gdzie w wyniku tragicznego nieporozumienia podmorskie królestwo Atlantydy wypowiada wojnę światu na powierzchni. Dużą rolę odgrywa tu Aquaman, który usiłuje być mediatorem pomiędzy oboma stronami konfliktu. Niestety nie znam samodzielnej serii tego bohatera, więc ciężko mi powiedzieć czy sami bohaterowie i relacje między nimi zostały dobrze przedstawione. Muszę jednak zaznaczyć na plus scenarzyście, że udało mu się poprowadzić fabułę tak, że czytelnik niezaznajomiony z Aquamenem i jego otoczeniem szybko zorientuje się kto jest kim. Nie czułem też zupełnie, że fabuła podzielona jest pomiędzy dwie komiksowe serie – jest ona naprawdę płynnie opowiedziana. Podobało mi się, że uniknięto tutaj tradycyjnego podziału na dobro-zło – każdy z bohaterów ma tu swoje racje i nie da się ich oceniać w jednoznaczny sposób. Dobrym pomysłem było też zaangażowanie dodatkowych postaci – pokazuje, że uniwersum DC jest bardzo bogate w superbohaterów o różnych umiejętnościach i podejściach do całej sytuacji. Rysunki to jak dla mnie cud, miód i malina – świetnie oddają dramat i rozmach wydarzeń. Trochę jednak zdziwiło mnie parę ostatnich parę stron – myślałem, że decyzja o sformowaniu kolejnej inkarnacji Ligi została już podjęta w poprzednim tomie, a tutaj bohaterowie wydają się nad tym dalej zastanawiać. Jak na razie jest to dla mnie najlepszy z pierwszych trzech serii, chociaż trochę ciągle mi przeszkadza przewaga akcji nad wątkami obyczajowymi.

Ten tom składa się z dwóch historii. Pierwsza z nich opowiada o starciu Ligii z Cheetah, jedną z przeciwniczek Wonder Woman. Jest to debiut nowej wersji tej superprzestępczyni – z charakteru jest to właściwie taka sama postać – zdeprawowana zarówno w ludzkiej, jak i kociej formie, ale tu dopisano jej wcześniejszą współpracę z Wonder Woman, a także umiejętność „zarażania”...

Po tym jak Arthur, znany również jako Aquaman, zrzekł się tronu Atlantydy, jego miejsce zajął przyrodni brat. Niestety nowy władca oceanów nie jest tak pokojowo nastawiony do Ziemian jak jego poprzednik. Nie do końca jasne wydarzenia prowadzą do wzajemnej agresji między dwoma światami. W końcu Atlanci wychodzą na powierzchnię w jednym celu: by zniszczyć mieszkańców nadwodnego świata. Wybucha wojna, która pogrzebie w podwodnych grobowcach wiele niewinnych ofiar...

Aquaman, władca Atlantydy i pośmiewisko internautów, w trzecim tomie odświeżonej Ligi Sprawiedliwości, która wyszła spod pióra Geoffa Johnsa, jest bohaterem niemal tragicznym. Nie dość, że pośrednio można go obwiniać za całe zamieszanie przedstawione w komiksie, jest rozdarty między dwoma światami, to jeszcze nikt nie traktuje go poważnie. Z całej zgrai kolorowych przebierańców to on przejawia jakiekolwiek oznaki zdrowego rozsądku i namawia resztę drużyny do pertraktacji z Atlantami. Szkoda, że scenarzysta uczynił z reszty Ligi bezmyślnych i skorych do bitki narwańców, bo takie zachowanie jest zwyczajnie absurdalne. Prowadzi oczywiście do spektakularnych pojedynków (co zapewne było główną motywacją Johnsa),jednak z punktu widzenia logiki i charakteru poszczególnych herosów zupełnie się nie sprawdza.

Więcej:
http://mnichhistorii.blogspot.com/2014/11/467-justice-league-3-throne-of-atlantis.html

Po tym jak Arthur, znany również jako Aquaman, zrzekł się tronu Atlantydy, jego miejsce zajął przyrodni brat. Niestety nowy władca oceanów nie jest tak pokojowo nastawiony do Ziemian jak jego poprzednik. Nie do końca jasne wydarzenia prowadzą do wzajemnej agresji między dwoma światami. W końcu Atlanci wychodzą na powierzchnię w jednym celu: by zniszczyć mieszkańców...

5/10 – PRZECIĘTNA

Kruchy pokój jaki Atlantyda utrzymywała ze światem nadwodnym zostaje naruszony. Rządzący podwodnym królestwem przyrodni brat Aquamana – Orm prowadzi swoją armię na wojnę z ludźmi. Jedynie członkowie Ligi Sprawiedliwości są w stanie na jakiś czas odeprzeć atak potężnych sił zbrojnych Atlantydy. Aby jednak ostatecznie zakończyć tę wyniszczającą wojnę, trzeba nie tylko pokonać Orma i jego armię, ale również odkryć powody rozpoczęcia tego konfliktu.

Od zawsze uważałem Aquamana za jednego z najmniej ciekawych bohaterów uniwersum DC, dlatego też nie byłem zachwycony faktem, że to właśnie Arthur Curry będzie najważniejszą postacią trzeciego tomu „Ligi Sprawiedliwości”. „Tron Atlantydy” tak samo jak poprzednie części cyklu, to komiks oparty głównie na akcji i na próżno szukać w nim głębszych treści, nie brakuje za to spektakularnej napierdzielanki. W tym miejscu pozwolę sobie na małą dygresję, otóż chciałbym wyrazić swoje współczucie dla Amerykanów, którzy co chwila muszą stykać się z jakimś kataklizmem. Najpierw Darkseid ze swoją armią, a chwilę potem wojska Atlantydy niszczą miasta i mordują ich mieszkańców setkami. Tak sobie myślę, że cholernie ciężko jest być zwykłym człowiekiem w uniwersum DC. No ale cóż, jak widać w komiksach o tematyce superbohaterskiej widowiskowość często bierze górę nad sensowną treścią. Wracając do fabuły „Tronu Atlantydy”, to jak wspomniałem wcześniej jest całkiem efektowna, ale brakuje jej nieco wnikliwości w przedstawieniu postaci. Oczywiście Geoff Johns podejmuje próby przybliżenia bohaterów i ich relacji (kwitnący romans Wonder Woman i Supermana, rozterki Cyborga lub Aquamana),ale wszystko to jest ukazane w sposób bardzo zdawkowy i mało przekonujący. Pod względem graficznym natomiast nie można temu albumowi praktycznie nic zarzucić, ponieważ nawet pomimo braku fantastycznego Jima Lee (rysującego większość epizodów w poprzednich tomach),poziom wcale drastycznie nie spadł. Wszyscy artyści występujący w „Tronie Atlantydy” (Tony S. Daniel, Ivan Reis i Paul Pelletier oraz odpowiedzialny za kilkustronicowy prolog Brad Walker) spisali się naprawdę nieźle, a ich prace są bardzo przyjemne dla oka.

Trzeci tom „Ligi Sprawiedliwości” trzyma poziom poprzednich części. Niestety jest to poziom bardzo średni, co nie pozwala mi polecić „Tronu Atlantydy” szerszemu gronu czytelników, a jedynie największym fanom gatunku.

5/10 – PRZECIĘTNA

Kruchy pokój jaki Atlantyda utrzymywała ze światem nadwodnym zostaje naruszony. Rządzący podwodnym królestwem przyrodni brat Aquamana – Orm prowadzi swoją armię na wojnę z ludźmi. Jedynie członkowie Ligi Sprawiedliwości są w stanie na jakiś czas odeprzeć atak potężnych sił zbrojnych Atlantydy. Aby jednak ostatecznie zakończyć tę wyniszczającą wojnę,...

Lepsze od filmu animowanego. Zdecydowanie lepsze.

Lepsze od filmu animowanego. Zdecydowanie lepsze.

Wątek Aquamena dominuje, ale nadmiernie pasjonujący nie jest. Nie dowiadujemy się szczegółów o jego historii, płyniemy szybciutko przez ogólniki aż dochodzimy do końca.

Wątek Aquamena dominuje, ale nadmiernie pasjonujący nie jest. Nie dowiadujemy się szczegółów o jego historii, płyniemy szybciutko przez ogólniki aż dochodzimy do końca.

Niestety w moim odczuciu najsłabsza z dotychczasowych części. Akcja jest świetna, jednakże zakończenie jest zdecydowanie zbyt proste i niesatysfakcjonujące. Choć mimo wszystko uważam serię za całkiem udaną.

Niestety w moim odczuciu najsłabsza z dotychczasowych części. Akcja jest świetna, jednakże zakończenie jest zdecydowanie zbyt proste i niesatysfakcjonujące. Choć mimo wszystko uważam serię za całkiem udaną.

Trzeci tom z ligi . Wonder Woman próbuje pomóc Cheetah a nowy król Atlantydy próbuje zatopić miasta i liga sprawiedliwości walczy z morskimi potworami z głębin .Dużo akcji ,ale czegoś brakowało .Za to rysunki bardzo dobre .

Trzeci tom z ligi . Wonder Woman próbuje pomóc Cheetah a nowy król Atlantydy próbuje zatopić miasta i liga sprawiedliwości walczy z morskimi potworami z głębin .Dużo akcji ,ale czegoś brakowało .Za to rysunki bardzo dobre .

Ten tom jest słabszy od dwóch poprzednich. Było dużo akcji, ale jakoś mnie nie porwała fabuła.

Ten tom jest słabszy od dwóch poprzednich. Było dużo akcji, ale jakoś mnie nie porwała fabuła.