Biografia Rafała Wojaczka(1945-1971) wpadła mi w ręce całkiem przypadkiem. Z poetą tym spotkałem się już wcześniej, przygotowując się do matury ustnej z polskiego (omawiałem literackie postawy buntu). Pamiętam, że zrobiła na mnie wrażenie jego obrazoburcza i bezkompromisowa poezja. Takim też człowiekiem był Rafał Wojaczek: kontrowersyjnym i bezkompromisowym. Został okrzyknięty poetą przeklętym ale i genialnym. No właśnie, jeśli chodzi o jego geniusz to czytając książkę wyczuwałem go raczej intuicyjnie niż na podstawie twardych dowodów. Pan Kierc próbował nam je przedstawić ale muszę przyznać, że kiedy rozpisywał się o jego twórczości używając wielu trudnych słów z których dezynwoltura (teraz już wiem, że to swobodne, lekceważące zachowanie) oraz eschatologia (ogół poglądów dotyczących spraw ostatecznych) były najłatwiejszymi z nich, to muszę przyznać, że zrozumiałem z tych interpretacji niewiele albo prawie nic. Mam więc mieszane uczucia do tej biografii z przewagą jednak tych pozytywnych. Dowiedziałem się na przykład o problemach psychicznych Rafała czy jego pobycie w areszcie. Nie był on raczej osobą łatwą w obejściu ale zarazem bardzo wrażliwą i uczuciową. Jego stosunek do kobiet był nieco skomplikowany, jego małżeństwo z pielęgniarką Anną nie utrzymało się długo. Jak na poetę przystało był też pijakiem i awanturnikiem. Na pewno był ciekawą postacią, pełną sprzeczności. Ale nie chce opowiadać tutaj całej treści, odsyłam do książki.

Jego poezja na pewno nie jest łatwa, pełno w niej mroku, śmierci ale i poszukiwania własnej tożsamości. Autor rzeczywiście starał się wniknąć do wnętrza umysłu poety i zastanowić się co nim kierowało kiedy popełnił samobójstwo. To tak naprawdę wie to tylko sam Rafał. Pozostał więc taką zagadką, którą poprzez czytanie jego poezji czy tej biografii możemy wciąż odkrywać na nowo.

Książka Bogusława Kierca jest niewątpliwie trudną pozycją i dlatego poleciłbym ją tylko fanom poezji Wojaczka. Na mnie osobiście robią wrażenie jego wiersze, tak więc siegnąłem po tę biografię.
Polecam też film "Wojaczek" w którym o ile dobrze pamiętam poetę zagrał Krzysztof Siwczyk.

Biografia Rafała Wojaczka(1945-1971) wpadła mi w ręce całkiem przypadkiem. Z poetą tym spotkałem się już wcześniej, przygotowując się do matury ustnej z polskiego (omawiałem literackie postawy buntu). Pamiętam, że zrobiła na mnie wrażenie jego obrazoburcza i bezkompromisowa poezja. Takim też człowiekiem był Rafał Wojaczek: kontrowersyjnym i bezkompromisowym. Został...