Książkowo czyta „Nieco trudna w odbiorze, ale ważna lektura szkolna... Opowiada ona o ludziach w trudnym okresie zwanym "dobą restauracji" czyli okres 1815-1830 obejmujący ponowne objęcie władzy przez Ludwika XVIII po drugiej abdykacji Napoleona I oraz panowanie Karola X do jego abdykacji podczas rewolucji lipcowej.” „Ojciec” to 1819, objęcie tronu przez Karola w 1824 a do Lipca 1830 jeszcze daleko.
Lucy Skywalker „Balzac w moim mniemaniu przedstawił historię głupca zaślepionego miłością. Swoją nadopiekuńczością wychował córki na chciwe i płytkie potwory. Dla mnie Goriot jest antonimem słowa dobry ojciec. W jego wykonaniu ojcostwo jest wypaczone, wręcz karykaturalne.” Nic ująć. „warto zwrócić uwagę na paryskie życie studenckie przestawione w książce na przykładzie Rastignaca. Jakże podobnie prezentuje się to zagadnienie w XXI wieku! Młodzi się bawią, rodzice są święcie przekonani, że kolejna przysłana stóweczka idzie na opasłe tomiszcze, tymczasem zostawiana jest w głośnym pubie.”
Słuszna uwaga, przynajmniej jeśli chodzi o Rastignaca.
Jedna z najsmutniejszych, najbardziej przykrych i równocześnie najnudniejszych powieści jakie miałam nieprzyjemność poznać. Jako że przeważają zdania przychylne, rozmyślnie wyszukuję te pozostałe.
Magda „Dawno tak potwornie się nie wynudziłam. Na sen lepsza niż diazepam.” Lecz do poduszki lepiej czytać coś milszego.
wero-nika „Z jednej strony historia poświęcenia graniczącego z naiwnością żeby nie powiedzieć głupotą. Z drugiej dążenie do zdobycia fortuny i względów kobiet. Całość napisana bez większego polotu.”
PanicDemonic „Czytałam rok temu, a nie pamiętam nic, prócz obszernych opisów domu. Najwidoczniej musiała być słaba, skoro nie zapadła w mej pamięci.” Zazdroszczę, że od razu uleciała z pamięci.
Maciek „Streścić można by w 10 stronach, bardzo naiwni i jednowymiarowi bohaterowie, przesłanie zupełnie błahe, do wybaczenia w bajce, albo baśni... jedna z tych książek które nie wniosły nic do moich poglądów, zupełnie nic
umieszczenie jej w podstawie programowej do liceum to chyba jakiś nieśmieszny żart i kpina, po jej lekturze każdy zwykły licealista będzie miał dość czytania książek... I jak w naszych, Polskich wynikach w czytaniu ma się cokolwiek zmienić? podsumowując: nie warta papieru”
Lolina „Trudno ocenić. Posiada morał i w pewien sposób na pewno dociera do czytelnika, ale jakoś szczególnie nie porywa.”
asiala_czyta Iga-Dziekan „Nie jest to najgorsza książka, ale nie zachwyciła mnie też za bardzo.”
mimoza „Bardzo smutna historia, która daje chwilę do refleksji i zapoznania się z paryskimi regułami, które są bezwzględne i pełne teatralizacji. Artyzm uważam, że jest na bardzo wysokim poziomie, obszerne opisy Balzaca wciągają i dziwią, chociaż przyznam, że nie pochłonęły mnie i nie czytałam książki z zapartym tchem.”
Basia „Może gdybym wciąż chodziła do szkoły i "Ojciec Goriot" byłby lekturą obowiązkową to byłabym zadowolona, bo objętościowo książka jest przeciętna i w kanonie zdarzają się książki nudniejsze. Edukację skończyłam jednak już jakiś czas temu, dlatego zachwycać się nie będę. Utwór "zaliczony", na pewno jednak spotkania z nim nie zaliczam do przyjemnych.”
finkla „Powieść bardzo długo się rozkręca - dopiero gdzieś w połowie tekst mnie wciągnął. Wcześniej zniechęcały opisy postaci, z którymi nic mnie jeszcze nie wiązało i irytowało bezsilne obserwowanie, jak główny bohater popełnia coraz większe głupoty.”
ZARAZA „Z tą powieścią mam taki problem, że bardzo ciężko było mi przez nią przejść. Sięgnęłam w moim próbach przebrnięcia do pięćdziesiątej strony po audiobooka i w takiej formie udało się mi się do końca wysłuchać. I absolutnie nie uważam, że dlatego ta książka jest zła. Doceniam ją natomiast za to, jak wykreowane postacie, są przerysowane i wyraziste, jak precyzyjnie stworzono charaktery i poprowadzono te postacie. Urzekło mnie także jak ta historia jest przejmująco smutna i niesprawiedliwa. Jednak nie polubiłam się prostu z tym piórem, choć jeszcze pewnie podejmę próbę przy innej powieści.”
Fanka_Gwieździazd „Książka niezbyt zachwycająca - oczywiście klasyk, piętnowanie kultu pieniądze, ale samo dzieło mało interesujące. Trzeba przebrnąć przez pół lektury, by coś zaczęło się dziać.”
Natalia „Paskudna książka.”
pannaanna „Literatura zupełnie nie w moim guście.”
Shimik „Nie wiem co takiego ta książka sobą reprezentuje, że została wpisana do kanonu lektur szkolnych. Bezwarunkowa miłość ojcowska do dzieci, tak to jest. Opis wyższych sfer we Francji też jest. Niewdzięczność dzieci względem rodziców również. Ale co to ma wnieść do życia uczniów?! Przecież to wszystko zdarza się każdego dnia i łatwo się z tym spotkać. Może chodzi o to, że ma pokazać iż kiedyś też tak było? Ogólnie książka wydaje mi się smutna i przygnębiająca!”
snaky_reads „O matulu... No co ja mam o tym napisać... Okropne, no... Przebrnąłem przez 30 stron, potem zacząłem słuchać audiobooka z prędkością x2, bo mnie baaardzo wynudziła. Jest to raczkująca powieść obyczajowa. Doceniam za główny wątek, ale totalnie nie rozumiem wątków pobocznych. Tyle dobrego, że czasem się zaśmieję, kiedy będzie jakieś komiczne wyolbrzymienie. Cieszę się niezmiernie, że mam już to za sobą!”
observer „Oto odpowiedź dlaczego młodzież nie czyta lektur.”
kiran „Starałam się doczytać do końca, zrozumieć świat, który Balzac odmalował, ale zwyczajnie nie dałam rady. Nie wiem co zawiodło - mój brak cierpliwości, kiepski styl (czy można w ogóle mówić o kiepskim stylu, gdy idzie o klasykę?), czy nudna historia, czy nie umiem zwyczajnie docenić stylu Autora? Nie wiem. Dla mnie Balzac jest nie do przebrnięcia.”
Arek „Nie odkryję Ameryki jeśli stwierdzę że Honoriusz Balzac był grafomanem i gdzie tylko znalazł pustą kartkę i jakiekolwiek pióro musiał pisać, i pisać i pisać.”
Nortalf „Sorry, ale Balzaca nie trawię. Ta sterta opisów na początku mnie dobiła.”

Jedyna znana mi książka Balzaca, podobno najwybitniejsza z tych, co je popełnił, gdyby nie była lekturą, pewno do dziś nie zaszczyciłabym jej uwagą. A wynik taki, że pisarz, który wcześniej ni grzał mnie ni ziębił, trafił do mojego wyliczenia twórców książek beznadziejnych. Jako „powieść obyczajowa” (cokolwiek to znaczy) marna, „wątek kryminalny” więcej zapowiada niż przynosi, pod względem „pedagogicznym” ma wartość ujemną. Rastignac przybywa do stolicy, aby zostać prawnikiem, jednak hula zamiast uczęszczać na wykłady, wyciąga od rodziny ostatni grosz z uzasadnieniem „brakuje mu porządnych rękawiczek”, zaś list od matki, przysyłającej pieniądze i od razu przeczuwającej kłopoty, tak go „wzruszył”, że do łez doprowadził, po czym i tak postąpił, jak był zamierzał.

Książkowo czyta „Nieco trudna w odbiorze, ale ważna lektura szkolna... Opowiada ona o ludziach w trudnym okresie zwanym "dobą restauracji" czyli okres 1815-1830 obejmujący ponowne objęcie władzy przez Ludwika XVIII po drugiej abdykacji Napoleona I oraz panowanie Karola X do jego abdykacji podczas rewolucji lipcowej.” „Ojciec” to 1819, objęcie tronu przez Karola w 1824 a do...