Dziwna ta książka. Autor ma ciężki styl, taki - oniryczny. Mam takie właśnie wrażenie jakby to była senna migawka jego przeszłości - bardziej porozrzucane migawki i wspomnienia śnione gdzieś nocą po latach niż pełnokrwista chronologiczna narracja. Nie pomaga też literackie zacięcie autora. Czyta się to bez dwóch zdań ciężko.
nie ma też zbyt wielu faktów i danych. Bardziej są to takie głęboko zapadające w pamięć odczucia życia na froncie - marsze, jedzenie, chłód, rany. etc. Jest też jednak sporo mimochodem dorzuconych konkretnych szczegółów - ot pod Wołowem jakiś Niemiec wrzuca w grupkę jeńców granat a rannych dobija z MP ot tam inny wchodzi do chaty i zabija wszystkich bo nie dali miodu. Sporo oj sporo jest tu zbrodni wojennych i to bez udawania, ze to tylko później jak już zobaczyliśmy co Rosjanie robią z naszymi.
Jednym słowem jeśli przebijemy się przez literackość tych wspomnień to są one całkiem ciekawe ale to miałkie zacięcie i ten oniryzm narracji strasznie przeszkadzają w odbiorze tych wspomnień.

Dziwna ta książka. Autor ma ciężki styl, taki - oniryczny. Mam takie właśnie wrażenie jakby to była senna migawka jego przeszłości - bardziej porozrzucane migawki i wspomnienia śnione gdzieś nocą po latach niż pełnokrwista chronologiczna narracja. Nie pomaga też literackie zacięcie autora. Czyta się to bez dwóch zdań ciężko.
nie ma też zbyt wielu faktów i danych. Bardziej...