Bardzo ciekawa książka i interesyjąca fabuła którą zapamięta się na długo

Bardzo ciekawa książka i interesyjąca fabuła którą zapamięta się na długo

Czytając tą książkę w głowie miałam jedno pytanie - czy JA umiałabym dojść do dziewczyny i sprawić, aby otworzyła się przede mną? Bardzo udane przedstawienie postaci, ich wad i zalet. Zostały tu dobrze ukazane emocje bohaterki: zazdrość, smutek, radość. Styl pisania jest młodzieżowy i wciągający. Lubię takie książki, bo zmuszają do przemyśleń nad wartościami naszymi, ale też innych otaczających nas osób, może też dzięki temu bardziej zrozumiemy poczynanie niby dziwne i niezrozumiałe bliskich nas osób? Nigdy nie wiemy dokładnie jakie kto ma problemy i tutaj jest to idealnie ukazane. Polecam, najbardziej na spokojne wieczory :)

Czytając tą książkę w głowie miałam jedno pytanie - czy JA umiałabym dojść do dziewczyny i sprawić, aby otworzyła się przede mną? Bardzo udane przedstawienie postaci, ich wad i zalet. Zostały tu dobrze ukazane emocje bohaterki: zazdrość, smutek, radość. Styl pisania jest młodzieżowy i wciągający. Lubię takie książki, bo zmuszają do przemyśleń nad wartościami naszymi, ale...

Rodzinie Martyny daleko do ideału. Dziewczyna nie znajduje w niej oparcia i z zazdrością obserwuje nowych sąsiadów, tak radosnych i szczęśliwych. Ona nie może liczyć na zbyt wiele rodzicielskiej miłości, dlatego akceptacji i ciepła szuka w kontaktach z obcymi. Jednak nieufność oraz wrodzony pesymizm utrudniają jej tworzenie bliższych więzi, nawet z ludźmi, na których jej zależy…
Czy komuś wreszcie uda się dotrzeć do serca dziewczyny i nauczyć ją optymizmu? A może nawet ofiarować miłość i zapewnić poczucie bezpieczeństwa, o których tak marzy?
Agnieszka Gil opowiada o dojrzewaniu, trudnej sztuce radzenia sobie z własnymi uczuciami oraz umiejętności dostrzegania jasnych stron w życiu.

Porusza dobre tematy jednak ta książka jest taka sobie. Te sześć gwiazdek jest naciąganych. Jest to książka młodzieżowa, a nie dziecięca. Szczerze to nie polecam tej książki jest to ot takie sobie tradycyjne ,,czytadło".

Rodzinie Martyny daleko do ideału. Dziewczyna nie znajduje w niej oparcia i z zazdrością obserwuje nowych sąsiadów, tak radosnych i szczęśliwych. Ona nie może liczyć na zbyt wiele rodzicielskiej miłości, dlatego akceptacji i ciepła szuka w kontaktach z obcymi. Jednak nieufność oraz wrodzony pesymizm utrudniają jej tworzenie bliższych więzi, nawet z ludźmi, na których jej...

Znowu zły gatunek zaznaczony- to literatura młodzieżowa z elementami obyczajówki, ale nie literatura dziecięca. Mam wrażenie, że osoby uzupełniające gatunek, w ogóle nie czytają książki... Z tego powodu zawiodłem się. Nic ciekawego, leniwa akcja. Główna bohaterka bardzo infantylna, nawet można napisać, że głupia. Bliski był mi jednak temat prababci, bo ja byłem w podobnej sytuacji. Mojej jednak lekarzom niestety nie dało się wyleczyć...

Znowu zły gatunek zaznaczony- to literatura młodzieżowa z elementami obyczajówki, ale nie literatura dziecięca. Mam wrażenie, że osoby uzupełniające gatunek, w ogóle nie czytają książki... Z tego powodu zawiodłem się. Nic ciekawego, leniwa akcja. Główna bohaterka bardzo infantylna, nawet można napisać, że głupia. Bliski był mi jednak temat prababci, bo ja byłem w podobnej...

Jak dla mnie niestety nudna i naciągana, mimo że porusza sporo istotnych tematów.

Jak dla mnie niestety nudna i naciągana, mimo że porusza sporo istotnych tematów.

Dobra obyczajòwka dla młodzieży. Porusza problem alkoholizmu w rodzinie, trudnych relacji między pokoleniowymi a także między rówieśnikami. Główna bohaterka Kura poszukuje akceptacji otoczenia i pierwszej miłości. Akcja powieści rozgrywa się w czasie jednego roku szkolnego. Czy Martynie uda się w tym czasie odnaleźć miłość? Przeczytajcie sami 😍

Dobra obyczajòwka dla młodzieży. Porusza problem alkoholizmu w rodzinie, trudnych relacji między pokoleniowymi a także między rówieśnikami. Główna bohaterka Kura poszukuje akceptacji otoczenia i pierwszej miłości. Akcja powieści rozgrywa się w czasie jednego roku szkolnego. Czy Martynie uda się w tym czasie odnaleźć miłość? Przeczytajcie sami 😍

Książka niezbyt mi się podobała. Tak jak ocena w postaci pięciu gwiazdek mówi że, była przeciętna to tak faktycznie jest.
Typowe problemy zwyczajnej nastolatki, która nigdy nie może zaznać szczęścia.. Nic nadzwyczajnego, po prostu obyczajówka dla nastolatków i dzieci. Smutne było to że Kura miała tak mało szczęścia w swoim ciężkim życiu , by spotkać kogoś wyjątkowego. Powieść o przyjaźni i zaufaniu, o tym jak sobie radzić w trudnych sytuacjach. Klimat histori idealnie nadaje się na końcówkę wakacji, bo akcja książki odbywa się w tym samym momencie. Na całe szczęście w ksiązce nie ma umoralniania ani przewodnika jak iść przez życie. Jeśli chodzi o sytuację rodzinną Martyny, nie była ciekawa, ale tez nie oryginalna. Zdarzają się takie rodziny w Polsce i nie tylko i jest to bardzo smutne, dlatego też bardzo współczuję naszej bohaterce.
Książkę można spokojnie przeczytać i zapomnieć że w ogóle istnieje. Naprawdę świat mógłby się obejść bez niej!!

Książka niezbyt mi się podobała. Tak jak ocena w postaci pięciu gwiazdek mówi że, była przeciętna to tak faktycznie jest.
Typowe problemy zwyczajnej nastolatki, która nigdy nie może zaznać szczęścia.. Nic nadzwyczajnego, po prostu obyczajówka dla nastolatków i dzieci. Smutne było to że Kura miała tak mało szczęścia w swoim ciężkim życiu , by spotkać kogoś wyjątkowego. ...

Dalej jestem zdania, że nie każdy autor powinien czytać swoją książkę na szerszym forum. O ile, pani Barbary Rybałtowskiej moje przekonanie w ogóle nie dotyczy, o tyle w tym przypadku niestety tak. I już spieszę z wyjaśnieniem. Ja jestem wymagającym słuchaczem i dużo już w swoim życiu odsłuchałam audiobooków. Rzadko zdarza mi się trafić na niedobranego lektora, prędzej treść nie powali mnie na kolana. Tutaj zabrakło mi ewidentnie ekspresji i konkretnego frazowania dialogów. Miałam wrażenie, że autorka czyta bez jakichkolwiek emocji, na jednej linii głosu. Tymczasem, książka nie mówi wcale o przyjemnych sprawach, dlatego wymaga przynajmniej minimum zaangażowania.

To nie jest pozycja łatwa. Dotyka bardzo delikatnej sfery życia osobistego i intymnego młodych, stojących u progu dorosłości. Główną bohaterką jest Martyna, przez przyjaciół nazwana Kurą. Przydomek wziął się od nazwiska. Martyna nie miała łatwego życia. Ojciec alkoholik, macocha podobnie. Wcale się nie dziwię, że dziewczyna ma problemy z właściwym lokowaniem swoich uczuć i emocji. Jest nie do końca zdecydowana, zagubiona i bardzo samotna ze swoimi problemami. Do tego wizerunek dziewczyny, ubierającej się w czernie, co daje wrażenie zamkniętej, pesymistycznej osoby, niezbyt przyjaźnie nastawionej do otoczenia.


„Herbata z jaśminem” to znakomicie nakreślona powieść, w której nie brakuje prawdziwych emocji i uczuć, prawdziwych bohaterów. Uważam, że takie książki powinny być lekturami w szkole. Młodzi ludzie niechętnie wprowadzają nas w swój hermetycznie zamknięty świat. Autorce znakomicie udało się przeniknąć do niego, oddając esencję afektów i problemów, z jakimi młodzi ludzie dzisiaj się zmagają i nie zawsze z chęcią korzystają z naszych dobrych rad. A śmiem twierdzić, że wiele młodych dziewczyn utożsami się z postacią Kury. Poza tym, specyfika tła społecznego pozwala na dogłębną analizę środowiska, w jakim żyje i uczy się życia. Finał opowieści wcale nie jest domkniętą całością. I dobrze, bo jestem ciekawa dalszego ciągu.

Szczerze polecam!

https://nietypowerecenzje.blogspot.com/2018/06/audiobook-patronat-medialny-herbata-z.html

Dalej jestem zdania, że nie każdy autor powinien czytać swoją książkę na szerszym forum. O ile, pani Barbary Rybałtowskiej moje przekonanie w ogóle nie dotyczy, o tyle w tym przypadku niestety tak. I już spieszę z wyjaśnieniem. Ja jestem wymagającym słuchaczem i dużo już w swoim życiu odsłuchałam audiobooków. Rzadko zdarza mi się trafić na niedobranego lektora, prędzej...

Mam słabość do książek z herbatą w tytule, więc kiedy zobaczyłam w bibliotece powieść Agnieszki Gil pt. “Herbata z jaśminem”, wypożyczyłam ją bez wahania, licząc na ciekawą i przyjemną lekturę. Ale jak nie powinno się oceniać książki po okładce, tak i po tytule…

“Herbata z jaśminem” przedstawia rok z życia siedemnastoletniej Martyny Kruk, nazywanej przez wszystkich Kurą. Dziewczyna nie ma łatwego życia, dorastając w rodzinie, w której pierwsze skrzypce gra alkohol. Martyna zmaga się z samotnością, poczuciem wyobcowania, nie potrafi nikomu zaufać, zbliżyć się do nowych koleżanek i kolegów z klasy. Chowa się za zasłoną czarnych ubrań i pozornej obojętności na wszystko dookoła. Czy komuś uda się przebić mur i dotrzeć do jej wnętrza, a może i serca?

Była to jedna z tych książek, które aż proszą się o poczęstowanie ich oklepanym tekstem: “It’s not you, it’s me” - mam zasadniczy problem z przebrnięciem przez powieści, w których nie czuję ani odrobiny sympatii do głównych bohaterów (np. przeokropna Dziewczyna z pociągu). Chociaż sytuacja rodzinna Martyny w jakimś stopniu tłumaczy i usprawiedliwia jej zachowanie, nie zmienia to faktu, że Kura jest wredną, egoistyczną i często okrutną manipulantką. Bohaterów męskich, czyli potencjalnych chłopaków Martyny, mamy aż trzech, z czego tylko jeden wzbudza sympatię. Swoją drogą, już motyw trójkąta miłosnego jest wyświechtany i coraz bardziej irytuje czytelników, a tutaj mamy aż czworokąt, co zwyczajnie męczy. Pierwszy absztyfikant to Grzesiu - tak zwane “ciepłe kluchy”, który najchętniej nie odstępowałby Martyny na krok albo dałby się do niej przyszyć, jeśli tylko by mu na to pozwoliła. Drugi w kolejce to ekscentryczny Leon, któremu inwencji starczy tylko na to, żeby zabierać dziewczynę na wycieczki po mieście, tudzież w środku tygodnia porywać ją na narty, ale już nie na to, żeby wyznać jej miłość czy zrobić jakiś bardziej zdecydowany krok w tym kierunku. Trzeci to Maciek - starszy o kilka lat student, który pomaga Martynie w nauce i poi ją hektolitrami tytułowej herbatki. Niestety kandydat numer trzy to jedyny normalny okaz w tej menażerii. O dwóch pozostałych aż chciałoby się zaśpiewać razem z Danutą Rinn: “Gdzie ci mężczyźniiiii”...

Tak naprawdę jedyne, co mi się w tej książce podobało, to Wrocław. Sięgając po “Herbatę…” nie wiedziałam, że jej akcja dzieje się w tym mieście, więc było to dla mnie bardzo miłe zaskoczenie, bo stamtąd właśnie pochodzę i bardzo mi Wrocławia brakuje. Dlatego chwilami czytanie tej książki było jak powrót do domu i spacer po dobrze mi znanych miejscach.

Zdaję sobie oczywiście sprawę, że “Herbata z jaśminem” z założenia nie ma być książką lekką i przyjemną, ze względu na tematykę, jaką porusza, mimo to zwyczajnie do mnie nie przemówiła. Niestety muszę przyznać, że bardzo się przy tej lekturze wynudziłam, a jedyne emocje, jakie we mnie wywołała, to przemożna chęć potrząśnięcia bohaterami, bo ich zachowanie było chwilami tak irytujące, że aż nienaturalne.

Jeśli nie macie problemu z niesympatycznymi postaciami, to sięgnijcie po “Herbatę…” i sprawdźcie, czy Wam przypadnie ona do gustu. Dla mnie niestety okazała się rozczarowaniem.

Mam słabość do książek z herbatą w tytule, więc kiedy zobaczyłam w bibliotece powieść Agnieszki Gil pt. “Herbata z jaśminem”, wypożyczyłam ją bez wahania, licząc na ciekawą i przyjemną lekturę. Ale jak nie powinno się oceniać książki po okładce, tak i po tytule…

“Herbata z jaśminem” przedstawia rok z życia siedemnastoletniej Martyny Kruk, nazywanej przez wszystkich Kurą....

Rodzinie Martyny daleko do ideału. Dziewczyna mieszka z Niuśką – macochą i ojcem. Opiekunowie piją, a Kura nie może liczyć na wsparcie z ich strony. Nastolatka z zazdrością obserwuje nowych sąsiadów, tak radosnych i szczęśliwych. Ona nie może liczyć na rodzicielską miłości i troskę, więc akceptacji, ciepła i zrozumienia szuka w kontaktach z obcymi i dalszą rodziną. Jedynymi osobami na które może liczyć dziewczyna są babcie. Bunia i Tosia zawsze wesprą dziewczynę, nakarmią dobrym jedzeniem i wysłuchają. Nieufność i wrodzony pesymizm utrudniają Kurze tworzenie bliższych więzi, nawet z ludźmi, na których jej zależy…
Czy komuś wreszcie uda się dotrzeć do serca dziewczyny i nauczyć ją optymizmu? Czy ktoś ma szansę ofiarować nastolatce miłość i zapewnić poczucie bezpieczeństwa, o których tak marzy? Czy to, co widzimy obserwując ludzi zawsze musi być prawdą?
Autorka w swojej powieści porusza temat dojrzewania, a także opowiada o radzeniu sobie z własnymi uczuciami. Autorka przekonuje nas także, że pozory mylą, a my powinniśmy umieć dostrzegać jasnej strony w życiu.

Rodzinie Martyny daleko do ideału. Dziewczyna mieszka z Niuśką – macochą i ojcem. Opiekunowie piją, a Kura nie może liczyć na wsparcie z ich strony. Nastolatka z zazdrością obserwuje nowych sąsiadów, tak radosnych i szczęśliwych. Ona nie może liczyć na rodzicielską miłości i troskę, więc akceptacji, ciepła i zrozumienia szuka w kontaktach z obcymi i dalszą rodziną. Jedynymi...