Zielone kalosze pierwsza część życiowej i pełnej przekazu trylogii. Historia z pozoru banalna, a pełna głębokich przeżyć i doświadczeń. Szymanowska zabiera w świat pełen barwnych postaci. Pokazuje, gdzie można znaleźć życiowe szczęście. Być młodym i pięknym, to nie wszystko. Być dojrzałą kobietą, która mówi STOP! ODCHODZĘ! Teraz jest mój czas, czas na życie... To jest wyczyn!

Ma dość! Żyje z nim trzydzieści lat. Ciągłe rozkazy, zakazy, wyrzuty i samotność. Przecież jest ambitna, zna język niemiecki, wychowała córkę. Czego jej brakuje? Szczęścia. Prawdziwego ciepłego dotyku męża, który powie, że kocha. Dostała od losu marudzącego despotę, który bez wyrzutów jest gnojkiem. Nadchodzi czas, kiedy rzuca wszystko i odchodzi. Wyprowadza się do małej miejscowości. Ruczaj Dolny to tam Antonina zamieszkuje w małej chatce. Wolność, las i nowi sąsiedzi. Czy trzeba do szczęścia dużo? Nie! Trzeba przeprowadzić rewolucję i założyć zielone kalosze...

Nie trzeba tworzyć opasłych książek, aby na chwilę czytelnik dał się ponieść danej historii. Wanda Szymanowska pokazała, jak tworzyć, aby nie zmęczyć czytelnika, a pokazać mu wartościową rzecz-przekaz. Minimalistyczna książka, którą można pochłonąć w jeden wieczór. Mała objętość, a tyle życia! Życia Tosi i nowo poznanych przyjaciół...

Barwni, pełni sprzeczności, małomiasteczkowi bohaterowie, którzy mają ograniczony pogląd na świat. Mają jedyną ważną rzecz. Oni są solidarni, życzliwi, w pełni gotowi do wali o swoją godność. Oczywiście nie wszyscy tacy są. W tej mieścinie mieszka cała gama osobowości. Mężowie biją żony, bo tak trzeba. Żony siedzą cicho, bo tak trzeba. Tym kobietom brak tylko tego impulsu do działania. Tym zalążkiem zmian okazuje się Tosia. Ona jest postacią, która ma za zadanie przeprowadzić rewolucję. Cały Ruczaj Dolny rządzi się swoimi prawami. A na czele wszystkich gospodyń stoi Stenia. Kobieta o cudownym sercu, która jest bita przez męża. Autorka pokazała bohaterów od wszystkich stron. Jedni są życzliwi. Drudzy są plotkarzami. Pozostali piją pod sklepem i biją swoje kobiety. Życie! Autorka stworzyła tęczę charakterów i pozwala na przeprowadzenie własnego osądu. Bez wątpienia Tosia i Stenia pokazują, że w kobiecie jest siła! Kobiety połączy wielka przyjaźń. A czytelnik trwa w tym bałaganie...

Życie na prowincji. Takie życie jest pełne wrażeń. Kolorowe kwiaty, woń lasu i wolność. Ryneczek pełen sąsiadów i oni. Wielbłądy, które musza pić piwo, bo w domu woda ma zły smak! Zielone klosze przedstawiają wszystkie uroki małej miejscowości. Autorka z pewną lekkością prowadzi dialogi i opisuje złożone sytuacje bohaterów, którzy tworzą wspólnotę. To tutaj na czytelnika czekają wartkie akcje i wielkie zmiany! Zmiany nadejdą...

Zielone kalosze uświadamiają, że czasami pada w naszym życiu. Bez obaw! Zaświeci również słońce. Szymanowska pokazała, że można przejść przez błotną drogę, tylko że trzeba mieć siłę. Siłę, aby odejść od tyrana, który kocha kieliszek w wódką. Autorka z pełną świadomością ukazuje, że bycie samotną kobietą, nie jest czymś złym. Obraz kobiet z małej miejscowości, gdzie są zaszczute przy garach, jest obrazem przygnębiającym. Autorka dała z siebie wszystko, aby stworzyć taki obraz. Obraz ten jest owiany paltem dramatu wielu kobiet, ale jest również pełen optymizmu, którego nie brakuje w tej książce.

Wanda Szymanowska stworzyła książkę pełną nadziei. Z brzegu cała treść przedstawia się, jako zbyteczna. Błąd. Takie książki są potrzebne. Autorka daje siłę. Autorka pokazuje, że kobieta nie jest sama. Kobieta ma prawo do wolności i bycia sobą... Książka kierowana jest dla kobiet, które mają swój bagaż doświadczeń. Odnajdą się w niej również kobiety, które zaczynają tworzyć swój mały świat...

Z wierzchu banalna historia kobiety, która ucieka, aby zacząć od nowa. Zaczyna żyć. Przeprowadza rachunek sumienia i wyciąga wnioski. Na nowo buduje przyjaźń i zakłada zielone kalosze, aby iść swoją błotną drogą ku szczęściu. Przyjdzie czas, że ściągnie kalosze i nałoży sandały, w których opuści Ruczaj Dolny i dalej będzie szukała swojego miejsca...

Zielone kalosze pierwsza część życiowej i pełnej przekazu trylogii. Historia z pozoru banalna, a pełna głębokich przeżyć i doświadczeń. Szymanowska zabiera w świat pełen barwnych postaci. Pokazuje, gdzie można znaleźć życiowe szczęście. Być młodym i pięknym, to nie wszystko. Być dojrzałą kobietą, która mówi STOP! ODCHODZĘ! Teraz jest mój czas, czas na życie... To jest...