Zanim rozpoczęłam lekturę owej książki, byłam pewna, że jest to pozycja, ze względu na autora – warta przeczytania Niestety, kończąc ją dziś (akurat w rocznicę urodzin Rafała), muszę stwierdzić, że bardzo się zawiodłam.
Bogusław Kierc próbował - z dość marnym skutkiem – połączyć „filologiczną” interpretację z biografią Wojaczka. Pierwsze rozdziały są bardzo słabe – można w nich dostrzec skłonność do pseudonaukowych (nad)interpretacji, których głowiny cel stanowiło chyba stworzenie swoistej hagiografii mikołowskiego poety oraz utrwalenie Wojaczkowego „mitu”, „legendy”.
Za wartościowe można uznać te rozdziały, w których Kierc ujawnia nieznane wcześniej fakty lub materiały, a także te, w których autor wykazuje na intertekstualność poezji autora „Sezonu”.
Kolejnym minusem książki jest zbyt naukowy język(którego użycie nie zawsze jest konieczne) , może on bowiem utrudnić odbiór tekstu czytelnikowi, który nie jest filologiem.
Bez względu na to, jak oceniam „Prawdziwe życie bohatera”, nie mogę zgodzić się z opinią, że Kierc „epatuje tu swoją osobą”. Książka stanowi przecież subiektywną relację świadka życia autora „Innej bajki”, a zatem czytelnik skazany jest na "oglądanie" Rafała Wojaczka oczyma Kierca.
Podsumowując - z przykrością muszę stwierdzić, iż "Prawdziwe życie bohatera" nie stanowi dobrze napisanej biografii, nie jest też "głęboką", rzetelną analizą poezji Wojaczka.

Zanim rozpoczęłam lekturę owej książki, byłam pewna, że jest to pozycja, ze względu na autora – warta przeczytania Niestety, kończąc ją dziś (akurat w rocznicę urodzin Rafała), muszę stwierdzić, że bardzo się zawiodłam.
Bogusław Kierc próbował - z dość marnym skutkiem – połączyć „filologiczną” interpretację z biografią Wojaczka. Pierwsze rozdziały są bardzo słabe – ...