Książkę ta zaczęłam czytać w dniu ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej, czyli 27 kwietnia. Chciałam zarwać dla niej noc, bo warto, ale mój organizm buntował się. Zatem czytałam ją po kilka stron dziennie i dziś ją przed chwilą skończyłam… Tak z początku coś czułam, że Michał z Zuzanną za długo nie wytrzyma.. Miałam takie przeczucie po przeczytaniu streszczeniu, które widnieje na okładce tylniej. Książka faktycznie dobra, nie spodziewałam się tak dobrej fabuły od polskiej autorki - Ewy Karwan- Jastrzębskiej.. Bardzo łatwo, szybko bez problemu można ją czytać, polecam dla młodszych nastolatek!

Książkę ta zaczęłam czytać w dniu ukończenia szkoły ponadgimnazjalnej, czyli 27 kwietnia. Chciałam zarwać dla niej noc, bo warto, ale mój organizm buntował się. Zatem czytałam ją po kilka stron dziennie i dziś ją przed chwilą skończyłam… Tak z początku coś czułam, że Michał z Zuzanną za długo nie wytrzyma.. Miałam takie przeczucie po przeczytaniu streszczeniu, które...

"(…),bo jeśli ktoś niszczy czyjąś osobowość, traktując drugiego człowieka jak surowy materiał do kształtowania gustów i charakteru według własnych wyobrażeń i chorych potrzeb, powinien zniknąć z naszego życia raz na zawsze".


Jeszcze "wczoraj" byłam nastolatką i dość dobrze pamiętam ten okres w swoim życiu. I pomimo tego, że współczesna młodzież zupełnie różni się od tej z XX wieku, istnieją pewne stałe dla każdego pokolenia – pierwsze namiętności, pierwsze zauroczenia, pierwsze błędy i porażki. To coś, co się nie zmienia, pomimo upływu lat.

Ewa Karwan-Jastrzębska to pisarka mająca w swoim dorobku kilkanaście powieści dla dzieci i młodzieży, w tym "Przygody Feliksa Szczęśliwego i kota Ferdynanda", "Hermes 9:10", "Duchy w teatrze", czy też cykl czterech powieści "Ekspedycja o czarodziejkach W.I.T.C.H.". Zadebiutowała baśnią pt. "Miś Fantazy", która doczekała się ekranizacji i jako seria trzynastu filmów animowanych, zdobyła wiele międzynarodowych nagród.

Zuzanna to nastolatka, kochająca fotografię, ucząca się w renomowanym warszawskim liceum. Pewnego dnia, w jej szkole pojawia się Michał, który zaczyna adorować niezdobytą dotychczas przez nikogo bohaterkę. Zuzanna ulega czarowi chłopaka, nie zdając sobie sprawy z jego fascynacji mangą oraz obecności w jego życiu byłej, niezwykle zaborczej dziewczyny.

"Sobowtór" to książka z dość tajemniczym tytułem, którego wymowa i symboliczne znaczenie odkrywane jest przez czytelnika stopniowo. Książka ta wpisuje się w kanon literatury dla młodych ludzi, gdyż ukazuje świat licealnej młodzieży i postawy, jakie obecnie przyjmują wkraczając w dorosłość. Problemy z jakimi borykają się bohaterowie to dobrze znane z innych tego typu książek, czyli pierwsze miłości, zauroczenia, seks, zdrada, przestrzeganie pewnych wartości i rozczarowania. Odwieczne sprawy, które zajmują młodzież obecnie, zajmowały dwadzieścia lat temu i zajmować będą również w przyszłości.

Ewa Karwan-Jastrzębska dotykając świata młodych ludzi, wykreowała dość nietuzinkowych, pierwszoplanowych bohaterów. Zarówno Zuzanna, jak i Michał to dość specyficzni nastolatkowie, gdyż autorka postawiła na ukazanie ich indywidualizmu, czego wyrazem są liczne rozmowy na tematy filozoficzne, czy też głębokie przemyślenia natury egzystencjalnej. Mnóstwo w tej książce intelektualnych potyczek słownych, a smaczku całości dodaje artystyczna dusza Zuzanny oraz dość kontrowersyjne zamiłowanie wybranka jej serca.

Michał posiada swoistą obsesję na punkcie japońskiej mangi, a ściślej rzecz ujmując, na punkcie jednej z jej bohaterek, czyli Asuki. Ta fascynacja chłopaka zaczyna przybierać niebezpieczne kształty, czego dowodem jest zachowanie jego byłej dziewczyny. Ewa Karwan-Jastrzębska pokazała w ten sposób, dość dosadnie, jakie pułapki czyhają na młodzież XXI wieku, w czasach wszechobecnego internetu, gier komputerowych itd. Oczywiście manga jest tylko przykładem takiej skrajnej fascynacji.

Muszę także wspomnieć, że książka została podzielona na poszczególne rozdziały, poprzez kilkugłosową narracją Zuzanny, Michała i dochodzącego później Łukasza. Taki wielotorowy zabieg narracyjny ukazał wydarzenia z kilku perspektyw, okraszając je przemyśleniami i wnioskami poszczególnych bohaterów powieści.

Mam przekonanie, że młodzi czytelnicy odnajdą w "Sobowtórze" cząstkę własnego, nastoletniego życia. Ewie Karwan-Jastrzębskiej z pewnością bowiem udało się odmalować realia współczesnych problemów młodych ludzi i pułapek, jakie na nich czyhają.

http://www.subiektywnieoksiazkach.pl

"(…),bo jeśli ktoś niszczy czyjąś osobowość, traktując drugiego człowieka jak surowy materiał do kształtowania gustów i charakteru według własnych wyobrażeń i chorych potrzeb, powinien zniknąć z naszego życia raz na zawsze".


Jeszcze "wczoraj" byłam nastolatką i dość dobrze pamiętam ten okres w swoim życiu. I pomimo tego, że współczesna młodzież zupełnie różni się od tej...

Nie przypadła mi do gustu ta książka. Na początku czytało mi się ją dość przyjemnie. To była obyczajowa historia o nastolatkach, jakiej oczekiwałam. A potem zarówno Zuza, jak i Michał zaczęli mnie irytować. Wprowadzenie wątku Łukasza kompletnie mnie nie przekonało, a nawet uznałam go za mocno naciągany. Niemniej jednak spodobał mi się język, jakim została napisana książka, co sprawiło, że czytało się ją dość szybko. Zaciekawił mnie też wątek z obsesją Michała na temat bohaterki anime. Nie spotykam się z czymś takim zbyt często w czytanych przeze mnie książkach, za to w życiu codziennym - zdecydowanie częściej :D.

Nie przypadła mi do gustu ta książka. Na początku czytało mi się ją dość przyjemnie. To była obyczajowa historia o nastolatkach, jakiej oczekiwałam. A potem zarówno Zuza, jak i Michał zaczęli mnie irytować. Wprowadzenie wątku Łukasza kompletnie mnie nie przekonało, a nawet uznałam go za mocno naciągany. Niemniej jednak spodobał mi się język, jakim została napisana książka,...

"Kłamstwo wielokrotnie powtarzane staje się prawdą, choćby nie wiem, jak bardzo było absurdalne. "

Zuzanna to buntownicza, rudowłosa artystka. Jako nastolatka w jednej z warszawskiej szkół, lubi imprezować i spotykać się z przyjaciółmi. Jednak po pojawieniu się Michała w progu liceum, jej życie nabiera innej barwy. Tajemniczy chłopak, miłośnik kultury Kraju Kwitnącej Wiśni i anime, zakochuje się w Zuzannie, ukrywając przed nią jej sobowtóra - dziewczyny, z którą Michał zawiesił związek. Żadna nie wie o swoim istnieniu, a obie zabójczo przypominają jedną z jego najukochańszych bohaterek mangi, Asukę. Czy rozdane przez Michała karty podtrzymają związek z Zuzanną?


Każdy z nas chociaż przez chwilę myślał o swoim sobowtórze. Czy on w ogóle istnieje? Jak bardzo nas przypomina? A co, jeśli naszym sobowtórem jest fikcyjna postać? Zuzanna, czyli rudowłosa piękność Michała, nie była szczęśliwa ze swoich klonów. Obwiana nutą tajemniczości żyła w przeświadczeniu, że pomimo obsesji chłopaka, jest jedyna w swoim rodzaju. Jednak on z tego nie wyrósł, tylko do końca szukał tej jednej, upragnionej Asuki. Motyw sobowtórów w tej książce jest bardzo zauważalny, a przy samej końcówce zadziwia czytelnika w taki sposób, że potrafi przez chwilę siedzieć w zadumie z krążącym pytaniem - CO TU SIĘ STAŁO? Warto doczytać do końca.

Akcja rozgrywa się dość lekko, mogłabym rzec, standardowo i ciekawie. Poznajemy bohaterkę, jej stosunki do uczuć i rzeczy natury egzystencjalnej, a później przychodzi miłość z japońskimi bajkami w tle. Oryginalny pomysł, porywający fanów anime. Prócz tego, książka, jak i bohaterowie, są bardzo umuzykalnieni. Michał gra na gitarze, śpiewa utwory z Upiora w operze i wymienia spostrzeżenia na temat Nirvany (nie śmiem nie dodać, że Kurt w tle bardzo mi się podobał) z dziewczyną, bo tak właśnie ją podrywa. (Ups, trochę za dużo informacji?). Michał jest wręcz chłopakiem idealnym, uczuciowym i kochanym, więc nie można się powstrzymać od pokazania jego dobrej strony - prócz tego, że jest strasznie niezdecydowany.

Książki młodzieżowe, tym bardziej te lekkie i prowadzące do zawrotów głowy, chodzą tropem tych samych schematów. W przypadku fabuły Sobowtóra, autorka odnosiła się ostrożnie do innych pozycji, a wręcz od nich stroniła. Mamy tutaj co prawda historię miłość, która uczy szacunku do innego człowieka oraz niepohamowanej żądzy kobiety idealnej, ale jest to o wiele bardziej oryginalny pomysł. Nie jest to typowa młodzieżówka, mimo wszystko.

Zakończenie ogromnie zaskakuje. Pojawia się jeszcze więcej sobowtórów, a Michał zażarcie walczy o to, co w sobie rozkochał. Dorasta w mgnieniu oka, pozostawiając na dnie szuflady kobietę idealną. Widać jak bohaterowie się zmieniają, co robią, o czym myślą i kto jest ich przyjacielem, a kto wrogiem.

Sobowtór to lekka pozycja na wakacyjne wieczory. Fabuła, ukazana oczami różnych bohaterów (przeważająca liczba Zuzanny i Michała),bardzo ciekawi i pozwala na ujrzenie różnic między myślami i charakterami postaci. Zobaczcie sami jak powstawały sobowtóry, a Michał niezaprzeczalnie tracił dla nich głowę.

ksiazkiwpiekle.blogspot.com

"Kłamstwo wielokrotnie powtarzane staje się prawdą, choćby nie wiem, jak bardzo było absurdalne. "

Zuzanna to buntownicza, rudowłosa artystka. Jako nastolatka w jednej z warszawskiej szkół, lubi imprezować i spotykać się z przyjaciółmi. Jednak po pojawieniu się Michała w progu liceum, jej życie nabiera innej barwy. Tajemniczy chłopak, miłośnik kultury Kraju...