Sam zamysł, by robić dziennie przez 10 minut coś, czego jeszcze nie robiliśmy świetny! Sama zaczęłam się nad tym zastanawiać, chociaż ja i tak lubię, a to jednego dnia jechać pociągiem do Katowic na kawę, drugiego na śniadanie do Gliwic. Jestem spontaniczna, szkoda życia, dlaczego by nie ?

Samo wykonanie książki o mamoo🥴 dałam radę, po 10 minutach jej nie odłożyłam, a byłam bliska.

Sam zamysł, by robić dziennie przez 10 minut coś, czego jeszcze nie robiliśmy świetny! Sama zaczęłam się nad tym zastanawiać, chociaż ja i tak lubię, a to jednego dnia jechać pociągiem do Katowic na kawę, drugiego na śniadanie do Gliwic. Jestem spontaniczna, szkoda życia, dlaczego by nie ?

Samo wykonanie książki o mamoo🥴 dałam radę, po 10 minutach jej nie odłożyłam, a...

może jakiś pomysł był, ale słabo przestawiony . dobry cytat: "Do środka albo na zewnątrz. jeśli stoi w bramie, blokuje mi ruch!"

może jakiś pomysł był, ale słabo przestawiony . dobry cytat: "Do środka albo na zewnątrz. jeśli stoi w bramie, blokuje mi ruch!"

Bardzo podoba mi się pomysł gry w 10 minut! Nauka czegoś nowego, przełamywanie barier, wychodzenie że swojej strefy konfortu. Świetny sposób na urozmaicenie życia, szczególnie przy depresji, czy po rozstaniu jak u bohaterki. Polubiłam główną bohaterkę, przesympatycznego Ato oraz oczywiście ciocie Pierę;) polecam serdecznie.

Bardzo podoba mi się pomysł gry w 10 minut! Nauka czegoś nowego, przełamywanie barier, wychodzenie że swojej strefy konfortu. Świetny sposób na urozmaicenie życia, szczególnie przy depresji, czy po rozstaniu jak u bohaterki. Polubiłam główną bohaterkę, przesympatycznego Ato oraz oczywiście ciocie Pierę;) polecam serdecznie.

Sama opowieść jakoś szczególnie mnie nie porwała, ale pomysł gry w dziesięć minut jest znakomity!

Sama opowieść jakoś szczególnie mnie nie porwała, ale pomysł gry w dziesięć minut jest znakomity!

Jestem tą książką zauroczona. Może nie jest dla mnie mega rewelacyjna, ale bardzo dobra. Czyta się lekko i przyjemnie.
Tym razem stawiam na cytaty, nie na opis fabuły ;) Czytałam i co chwila zaznaczałam co ciekawsze cytaty ;) Znalazłam ich w niej całe mnóstwo! To niektóre z nich:

"Znasz to, kiedy twoje życie wydaje ci się, owszem, twoje, ale bez ciebie?...
- No pewnie. Kiedy ci się wydaje, że poruszasz się w próżni. Ja tak to nazywam".
"W siłowni chcę tylko ćwiczyć. Chcę oddać moje nerwice pod opiekę tej cudownej babysitter, jaką jest aktywność fizyczna".
"Czasami się przewracam, ale może, kto wie, właśnie wtedy biorę rozbieg".
"...jak to się robi, żeby się kocha, nie wyrządzając sobie zbyt wiele krzywdy".
"Te mniejsze aspiracje bez wątpienia umożliwiają lepsze przystosowanie siędo życia".
"Do domu. Prawdziwego domu, domu i już, domu od zawsze, domu na zawsze".
"Dzieje się tak za każdym razem, kiedy przyjeżdżam odwiedzić rodziców, już prawie od roku, od kiedy to wszystko zaczęło się kończyć: ten dom, nawet odnowiony, zawsze jest tym samym domem, a ja wracam, żeby być tą samą osobą, choćby tylko przez godzinę".
"To znaczy wybieraj: do środka albo na zewnątrz, ale jak stoisz w bramie, blokujesz mi ruch!"
"I tak samo są osoby, do których odsunięcia z naszego życia też nie musimy się zmuszać. One faktycznie już są poza nim. I one też się usunęły z niego, choć nie zdawaliśmy sobie z tego sprawy".
"Bo w tych nieskończonych uproszczeniach, dzięki którym mamy nadzieję się uratować, a w których się gubimy, jest jedna rzecz, jedna tylko, która nie może zawrócić, której nie możemy oszukać.
Tą rzeczą jest czas.
Który jest czymś najmniejszym, jeśli jesteśmy szczęśliwi.
I czymś przeogromnym, jeśli jesteśmy zrozpaczeni".

To by było na tyle :)

Polecam,
N.

Jestem tą książką zauroczona. Może nie jest dla mnie mega rewelacyjna, ale bardzo dobra. Czyta się lekko i przyjemnie.
Tym razem stawiam na cytaty, nie na opis fabuły ;) Czytałam i co chwila zaznaczałam co ciekawsze cytaty ;) Znalazłam ich w niej całe mnóstwo! To niektóre z nich:

"Znasz to, kiedy twoje życie wydaje ci się, owszem, twoje, ale bez ciebie?...
- No pewnie....

Książka jest świetna ;).
Pomaga odnaleźć siebie i uporać się z depresją czy chociażby kiepskim humorem.
Myślę, że każdy psycholog powinien proponować takie rozwiązania dal swoich pacjentów.
Ja zamierzam wdrążyć to w swoje życie ;).

Książka jest świetna ;).
Pomaga odnaleźć siebie i uporać się z depresją czy chociażby kiepskim humorem.
Myślę, że każdy psycholog powinien proponować takie rozwiązania dal swoich pacjentów.
Ja zamierzam wdrążyć to w swoje życie ;).

Uff, było ciężko!

To chyba moja najsłabsza opinia, jaką zamieszczam na tym portalu. Kompletnie nic z tej powieści mnie nie zainteresowało. Czytając krótkie streszczenie dałam się nabrać, że ta książka mnie uszczęśliwi. Główna bohaterka nijaka, inni bohaterowie bardzo nudni (jak i cała fabuła). Jestem rozczarowana, chyba powinnam ją odłożyć po tytułowych 10 minutach...

Uff, było ciężko!

To chyba moja najsłabsza opinia, jaką zamieszczam na tym portalu. Kompletnie nic z tej powieści mnie nie zainteresowało. Czytając krótkie streszczenie dałam się nabrać, że ta książka mnie uszczęśliwi. Główna bohaterka nijaka, inni bohaterowie bardzo nudni (jak i cała fabuła). Jestem rozczarowana, chyba powinnam ją odłożyć po tytułowych 10 minutach...

Chiara znalazła się w ślepym zaułku - Mąż ją zostawił, Rubrykę zamknęli, Dom zostawiła, bo w remoncie... Słowem - świat runął. Ale jej doktor zaproponowała Chiarze grę w 10 minut - każdego dnia ma poświęcić tyle czasu na zrobienie czegoś, czego w życiu nie zrobiła. Choć opornie jej to idzie, to Chiara to robi, a ta książka to jej dziennik z miesiąca takiej gry. Widzimy w nim zmianę, jaka zachodzi w Chiarze, ale też swoistą podróż do jej wnętrza, dzięki której poznaje samą siebie.
Dla mnie ta książka stanowi nadzieję. Nawet jeśli jest fatalnie, to warto poświęcić 10 minut z 24 godzin na coś konstruktywnego, a potem można wracać do łóżka i użalać się nad sobą. Tylko że z czasem świat nas wciągnie i obudzi uśpione na chwilę życie.
Nie brakuje tam humorystycznych sformułowań, a także życiowych prawd i tak naprawdę można połknąć tę książkę jak ja - w jeden dzień. Ale to nie oznacza, że to jest książka tylko do przełknięcia, oj nie. Należy do niej wracać, o niej myśleć i te 10 minut czasem stosować także i w swoim życiu, jeśli nie jesteśmy z niego do końca zadowoleni. Dlaczego? Żeby żyć pełnią życia i żyć świadomie ;)
Z czystym sercem polecam :)

Chiara znalazła się w ślepym zaułku - Mąż ją zostawił, Rubrykę zamknęli, Dom zostawiła, bo w remoncie... Słowem - świat runął. Ale jej doktor zaproponowała Chiarze grę w 10 minut - każdego dnia ma poświęcić tyle czasu na zrobienie czegoś, czego w życiu nie zrobiła. Choć opornie jej to idzie, to Chiara to robi, a ta książka to jej dziennik z miesiąca takiej gry. Widzimy w...

Książka może podnieść samopoczucie osobą, które przechodzą kryzys, załamanie świata. Czyta się z przyjemnością, czuć rosnącą poprawę samopoczucia głównej bohaterki. Daje nadzieję wszystkim, że jest lepsze jutro.

Książka może podnieść samopoczucie osobą, które przechodzą kryzys, załamanie świata. Czyta się z przyjemnością, czuć rosnącą poprawę samopoczucia głównej bohaterki. Daje nadzieję wszystkim, że jest lepsze jutro.

Ksiazka ciekawa,aczkolwiek niezbyt wciagajaca. Jedyne co mnie bardzo zainteresowalo, to wlasnie gra ,,w 10 minut,, uwazam ze kazdy z nas powinien w nia grac bez wzgledu na to czy nasze zycie sie diametralnie zmienilo czy nie. To wlasnie szansa na to aby stalo sie ciekawsze.

Ksiazka ciekawa,aczkolwiek niezbyt wciagajaca. Jedyne co mnie bardzo zainteresowalo, to wlasnie gra ,,w 10 minut,, uwazam ze kazdy z nas powinien w nia grac bez wzgledu na to czy nasze zycie sie diametralnie zmienilo czy nie. To wlasnie szansa na to aby stalo sie ciekawsze.